Εδώ ο κόσμος καίγεται... και οι πολιτικοί, που νομοθετούν (αυστηρά μάλιστα σε πλείστες περιπτώσεις!) περιμένουν να γενεί το θάμα και τα «διατηρητέα» να... διατηρηθούν και να σωθούν από μόνα τους, ιδίαις...
Η βροχή, λέω, δεν είμαι απ’ αυτούς που τους χαλάει τη διάθεση. Αντιθέτως. Ξύπνησα το πρωί μελαγχολικός (του Ιπποκράτη ο όρος: χολή και μέλαινα· σκούρα!
Θα φωτογράφιζα τη σκηνή (με το κινητό μου!). Δεν το έκανα από σεβασμό· στον άνθρωπο, στη θρησκεία, στην ιερή στιγμή της ιδιωτικής ζωής καθενός... Αλλοι θα έψηναν χοιρινά έξω από καταυλισμούς μουσουλμάνων...
Είναι απίστευτο, όταν το παρακολουθείς από κοντά, μη έχοντας τι άλλο να κάνεις, πόσο παραστατικά σαφής είναι η γλώσσα των χειρονομιών. Η οποία και με οδήγησε στη συγγραφή του ακόλουθου σεναρίου...
Ετσι αποκαλούσαν οι παλιοί γραφιάδες την επανόρθωση λαθών: αθώωσις ημαρτημένων. Συγγνώμη, αμάρτησα: Το θαμνάκι με τον ωραίο καρπό, που είδα και φωτογράφισα στον κήπο μου, δεν ήταν κρανιά.
«Εγώ θα λερώνω όσο μου γουστάρει» (ασυγκρίτως μεγαλύτερος ρυπαντής περιβάλλοντος ανά την υφήλιο οι ΗΠΑ!). «Κι εσείς καθαρίζετε όσο τραβάει η όρεξή σας!». Απίστευτο; Απίστευτο! Ε, και; Σάματις είναι το πρώτο;...
Το κράτος, το Δημόσιο, που κατέχει και διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία, άρα και τις δημόσιες συγκοινωνίες, ωφέλιμο είναι να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του απέναντί τους, και να μην είναι αυτό, το...
Δεν φημίζεται η Αθήνα για τις καλές της συγκοινωνίες. Υπάρχουν όμως και λεωφορεία που η συχνότητα δρομολογίων τους είναι εκ παραδόσεως στα είδη προς εξαφάνιση…
Γνώρισα τον Γιώργο Βότση, διαβάζοντας πρώτος άρθρα του ως διορθωτής στην «Ελευθεροτυπία». Τον σκεφτόμουν το Σάββατο παρακολουθώντας τηλεοπτικό πορτρέτο του στο Κανάλι της Βουλής, στη σειρά «Ο λόγος της γραφής».
Τι θα έλεγε ο -ηθοποιός- δήμαρχος, αν παρελαύνανε μπροστά του, ένστολοι, με βήμα στρατιωτικό, ο Βέγγος, με τον Χατζηχρήστο, τον Μανέλη και τον Στολίγκα… Οι παρελάσεις είναι ασέβεια. Ισως κάποτε γίνει αντιληπτό.
Ακουγα για την κρανιά και τα κράνα, χρόνια. Δυνατό ξύλο, ιδιαίτεροι καρποί, λικέρ, μαρμελάδα… Ολα στην κουβέντα. Ουδέποτε την είδα (ή μου την έδειξαν) την κυρία ή γεύτηκα κάτι απ’ αυτήν. Μόνο το ξύλο! Κάποτε,...
