Απορώ που απορούμε!

Για την παραίτηση Λιβανού και τις αιτίες της γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν ήταν η παραβίαση των δήθεν «αξιών της παράταξης», αλλά ότι βρέθηκαν δύο στελέχη –ένας εν ενεργεία υπουργός και ένας πρώην–που είπαν μεγαλόφωνα την αλήθεια για τον πελατειασμό και την εξαγορά ψήφων.

Το πρόβλημα δεν είναι οι «αξίες» γιατί απλά τέτοιες δεν υπάρχουν. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλοιώνει την πραγματικότητα και σε κάθε διάγγελμα, ομιλία ή συνέντευξή του υπάρχουν «κραχτά» ψέματα. Ποιος δεν θυμάται ότι μας είπε πως δεν υπάρχει χώρα που να διαθέτει στους πολίτες της δωρεάν τεστ; Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι από το βήμα της Βουλής έλεγε ότι είναι το ίδιο από άποψη θνησιμότητας να νοσηλεύεται κάποιος σε ΜΕΘ και εκτός ΜΕΘ και ζητούσε να του φέρουν έρευνα που να λέει το αντίθετο; Ή το συγκλονιστικό επιχείρημα που έκανε τους μετεωρολόγους να σχίζουν τα πτυχία τους ότι «συνήθως χιονίζει βράδυ»;

Πολλές φορές αυτά τα θεωρούμε «γκάφες» ή στα πρωτοσέλιδα χαρακτηρίζονται «φιάσκο» και «μπάχαλο». Τείνω να πιστεύω ότι αποτελούν απλώς συνειδητά ψέματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης –έχοντας εξασφαλίσει ασυλία από τα εξωνημένα ΜΜΕ– κοντεύει να πιστέψει και ο ίδιος ότι ζει στη χώρα των Λωτοφάγων και πως ό,τι ψέμα και να πει, αύριο θα το έχουν ξεχάσει όλοι.

Σχεδόν σε καθημερινή βάση ο Αδωνις Γεωργιάδης μάς φλομώνει στα ψέματα. Αναιρεί σήμερα όσα είπε μόλις χθες, απολύτως ανερυθρίαστα. Διαστρεβλώνει την άποψη του πολιτικού του αντιπάλου με χαρακτηριστική άνεση και επεξεργασμένες στρεψοδικίες.

Η Νίκη Κεραμέως βαφτίζει το κρέας ψάρι σε τακτική βάση, προκειμένου να εξυπηρετήσει ιδιωτικά συμφέροντα – ακόμα και του υπουργού Ανάπτυξης. Το οικονομικό επιτελείο εργαλειοποιεί τα στοιχεία προκειμένου αυτά να υπηρετούν το αφήγημά του, έστω και εάν έρχονται σε πλήρη σύγκρουση με την απτή πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια πολίτες.

Η μελέτη Τσιόδρα - Λύτρα δεν έφτασε στα χέρια κανενός και απλώς εξαϋλώθηκε, ενώ κάθε μήνα διανύουμε το τελευταίο μίλι της πανδημίας, στη χώρα που η μυθολογία εφηύρε τον Σίσυφο. «Εάν θέλεις να εξαπατήσεις τους ανθρώπους, θα πρέπει προ πάντων να τους παρουσιάζεις το παράλογο για εύλογο», έγραφε ο Γκέτε και εμείς ζούμε ένα καθημερινό θέατρο του παραλόγου. Τα «πετσωμένα» ΜΜΕ αναλαμβάνουν τη βρόμικη δουλειά να ασπρίσουν το μαύρο και να ξεπλύνουν τις αμαρτίες της κυβέρνησης και των στελεχών της.

Ο σημερινός πρωθυπουργός μπορεί επάξια να ισχυριστεί ότι έχει πλέον υπερβεί τα εσκαμμένα σε κυνισμό και ανενδοίαστα ψέματα και ότι οδεύει προς νέες «κορυφές» παραχάραξης της πραγματικότητας.

Η κυβέρνηση στο σύνολό της είναι ίσως η πιο αδίστακτη, κυνική και διαβρωμένη από την επιρροή ιδιωτικών συμφερόντων στη Μεταπολίτευση. Το δημόσιο συμφέρον, ο δημόσιος χώρος και ο δημόσιος πλούτος αποτελούν απλώς τα μέσα για την εξυπηρέτηση των «ημετέρων» και των οικογενειών τους. Οι θεσμοί, οι νόμοι και η διάκριση των εξουσιών μπορούν να χρησιμοποιούνται κατά βούληση, προκειμένου να επιτευχθούν ανομολόγητοι στόχοι και κρυφές επιδιώξεις.

Η αντιπολίτευση, οι δημοκρατικοί πολίτες, τα κοινωνικά κινήματα(;) και τα συνδικάτα(;) πρέπει άμεσα να κινητοποιηθούν για μια πολιτική αλλαγή, διαφορετικά η καταστροφή που βρίσκεται επί θύραις θα γίνει ιστορική πραγματικότητα, με ελάχιστες δυνατότητες αναστροφής.