Γραμμή λεωφορείου με παράδοση στην καθυστέρηση

Δεν φημίζεται η Αθήνα για τις καλές της συγκοινωνίες. Το μετρό έσωσε την κατάσταση. Αλλιώς ούτε που θα θέλαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν η μαζική μεταφορά χωρίς το μετρό (και τον Ηλεκτρικό ασφαλώς). Υπάρχουν όμως και λεωφορεία που η συχνότητα δρομολογίων τους είναι εκ παραδόσεως στα είδη προς εξαφάνιση… Στις πρώτες θέσεις καθυστερήσεων, η γραμμή 224 Καισαριανή - Πολύγωνο. Δεκαετίες το θέμα! Απορώ τι έκαναν γι’ αυτό όλοι οι δήμαρχοι Καισαριανής τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Ενδεικτικά, αν και τα παραδείγματα αντλώ από το διήμερο 26-27 Οκτωβρίου, Σαββατοκύριακο αργίας 28ης. Παρά ταύτα, δεν ήταν σε προχωρημένες ώρες· το πρώτο, Σάββατο δέκα το πρωί, το δεύτερο, Κυριακή τρεις το μεσημέρι. Σπεύδω να πω ότι λεωφορείο δεν είδα. Στην πρώτη περίπτωση, ο πίνακας αναμονής έδινε 27 λεπτά· οπότε, από το Κάραβελ μέχρι το γήπεδο στα νταμάρια πήγα με τα πόδια και το λεωφορείο ακόμα… ερχόταν. Στη δεύτερη, κατηφόρισα με το πόδι από το Αττικό Αλσος μέχρι το Πεδίον του Αρεως· εκεί δεν είδα ούτε τρόλεϊ, ενώ οι πινακίδες ανέγραφαν ότι δεν λειτουργεί η γραμμή… του τραμ από Σύνταγμα μέχρι Νέο Κόσμο!

Εκτός διημέρου τώρα (ευρύ το δείγμα!). Φέτος τον χειμώνα. Είμαι στη στάση της Ακαδημίας κατά τις έντεκα το βράδυ. «Τυχεράκια!», είπα από μέσα μου, μόλις είδα στον ηλεκτρονικό πίνακα το μαγευτικό: «Πολύγωνο - Καισαριανή 4 λεπτά»! Σε λίγο τα «4»… διορθώθηκαν σε «6», λίγο μετά, σε «10» και στα «12» χάθηκε και η τελευταία ελπίδα, τουλάχιστον ειδοποίησης!

Μετά τα τρία περιστατικά –που προσπάθησα να τα δώσω όσο πιο ευθυμογραφικά γινόταν μπας και τα… σαγηνεύσω– κατέληξα στο φιλοσοφικό συμπέρασμα ότι κύριος, αν όχι μοναδικός, λόγος να περιμένεις σε στάση το 224, είναι να πάρεις κάποιο διερχόμενο ταξί…