Πολύ αντι-καλλιτεχνικό αέρα με προθέσεις λογοκρισίας έχουν πάρει θρησκευτικοί και παραθρησκευτικοί κύκλοι τα τελευταία 2-3 χρόνια που, είτε από μόνοι τους και με «μπροστάρηδες» τα κελεύσματα διαφόρων ανάλογων μυαλών ιερέων και ιστοσελίδων είτε με προτροπή πολιτικών σαν τον Κυριάκο Βελόπουλο της Ελληνικής Λύσης και τον Δημήτρη Νατσιό της Νίκης, δίνουν σήμα κάθε τόσο εναντίον θεαμάτων, ακροαμάτων, ταινιών ή εικαστικών έργων με το περιεχόμενο των οποίων διαφωνούν. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Συνέβαινε πάντα με αποκορύφωμα, αν θυμάστε, την εισβολή το 2012 χρυσαυγιτών και λοιπών δυνάμεων στο θέατρο Χυτήριο ενάντια στην παράσταση «Coprus Christi». Δυστυχώς, ύστερα από μια σχετική ύφεση, ανάλογες επιθέσεις έχουν και πάλι πολλαπλασιαστεί το τελευταίο διάστημα. Μετά το κλίμα «μαύρης» αντίδρασης, στο οποίο προσέκρουσε η προβολή του ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, όπου προγραμματίστηκε να προβληθεί, και τον «ιερό πόλεμο» που είχε κηρύξει η ιστοσελίδα ekklisiaonline ενάντια στην παράσταση «Στο σώμα της», που σε σκηνοθεσία Νεφέλης Μαϊστράλη ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο, τώρα, πρόσφατα, μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων είχαμε ακόμα δύο κρούσματα.
Δύο ιερείς βρήκαν τον υπαίτιο για τους σεισμούς (και δεν είναι το ηφαίστειο)
⇒ Της Ναταλί Χατζηαντωνίου
Προηγήθηκε δημοσίευμα και πάλι στο ekklisiaonline, που φαίνεται πως έχει βάλει στο στόχαστρο το πρόγραμμα του Εθνικού Θεάτρου ή έχει βρει κι έναν τρόπο για να προβάλλεται διαρκώς στα κανάλια ο εκπρόσωπος του site, διάδοχος της Ελένης Λουκά, δικηγόρος Ανδρέας Καραγιάννης. Αυτή τη φορά δύο ιερείς καλούσαν τους φανατικούς σε συστράτευση ενάντια στο πολυβραβευμένο έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ «Η κληρονομιά μας» που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Κτιρίου Τσίλερ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου. Ο Λόπεζ δανείστηκε στοιχεία από το περίφημο μυθιστόρημα «Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ» του Ε. Μ. Φόρστερ, αναπλάθοντάς τα, προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία μιας παρέας ομοφυλόφιλων ανδρών στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Ουσιαστικά, μιλώντας με χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια για τις ζωές των ομοφυλόφιλων ανδρών στις αρχές του περασμένου αιώνα, εξερευνά θέματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο –ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού–, όπως ο έρωτας, η απώλεια, η οικογένεια, η ταυτότητα, η ατομική ευθύνη, το αίσθημα του ανήκειν, η διατήρηση της ιστορικής μνήμης και –κυρίως– το δικαίωμα στην αγάπη. Η πρεμιέρα του έργου την περασμένη Παρασκευή με ένα εκλεκτό καστ (Θέμης Πάνου, Κώστας Μπερικόπουλος, Γιώργος Χριστοδούλου, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Στέφανος Μουαγκέ, Αγγελος Μπούρας, Κώστας Νικούλι, Γιώργος Ζιάκας, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Γιώργος Μακρής, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος) αρκούσε για να κάνει νωρίτερα τους δύο ιερείς Ματθαίο και Ιωάννη να αναπτύξουν από την ιστοσελίδα πλήρες ομοφοβικό και σκοταδιστικό παραλήρημα, φτάνοντας σε σημείο να αποδώσουν στην παράσταση τους... σεισμούς στις Κυκλάδες, να αποκαλέσουν την ομοφυλοφιλία «εσχάτη μορφή πορνείας» και πολλά ανάλογα καλώντας τους ομοϊδεάτες τους σε συγκεντρώσεις.
