Διπλό συναπάντημα με την ΕΥΠ

Ο Γεώργιος Τερτσέτης είχε γεννηθεί στα Ιόνια Νησιά, στη Ζάκυνθο συγκεκριμένα. Η κυρία Γεωργία Αδειλίνη έχει και αυτή γεννηθεί στα Ιόνια Νησιά, στην Κεφαλονιά. Κάπου εδώ, όμως, φαίνεται πως τελειώνουν οι ομοιότητες.

Πρόσωπο της εβδομάδας που πέρασε, αναντίλεκτα, η νυν εισαγγελέας –ώς το 2025– του Αρείου Πάγου είχε ανέκαθεν το χάρισμα να περνά αθέατη. «Αχρωμη και άοσμη», «κανείς δεν ήξερε τι απόψεις πρέσβευε», είναι μερικά από όσα μας είπαν δικαστές της σειράς της. Βασικό χαρακτηριστικό της, η απόλυτη προσήλωση στις υποθέσεις που της χρέωναν, κάποιες από τις οποίες προσείλκυσαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Πηγαίνοντας στο απώτερο παρελθόν, η δίκη για τα εξοπλιστικά, με κατηγορούμενο τον Ακη Τσοχατζόπουλο, η κατάρρευση του εργοστασίου της Ρικομέξ από τον σεισμό του 1999, ήταν μερικές από τις πολύκροτες υποθέσεις στις οποίες έβαλε την υπογραφή της.

Ετσι, και τώρα, με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Μόνο που εδώ, η εμπλοκή της ήταν έμμεση. Την έρευνα διεξήγαγε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αχιλλέας Ζήσης και το 300 σελίδων πόρισμά του το παρέδωσε στην κυρία Αδειλίνη. Για τη σημερινή εισαγγελέα του ανώτατου δικαστηρίου, ωστόσο, οι νόμιμες παρακολουθήσεις δεν είναι κάτι άγνωστο σε εκείνην.

Θα πρέπει να γυρίσουμε λίγα χρόνια πριν, την εποχή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που εκκρεμούσε η τοποθέτηση εισαγγελέως στον νευραλγικό χώρο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Η τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου επιλέγει και προτείνει για τη θέση την κυρία Αδειλίνη, μια πρόταση που έγινε αποδεκτή από το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο. Αψογη στα καθήκοντά της, εκεί, επί μία διετία, παρέδωσε τη σκυτάλη του εισαγγελέα της ΕΥΠ στη Βασιλική Βλάχου. Από τότε, βέβαια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, και στην κυβέρνηση, και στην ΕΥΠ, και στη χώρα.

Πώς τα έφερε η τύχη, όμως, και οι νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ επέστρεψαν και πάλι στα χέρια της. Υπό άλλες συνθήκες, ωστόσο, και με εντελώς διαφορετικό βάρος. Νομικοί κύκλοι έθεταν –σε επικοινωνία με την «Εφημερίδα των Συντακτών»– το ερώτημα αν καλώς παρέλαβε εκείνη το πόρισμα του Αχ. Ζήση. Ως εμπλεκόμενη, δηλαδή, στην υπόθεση, αλλά σε προγενέστερη φάση. Θέμα ασυμβιβάστου δεν τίθεται φυσικά, πλην όμως η ίδια η εισαγγελέας θα μπορούσε, θα έπρεπε ενδεχομένως, να ζητήσει την αυτοεξαίρεσή της, για λόγους ευθιξίας και μόνον. Και, εν τέλει, το πόρισμα Ζήση να το παραλάβει άλλος ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός του Αρείου Πάγου.

Πώς το αναφέρει, άλλωστε, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας στο άρθρο για τους λόγους εξαίρεσης δικαστών και εισαγγελέων; Οτι είναι εξαιρετέοι, εάν, μεταξύ άλλων λόγων, «προκάλεσαν ή προκαλούν υπόνοιες μεροληψίας, δηλαδή αν υπάρχουν γεγονότα που μπορούν να δικαιολογήσουν εμφανώς δυσπιστία για την αμεροληψία τους». Σε κάθε περίπτωση εν προκειμένω, κάποια από τα πρόσωπα που έπαιζαν ρόλο στην ΕΥΠ πριν από έξι χρόνια περίπου, είναι πιθανόν να παίζουν ρόλο και σήμερα...

