Το Κέντρο Κινηματογράφου δεν έχει εξωστρέφεια

• Αναλαμβάνετε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου σε πολύ κρίσιμη περίοδο, η ευθύνη σας γίνεται μεγαλύτερη. Θα αντέξει το σινεμά μας τις πληγές του κορονοϊού;

Είναι πολύ νωρίς να πω οτιδήποτε πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά είμαι πολύ σκεπτικός για την επόμενη μέρα. Αυτή η κατάσταση θα έχει επιπτώσεις σε όλη την οικονομία και κατ’ επέκταση και στο κομμάτι του πολιτισμού και του κινηματογράφου. Από τον άλλη, πρέπει να ομολογήσω ότι ο πολιτισμός και ο κινηματογράφος είναι αρκετά bullet proof, όπως λέμε, δηλαδή επιβιώνουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Το βλέπουμε και τώρα. Ολα έχουν κλείσει, αλλά αν δεν υπήρχαν οι ταινίες και το υπόλοιπο οπτικοακουστικό περιέχομενο στο διαδίκτυο, θα είχαμε τρελαθεί τελείως. Θέλω να πιστεύω ότι ο κινηματογράφος όχι μόνο θα παραμείνει ζωντανός, αλλά ίσως και να ενταθεί κιόλας. Αλλά θα πρέπει κι εμείς, στο ΕΚΚ, να εκσυγχρονιστούμε, να είμαστε όσο πιο πολύ γίνεται μέσα στα πράγματα και το πνεύμα της εποχής. Να πλησιάσουμε πιο πολύ τη νεολαία, να μη μείνουμε σε παλιές νοοτροπίες.

• Υπάρχει, χρόνια τώρα, κακά τα ψέματα, ένας «σπαραγμός» ομάδων και μικροσυμφερόντων γύρω και μέσα στο ΕΚΚ. Το πλήρωσαν ακριβά οι άνθρωποι που το διοίκησαν και οι καλύτεροι από αυτούς. Σας απασχολεί;

Ελάχιστα. Πολλοί μου είπαν «Πού πας; Είναι ηλεκτρική καρέκλα». Θεωρώ ότι το σύστημα στο ΕΚΚ σηκώνει βελτίωση, ότι πολλά μπορεί να αλλάξουν. Αν όλοι κινούνται με βάση τους κανονισμούς, δεν θα χωράνε συγκρούσεις και αντιπαλότητες.

• Για να διεκδικήσετε τη θέση, κάτι δεν σας άρεσε στο ΕΚΚ και θέλατε να αλλάξει. Ποιο είναι αυτό;

Θα χρησιμοποιήσω μια λέξη πολύ τετριμμένη. Πιστεύω ότι από το ΕΚΚ λείπει η εξωστρέφεια. Ο προϋπολογισμός του πάντα ήταν –και θα είναι– περιορισμένος, ποτέ δεν θα φτάνει για την παραγωγή ταινιών. Επομένως, πάντα θα έχουμε κάποιους που θα είναι παραπονεμένοι και «απέξω». Δεν είναι, όμως, αυτός ο τρόπος για να γίνεται μια κεντρική πολιτική πάνω στο σινεμά. Πρέπει να μάθουμε τον κόσμο να ψαρεύει και όχι να του δίνουμε έτοιμα ψάρια.

• Δεν υποτιμάτε, φυσικά, την ανάγκη κρατικής στήριξης στο σινεμά;

Η χρηματική στήριξη είναι το ελάχιστο, είναι αυτό που δηλώνει μια κρατική δέσμευση και αφοσίωση. Η στήριξη, όμως, της παραγωγής μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, πέρα από τον χρηματικό. Δεν σημαίνει ότι με αυτά τα χρήματα πρέπει να γυρίζεται όλη η ταινία και όλα τα άλλα να είναι εικονικά. Δεν είναι αυτός ο σκοπός του ΕΚΚ. Ο σκοπός του είναι να βοηθήσει την ανάπτυξη της κινηματογραφίας, διδάσκοντας τους ανθρώπους του χώρου ή υποστηρίζοντάς τους στο να βρουν τα χρήματα αλλού, στο να κάνουν τις σωστές συνεργασίες. Μια ταινία σήμερα θέλει 2 και 3 εκατομμύρια για να γίνει.

• Αυτό που ζητάτε, η νέα γενιά παραγωγών έχει αποδείξει ότι το κάνει πολύ καλά. Δεν αναγνωρίζετε ότι το πνεύμα που ζητάτε, έχει ήδη μπει στο ελληνικό σινεμά;

Ακριβώς. Αναγνωρίζω ότι υπάρχει. Χρειάζεται, όμως, βελτίωση και περαιτέρω ανάπτυξη. Το Κέντρο, λόγω της θέσης και της ιδιότητάς του, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα μεγάλο network στο εξωτερικό, να το βάλει πάνω στο τραπέζι και να το προσφέρει σε όλη την κινηματογραφική κοινότητα. Αυτή είναι η γραμμή μου: περισσότερο βάρος στην εκπαίδευση και στη δικτύωση των ανθρώπων του χώρου στο εξωτερικό. Το να παίρνουμε σενάρια και να τα εγκρίνουμε ή να μην τα εγκρίνουμε, δεν φτάνει. Εννοείται ότι θα υπάρχει κι αυτό. Απλώς θα τεθεί σε μια ευρύτερη βάση, η οποία κατά την άποψή μου, θα πρέπει να στέκεται περισσότερο στο περιεχόμενο: Αφορά την κοινωνία; Μπορεί να ταξιδέψει στο εξωτερικό;