«Ο Χριστός, ρε παιδιά, είναι όμορφος, ενώ εγώ είμαι σαν γ... τον Χριστό μου»
⇒ Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Δεν είναι καν είδηση, αλλά τέλος πάντων ας την πούμε. Το βράδυ της Παρασκευής στη Βέροια είχαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας από καμιά 20αριά άτομα έξω από το κινηματοθέατρο ΣΤΑΡ, τον χώρο όπου έδινε παράσταση ο (ηθοποιός, stand up comedian και youtuber) Xριστόφορος Ζαραλίκος. Κρατούσαν θρησκευτικές εικόνες και μία ελληνική σημαία ενώ έψελναν χριστιανικούς ύμνους. Τους ενόχλησε καθώς φαίνεται η αφίσα της παράστασης «Και εγώ υπάλληλος είμαι», που παρουσιάζει τον Χριστόφορο με αγκάθινο στεφάνι και κόκκινο χιτώνα που παραπέμπει στην εικόνα του Εσταυρωμένου.
Να πούμε κατ’ αρχάς ότι οι συγκεντρωμένοι ήταν ελάχιστοι, δεν ήταν περισσότερα από 20-25 άτομα. Να πούμε επίσης, σύμφωνα με όσα υποστήριζαν αρκετοί ντόπιοι, ότι οι συγκεντρωμένοι δεν ήταν πιθανότατα κάτοικοι της Βέροιας αλλά είχαν έρθει από αλλού. Αυτό τουλάχιστον αποκάλυψαν διάφοροι στον ίδιο τον Ζαραλίκο αμέσως μετά – δεν τους γνώριζαν και δεν τους είχαν ξαναδεί. Η διαμαρτυρία ήταν ειρηνική και ο Χριστόφορος εκδήλωσε την επιθυμία να τους βάλει και μέσα, αλλά αυτό ήταν αδύνατον διότι δεν υπήρχε χώρος. Βλέπετε, όλες πλέον οι παραστάσεις του είναι sold out πολλές μέρες πριν. Οπότε, δεν έχει και ανάγκη από διαφήμιση, χριστιανική ή μη.
Στο πάρκινγκ μετά την παράσταση πλησίασε τον Ζαραλίκο κάποιος κάτοικος της Βέροιας, θεατής της παράστασης, και αφού του ζήτησε συγγνώμη για όσα συνέβησαν, του είπε: «Εγώ είμαι δεξιός αλλά η σάτιρα είναι ιερή». Καλά, με πολύ κόσμο μίλησε μετά ο Ζαραλίκος και ήταν όλοι πολύ φιλικοί. Αλλωστε και πέρυσι έδωσε παράσταση εκεί, χωρίς ανάλογα παρατράγουδα.
Εννοείται πως το διακωμώδησε στην παράσταση και ο ίδιος ο «Ζάρα»: «Ο Χριστός, ρε παιδιά, είναι όμορφος, ενώ εγώ είμαι σαν γ... τον Χριστό μου», και έσκασαν όλοι στα γέλια.
Θα μας τα πει αναλυτικά στο εβδομαδιαίο του βίντεο την Τρίτη στο YouTube. Ναι, αυτά τα βίντεο που ανεβαίνουν κάθε Τρίτη και συγκεντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες views.
«Το 90% του κόσμου που με πλησιάζει στην επαρχία αναφέρεται στα Τέμπη», μου έλεγε χθες στο τηλέφωνο από την Πτολεμαΐδα ο Χριστόφορος. Στα υπ’ όψιν κι αυτό. Ραντεβού στις πλατείες στις 28 Φεβρουαρίου. Μην ξεχνιόμαστε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας