Αδω για έναν άφρονα τα κάλαντα παράφωνα

ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ/ η ακρίβεια δέρνει τον ντουνιά/ ακρίβεια κι ανεργία/ και γαμ@ τα υπουργεία.// Θανάσιμος συνδυασμός/ μα του Μαξίμου ο εσμός/ με τη λογική ερίζει/ και το καλαμπουρίζει// που σκαρφαλώνουν οι τιμές/ των αγαθών οι άτιμες/ σ’ ανεμοδαρμένα ύψη/ και τον κόσμο πιάνει θλίψη.// Πανούκλα και θανατικό/ το αέριο το φυσικό/ αδειάζει κι ανατρέπει/ του φτωχού λαού την τσέπη.// Με αγιασμό και ευχέλαιο/ δεν πέφτει το πετρέλαιο/ και τον αφήνουν σέκο/ οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ.// Κυβέρνηση ασυζητητί / σε ρόλο παρατηρητή/ κάνει τον τροχονόμο/ και περιφρονεί τον νόμο.// Με χαρτοκόπτη όπου πονείς/ σε σφάζει ο μέγας Αδωνις·/ στις αγορές με φόρα/ δίνει σαν τους μάγους δώρα.// Σμύρνα, λιβάνι και χρυσό/ και το Δημόσιο το μισό/ προσφέρει δίχως άλλο/ στους επενδυτές ρεγάλο.//

ΚΑΙ Ο ΚΥΡ-ΚΟΥΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ/ –με το στανιό ενδέχεται–/ απ’ τις χειμερινές του/ ανέμελες διακοπές του.// Για να μη γίνει της τρελής/ συστήνουν οι επιτελείς/ να ’χει λυπημένο ύφος/ – φιάσκο επί σκηνής και τζίφος.// Σε τόνο περισπούδαστο/ δεκάρικο νερόβραστο/ εκφωνεί με χίλιους ψόγους/ για τους λοιμωξιολόγους.// Αθλιους δολιοφθορείς/ τους βγάζει κι είναι ν’ απορείς/ στη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα/ βρίσκει του κακού τη μήτρα.// Ο ίδιος με περιωπή/ ανοίγει στο νερό οπή/ με μόστρα κι αλχημεία/ πολεμά την πανδημία.// Κοντυλοφόρο και χαρτί/ βαστά στο χέρι ασορτί/ σαν του Μωυσή την πέτρα/ δυο κατεβατά με μέτρα.// Το ένα τ’ άλλο αναιρεί/ μα φταίνε οι αριστεροί/ που κομματίλα όζουν/ και δεν τα εφαρμόζουν.// Στα σπιτικά μας τραγουδά/ τα κάλαντα ανάποδα/ ραγίζουν τα ντουβάρια/ και φάτε μάτια ψάρια.// Ηρθε, νομίζω, η σειρά/ για άλλα στιχάκια αιχμηρά/ για τον Αγιο-Βασίλη/ από μια καλή μου φίλη.// Εύχομαι ανέφελους καιρούς/ σ’ όλους εμάς τους καψερούς/ κι ευτυχισμένο βίο/ μες το Εικοσιδύο.// Απολαύστε τη Μαρία/ Λιώτη πάντοτε με υγεία:

Ο ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΦΘΑΣΕ πλήρως εξοπλισμένος/ με σκούφο, μάσκα ασορτί και εμβολιασμένος./ Εδήλωσε πως δεν θα μπει φέτος στις καμινάδες/ μα σ’ όλες τις εντατικές του τόπου μας μονάδες.// Αναπνευστήρες, φάρμακα άφθονα θα δωρίσει/ και του ιού τα θύματα θα τα ανακουφίσει./ Θα δώσει ελπίδα και στοργή σ’ όλους τους πονεμένους/ σε πλούσιους, σε πένητες και καταφρονεμένους.// Με όλη την πραμάτεια του, τον σάκο, τη στολή/ ξεκίνησε και ζήτησε να μπει μες στη Βουλή./ Κρατώντας την απόσταση, χαιρέτησε με νεύμα/ να τους φωτίσει ευχήθηκε/ όλους το Αγιο Πνεύμα.// Κατόπιν μοίρασε σ’ αυτούς χαρτιά και καλαμάρια/ να γράφουνε και να μιλούν σαν άξια παλικάρια./ Την όλη αλήθεια στον λαό και όχι τη μισή/ για να γλιτώσουν ασθενείς οι ΜΕΘ και το ΕΣΥ.//

ΤΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ να τις ανακοινώνετε/ και με σαφήνεια το κοινό να το ενημερώνετε./ Προσμένουν οι ανήμποροι από εσάς βοήθεια/ λόγια σταράτα, καθαρά, και όχι παραμύθια.// Οσα υποσχεθήκατε πρέπει να τα τηρήσετε/ αν θέλετε τις έδρες σας να τις διατηρήσετε./ Εμπόλεμος κατάσταση είναι η πανδημία/ διώξτε τον φόβο απ’ τον λαό, δώστε του ηρεμία.// Υστερα ο καλός παππούς με την χρυσή καρδιά/ μοίρασε τα καλούδια του σε γέρους και παιδιά./ Παιχνίδια και βιβλία με στίχους και πεζά/ και άπαντα τα παιδικά του Ευγένιου Τριβιζά.// Στα γεροντάκια υπομονή και ηρεμιστικά/ αφού ακόμα καρτερούν τα αναδρομικά./ Ενώ τα έκαν’ όλα αυτά πήγε ν’ αναχωρήσει/ όμως με «αλτ» δυο ένστολοι τον έχουν σταματήσει./ Δεν φεύγεις Αγιε του λεν κοφτά και δίχως σχόλιο/ εάν ευθύς δεν τρυπηθείς και με το τρίτο εμβόλιο.