Το άλλο, πλην των υποκλοπών, κορυφαίο θέμα που διαχειρίστηκε από τη θέση της κορυφαίας εισαγγελέως της χώρας, ήταν η σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Εκτός από τους νομικούς χειρισμούς της στο θέμα, η προτροπή της κυρίας Αδειλίνη προς τους συγγενείς των θυμάτων, γονιών στην πλειονότητά τους, να αναζητήσουν παρηγοριά στον Θεό –υπανισσόμενη πως δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από τη Δικαιοσύνη ή τους άλλους θεσμούς του μάταιου τούτου κόσμου– είναι κάτι που φαίνεται πως έχει εντυπωθεί στη συλλογική συνείδηση. Η ίδια, ασφαλώς, το έχει διαψεύσει κατηγορηματικώς και δημοσίως, ισχυρισμό που με τη σειρά τους έχουν διαψεύσει οι συγγενείς που ήταν παρόντες στη συνάντηση μαζί της. «Η αντιληπτική μας ικανότητα είναι εξαιρετική και αντιλαμβανόμαστε πολύ περισσότερα από όσα θέλει η ίδια», της είχε απαντήσει η Μαρία Καρυστιανού – και δεν ήταν μόνη της, βέβαια, στο ραντεβού.

Οταν, πάντως, πέρυσι τέτοια εποχή οι κυρίες Ιωάννα Κλάπα και Γεωργία Αδειλίνη εκτοξεύονταν στην κορυφή της δικαστικής εξουσίας (ως πρόεδρος και εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αντιστοίχως), κάποιοι παρατηρητικοί δεν άργησαν να επισημάνουν την υπόθεση που τις συνέδεε: το Ειδικό Δικαστήριο για τις τηλεοπτικές άδειες, με κατηγορούμενο το κορυφαίο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκο Παππά. Πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου η πρώτη, εκείνη που πρότεινε την παραπομπή του πρώην υπουργού στη δίκη η δεύτερη.

Για τούτο και όταν επελέγησαν για την ηγεσία του Αρείου Πάγου, ο Ν. Παππάς είχε επισημάνει ότι «οι πρωταγωνιστές του Ειδικού Δικαστηρίου για τις τηλεοπτικές άδειες προήχθησαν υπερπηδώντας μάλιστα (στην περίπτωση της κυρίας Κλάπα) πολλούς αρχαιότερους και αξιολογότατους Αρεοπαγίτες». Συμπέρασμα; «Θα προκαλούσε μόνο γέλιο, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνο για τη Δημοκρατία το εξόφθαλμο πολιτικό-δικαστικό “δούναι και λαβείν”...».

Ο Νίκος Παππάς δεν την ξέχασε την κυρία Αδειλίνη όμως, ούτε αυτήν την εβδομάδα, μόλις δηλαδή έγινε γνωστό το πόρισμα για τις υποκλοπές: από το βήμα της Βουλής –στη συζήτηση για το Υπερταμείο– χαρακτήρισε «κατάπτυστο», επί λέξει, το πόρισμα της κυρίας Αδειλίνη, την οποία «δεν χάσατε ευκαιρία να τη διορίσετε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου», συμπλήρωσε απευθυνόμενος προς τα κυβερνητικά έδρανα.

Γιατί την επιλέξαμε

Για να είμαστε ακριβείς, δεν την επιλέξαμε εμείς για πρόσωπο της εβδομάδας. Αυτοεπιλέχθηκε από τη θέση στην οποία βρίσκεται και από τους χειρισμούς της στο σκάνδαλο των υποκλοπών το οποίο έστειλε στο αρχείο.