Θέλω να είμαι περήφανη για τους/τις προγόνους μου. Δεν φτύνω το παρελθόν όπως οι φουτουριστές στη Ρωσία και την Ιταλία των αρχών του παλαιού και όμως τόσο ζωντανού 20ού αιώνα.
Στη μοντέρνα εποχή ο Μαγκρίτ με τα έργα του με τίτλο «Βιασμός» επιμένει μέσα και από τα δικά του τραύματα στην παραμόρφωση του γυναικείου προσώπου όταν αυτό γίνεται το υποκατάστατο του σώματος, αποκτώντας έτσι...
Ας μη μεταφέρουμε την αυθαίρετη πλευρά της πόλης μας στο σώμα της Ακρόπολης. Το σώμα αυτό έχει διαμορφωθεί μέσα στους αιώνες, στις διαδοχικές περιόδους υποταγής και ελευθερίας από τα ίχνη όλων των ιστορικών...
Ως μέρος της Ευρώπης και η χώρα μας, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να συμβάλει στον αγώνα υπέρ της δημιουργίας με αυτογνωσία αλλά χωρίς ψευδαισθήσεις. Με πρώτο στόχο να λευτερωθεί η ίδια από μηχανισμούς...
Το λένε ακόμα μια φορά οι επιστήμονες: Το νοήμον πλάσμα εμπεριέχει την αυτοκαταστροφή του. Το λέει η υπό διωγμόν ψυχανάλυση για την αντιπαλότητα του ενστίκτου αυτοσυντήρησης με αυτό της καταστροφής και του...
Το καιρικό φαινόμενο που ονομάστηκε «Μήδεια» δεν είναι από τα πιο τρομερά. Αλλά όποιος σκέφτηκε να το ονομάσει έτσι, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιεί, μας θύμισε ότι, όταν προδίδεται από τις εγκληματικές μας...
Ο Βοκκάκιος απαντά στον ζόφο της νόσου, της φυσικής, της ηθικής και της πολιτικής, διά της δημιουργίας. Και στον άλλο ζόφο, τον σημερινό, που πολιορκεί τη ζωή μας, αυτόν που όλες οι λέξεις που χρησιμοποιούμε,...
Ζήτημα δημοκρατίας αποτελεί η διαχείριση της κατάστασης του Δημήτρη Κουφοντίνα που συνεχίζει την απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμά του για τη μεταγωγή στις φυλακές του Κορυδαλλού.
Το ίδιο το θέατρο πρέπει να δημιουργήσει, να επαναστατήσει, να καλέσει, σαν τον Διόνυσο των Βατράχων, από τον Αδη τον Αισχύλο θεραπεύοντας τις πληγές μας. Ο ύπνος της Περσεφόνης ας μην είναι παντοτινός.
Δημόσιος χώρος και τέχνη. Η τέχνη στον δημόσιο χώρο. Σε ένα πεζοδρόμιο στην καρδιά της Αθήνας. Ή όποιας άλλης μεγαλούπολης. Τι καταλαβαίνουμε σήμερα όταν λέμε δημόσιο χώρο;
Στο επίπεδο της πραγματικότητας, οι κοινωνικές συμπεριφορές που δεν είναι φιξιόν συνεχίζουν μονότονα, βασανιστικά, να επαναλαμβάνουν το μοντέλο αυτό μιας ακραίας βίας με θύμα το πιο μύχιο του ανθρώπου, τη...
