Οι δημοσιογράφοι της οργής

Βγαλμένη από εγχειρίδια διαχείρισης κρίσεων μοιάζει η κυβερνητική και μιντιακή αντιμετώπιση του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος των Τεμπών. Στην αρχή ήταν η θεωρία του ανθρώπινου λάθους. Στην πυρά ο σταθμάρχης, φουλ επίθεση στους συνδικαλιστές. Το αφήγημα δεν στάθηκε για πολύ. «Θα φτιάξουμε μια επιτροπή που θα αποδώσει και μάλιστα γρήγορα ευθύνες» ενώ «παραιτήθηκε και ο "γενναίος" αρμόδιος υπουργός Κ. Καραμανλής», ήταν το επόμενο επεισόδιο. «Το επιτελικό κράτος δούλεψε άψογα» ψέλλισαν κάποια φιλοκυβερνητικά δημοσιογραφικά χείλη, «σε 4 χρόνια δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες δεκάδων χρόνων» είπαν υπουργοί.

Η αναφορά στο Μάτι δεν άργησε πολύ. Μαζί με την απαξίωση του δημόσιου τομέα. Επόμενο αφήγημα: «Η θυσία των παιδιών (τα οποία ακόμα δεν είχαν καν θαφτεί) δεν θα πάει χαμένη για να αποκτήσει η χώρα ένα ασφαλές σιδηροδρομικό δίκτυο». Ούτε αυτό λειτούργησε, ίσα ίσα εξόργισε ακόμα περισσότερο τον κόσμο. Ξεκινά η επιχείρηση διάχυσης ευθυνών σε βάθος 15 χρόνων.

Υστερα ήρθε η δημόσια συγγνώμη με μισόλογα του πρωθυπουργού και η παραδοχή κυβερνητικών και κρατικών ευθυνών και από τον συντηρητικό Τύπο. Ενδεικτικό ήταν το κύριο άρθρο της «Καθημερινής», που ζητούσε να γίνει... «η οργή ορμή για γρήγορη ανάταξη των ελλειμμάτων» (!) ώστε να «μεταβολιστεί το συναίσθημα». Οσο περνούν οι μέρες το μένος του κόσμου στρέφεται ολοένα και περισσότερο προς επώνυμους, στρατευμένους τηλεδημοσιογράφους και παρουσιαστές, με αποκορύφωμα απειλητικά μηνύματα και υβριστικά συνθήματα στα γήπεδα από οπαδούς όλων των ομάδων. Οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι απορροφούν επί μέρες μεγάλο μέρος του θυμού, η κυβέρνηση μπαίνει συχνά σε δεύτερο κάδρο.

Υστερα έρχονται οι φωτογραφίες με τα κλαμένα πρόσωπα στο υπουργικό συμβούλιο. «Ολοι μαζί φταίμε» δίνει τον τόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγες μέρες αργότερα. «Το έγκλημα αυτό είναι συλλογικής ευθύνης» είχε πει εκτός σεναρίου, αλλά ιδιαιτέρως άστοχα και ο (καλός) σκηνοθέτης Σωτήρης Τσαφούλιας (ΕΡΤ). Είχαν προηγηθεί οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων 10 χρόνων. Οι εκλογές αναβάλλονται. Ο πρωθυπουργός του επιτελικού κράτους έπρεπε να βγει από τον κάδρο των ευθυνών. Αυτός που δεν ήξερε για τις ΜΕΘ, για τις υποκλοπές, για τις παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων, δημοσιογράφων και του αρχηγού του στρατεύματος, που δεν ήξερε για τις ελλείψεις στα φάρμακα, προφανώς δεν γνώριζε και για την κατάσταση στα τρένα.

Επιστροφή στον σταθμάρχη: ημέρα απεργίας των δημοσιογράφων ο «αλεξιπτωτιστής» υπουργός Επικρατείας υποστηρίζει -ψευδώς- πως η τηλεδιοίκηση στη Λάρισα λειτουργούσε. Επόμενο κεφάλαιο: καταστολή στους δρόμους.