Το ρεπορτάζ «Ο απολογισμός μιας λεηλασίας» (Δημήτρης Τερζής, «Συντακτών Σαββατοκύριακου», 2/6) στο οποίο αναφέρθηκα χθες (χρονογράφημα «Κυλινδρόμυλος εξουσίας») επισημαίνει ότι τον Ιανουάριο, φέτος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ελλάδας «για μη συμμόρφωσή της με τους ενωσιακούς κανόνες στις δημόσιες προμήθειες».
Στο ίδιο ρεπορτάζ εμφανίζεται ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος, Τιερί Μπρετόν, να απαντά, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, προς επίρρωση, ότι η Ελλάδα «σημειώνει πολύ κακή επίδοση στην πλειονότητα των δεικτών που αφορούν τις δημόσιες συμβάσεις».
Ε και λοιπόν; Η πείρα διδάσκει ότι γίνεται και η Επιτροπή ορθώς να κίνησε τις διαδικασίες και ο επίτροπος να απεφάνθη ειλικρινώς, αλλά και στο τέλος κάτι να γίνει, κάποιος συμβιβασμός και πάει και η γάτα, πάει και η ζημιά· περασμένα, ξεχασμένα, που λένε. Μήπως δεν έχει ξαναγίνει; Στην ΕΟΚ παλιότερα, στην Ε.Ε. μετέπειτα; Υποθέσεις «πολύκροτες» να σβήσουν με ένα «πουφ»! Στην αδυσώπητη «γλώσσα» της πολιτικής, της «φυλής» των πολιτικών, εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Εφερες αποτέλεσμα; Το συζητάμε… Δεν έφερες: Πέρνα από τον πάγκο να πληρώσεις…
Δεν είναι άμοιρη πλεγμάτων εξουσίας η Ε.Ε.! Ισα ίσα, εκεί κυρίως «χτίζονται» αυτά τα πλέγματα, στις Βρυξέλλες. Υπάρχουν ωστόσο δεδομένα πλαίσια, ελαστικά ώς έναν βαθμό, ευπροσάρμοστα, αλλά πλαίσια. Αν τα υπερβείς ή επιχειρήσεις να τα διαρρήξεις και να τα αμφισβητήσεις, παίρνεις και ανάλογα ρίσκα· τα είδαμε κι αυτά, τα νιώσαμε και τα πληρώσαμε…
Αν απλώς τα παραβιάσεις. Αν (απλό παράδειγμα…) «φουσκώσεις» τις περίπου ανεξέλεγκτες δαπάνες ένεκα εκτάκτων συνθηκών αντιμετώπισης μιας πανδημίας και το πλεονάζον ποσό (σχεδόν οκταπλάσιο στην περίπτωση του Covid-19) πάει… στις απευθείας αναθέσεις «ημετέρων» κ.λπ. (αλλά στη συντήρηση και διαιώνιση του πλέγματος εξουσίας), μάλλον η Ε.Ε., η Κομισιόν, θα σε αντιμετωπίσει με δέουσα κατανόηση. Κι αν κάποτε σε «καθίσει στο σκαμνί», θα έχει… προνοήσει μαλακό μαξιλάρι! Συνεχίζεται…