• Θα έχει, δηλαδή, το ΕΚΚ λόγο πάνω στην ουσία της ταινίας; Θα έχει κάποια δικιά του κριτήρια για το αν έχει μια ταινία προοπτικές να βαδίσει ή όχι;

Μπορεί να μην έχει;

• Μέχρι τώρα δεν είχε. Δεν έλεγε, παραδείγματος χάρη στην «Κινέττα» του Λάνθιμου, «πού πας και ποιον αφοράς;». Τη χρηματοδοτούσε διακρίνοντας ταλέντο και ιδιαιτερότητα. Κάποιοι θα έβλεπαν σε αυτό που λέτε μια τάση προς ένα πιο εμπορικό σινεμά και μια υποτίμηση του πιο προσωπικού, καλλιτεχνικού σινεμά.

Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες, τις απορρίπτω – από εδώ το «εμπορικό» σινεμά, από εκεί η «ταινία τέχνης». Θα ήθελα να μιλάμε για καλό και για κακό περιεχόμενο. Το θέμα δεν είναι πόσοι θα δουν μια ταινία, αλλά αν αυτό που πας να κάνεις έχει κάποιες προϋποθέσεις να είναι ποιοτικά αποδεκτό. Μπορεί μια ταινία, από αυτές εσείς λέτε «τέχνης», να έχει πολύ ποιοτικό περιεχόμενο, να ταξιδέψει σε πολλά φεστιβάλ και να αναγνωρισθεί με βραβεία – έχουμε όμως και τέτοιες ταινίες, που δεν πάνε πουθενά, ούτε έξω ούτε μέσα. Και, φυσικά, μπορεί μια καλή ταινία να κόψει και εισιτήρια, το ίδιο με μια πολύ κακή.

• Να καταλάβω ότι μια κακή ταινία, που κάνει εισιτήρια, δεν σας αφορά;

Φυσικά όχι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει το λάθος να χρηματοδοτήσουμε μια κακή ταινία, που θα σκίσει – τουλάχιστον, θα βγάλουμε κάποια χρήματα. Εγγυήσεις δεν υπάρχουν, μπορεί και μια ταινία που με ποιοτικό περιεχόμενο να μη βαδίσει πουθενά, ούτε σε φεστιβάλ ούτε σε αίθουσες.

• Αρα, η μόνη λύση είναι η έμφαση στο σενάριο;

Κυρίως στο σενάριο. Είναι η βάση της ταινίας. Αυτό περιέχει εν δυνάμει τις αρετές της.

• Το παρακολουθούσατε πάντα το ελληνικό σινεμά; Ξέρετε και τη νέα γενιά του;

Προσπαθούσα να δω –και έχω δει– σχεδόν τα πάντα. Ξέρω και τις τάσεις που υπάρχουν. Και δεν μπορώ να πω ότι είμαι και ενθουσιασμένος.

• Το σινεμά ήταν σχεδόν πάντα το κέντρο της επαγγελματικής σας ζωής. Ποια είναι, όμως, η προσωπική σας σχέση μαζί του;

Το σινεμά με σαγήνευσε από την εφηβική μου ηλικία. Από την εποχή που ήμουν στο Λύκειο και ο πατέρας μου ασχολιόταν με τη διανομή, ζούσα κυριολεκτικά μέσα σε τίτλους και παραγωγές, ελληνικές και ξένες. Μετά άρχισα να ασχολούμαι και προσωπικά με την οικογενειακή επιχείρηση. Εβλεπα δυο ταινίες τη μέρα και άρχισα να βλέπω τέσσερις.

• Ενας σινεφίλ, δηλαδή, στο τιμόνι του ΕΚΚ;

Σινεφίλ, ναι. Αλλά, νομίζω ότι συνδυάζω πολλά πράγματα. Οικονομικές σπουδές και πείρα σε διοίκηση επιχειρήσεων. Πείρα επαγγελματική στον χώρο του σινεμά. Το ξέρω, ξέρω τους ανθρώπους του, και εδώ αλλά κι έξω. Αντιπροσωπεύοντας και εισάγοντας ταινίες τόσα χρόνια, ξέρω όλη την αγορά. Εχω κάνει και παραγωγές, ξέρω και τη διαδικασία διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων στο οπτικοακουστικό...

• Αυτό, ίσως, που δεν ξέρετε είναι τι σημαίνει να έχετε ένα Δ.Σ., με το οποίο να πρέπει να συνεργαστείτε αρμονικά. Εχουν κουράσει οι συγκρούσεις Δ.Σ. και γενικού διευθυντή. Κοιτάξατε, φαντάζομαι, τον νόμο και τις αρμοδιότητές σας.

Φυσικά. Αλλά πέρα από τον νόμο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι με τον πρόεδρο του Δ.Σ., Πάνο Λουκάκο, αποκτήσαμε μια πολύ καλή χημεία, νομίζω ότι είμαστε στην ίδια σελίδα.