Τι συμβαίνει με την Deutsche Bank;

Την περασμένη Παρασκευή λοιπόν οι αγορές «άρπαξαν» την Deutsche Bank. Η μετοχή της έχασε έως 14%, η δε τιμή του ασφάλιστρου κινδύνου (CDS) εκτινάχτηκε σχεδόν 50 μονάδες βάσης. Προς στιγμήν έστω -μέχρι να αξιολογήσουμε τις διαθέσεις των αγορών σήμερα Δευτέρα-, η «παγκόσμια» γερμανική τράπεζα εντάχθηκε στην ίδια ομάδα υψηλού ρίσκου με τις ελβετικές Credit Suisse και UBS. Σε μια ένδειξη ισχυρής αλληλεγγύης που μοιάζει να κρύβει κάποιον βαθμό αγωνίας, οι αναλυτές ενός άλλου τραπεζικού «παγκόσμιου γίγαντα», της Citi Group, έβγαλαν ένα γρήγορο πόρισμα: η μεγάλη πτώση της μετοχής και η μεγάλη άνοδος της τιμής του ασφάλιστρου κινδύνου της Deutsche Bank «μπορεί να οφείλεται στον παραλογισμό των αγορών».

Αποδόσεις στα χαμηλά

Υπάρχει ωστόσο μια δόση αλήθειας στις αναφορές για «παραλογισμό» των αγορών, αλλά αυτή η αλήθεια δεν αποδίδεται από τη λέξη «παραλογισμός». Καθώς ο ανοδικός κύκλος των αγορών έχει αναστραφεί, οι «παίκτες» έχουν στραφεί στην άντληση αποδόσεων στα χαμηλά, δηλαδή στην άντληση κερδών με στρατηγικές αξιοποίησης της ανασφάλειας και των κακών φημών.

Μάλιστα τα κέρδη στα χαμηλά μπορούν να είναι πολύ πιο άμεσα και υψηλότερα σε σχέση με τα κέρδη σε έναν ομαλά εξελισσόμενο ανοδικό κύκλο. Σε μόνο μία συνεδρίαση μπορούν να επιτευχθούν «τρελές» αποδόσεις. Τα τεράστιου ύψους «νομαδικά» κεφάλαια που κυκλοφορούν στις αγορές αναζητώντας γρήγορες και υψηλές αποδόσεις είναι τώρα στο στοιχείο τους.

Ωστόσο δεν είναι κάθε κακή φήμη ανυπόστατη. Για να είναι χρήσιμη στο παιχνίδι των γρήγορων και υψηλών αποδόσεων, θα πρέπει να έχει υπόσταση – έστω και αν διογκώνεται στη συνέχεια. Από αυτή την άποψη η Deutsche Bank δεν είναι περίπτωση «καθαρού ποινικού μητρώου». Μαζί με τις ελβετικές τράπεζες ήταν τα κατεξοχήν παραδείγματα επενδυτικού «θράσους» και αδιαφάνειας. Την εποχή των αρνητικών αποδόσεων στα ομόλογα, λόγω των μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων, είχαν αποδυθεί σε προσπάθειες υψηλού ρίσκου ή και όχι τόσο «ηθικές» για την άντληση υψηλότερων αποδόσεων με επενδύσεις υψηλού ρίσκου και με προσέλκυση «μαύρων» κεφαλαίων.

Αλλωστε η σχετική αρθρογραφία ήταν πυκνή τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός ότι οι ελβετικές τράπεζες «έσκισαν το πρωτόκολλο» της τραπεζικής εποπτείας ανάγκασε τελικά τις ελβετικές νομισματικές και κυβερνητικές αρχές να σκίσουν με τη σειρά τους το πρωτόκολλο, για να αποφευχθεί μια διεθνής οικονομική «κρίση μεγατόνων» όπως δήλωσε την περασμένη βδομάδα η Ελβετίδα υπουργός Οικονομικών, Καρίν Κέλερ. Μένει τώρα να δούμε αν, στην περίπτωση που η Deutsche Bank συνεχίσει να δέχεται μεγάλες πιέσεις από τις αγορές, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή και οι γερμανικές κρατικές αρχές αναγκαστούν να «σκίσουν το πρωτόκολλο» παρέχοντας ανάσες ρευστότητας στην «πληγωμένη» Deutsche Bank.

Πάντως, η αφορμή ήταν μια «καλή φήμη» που... δεν ακούστηκε καλά από τις αγορές, καθώς θεωρήθηκε ένδειξη αδυναμίας και όχι ευρωστίας: η δημοσιοποίηση των προθέσεων της τράπεζας να προβεί σε επαναγορά ομολόγων της. Σήμερα και αύριο στις αγορές θα δούμε πώς ακούστηκε στις αγορές η διαβεβαίωση του Γερμανού καγκελάριου Σολτς ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας...

Διαβάστε επίσης:

• Παγκόσμια πρωταθλήτρια σκανδάλων και προστίμων

• Ο χρόνος που παράγει χρήμα