Κατάλοιπα «σκανδάλων» της χούντας αλλά και έλλειψη βούλησης από τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης να επιλύσουν νομοθετικά τέτοια ζητήματα, έχουν αποτέλεσμα σοβαρές απειλές για την περιουσία του Δημοσίου και τις τοπικές κοινωνίες.
Η υπόθεση της διεκδίκησης μεγάλων εκτάσεων στη Σιθωνία Χαλκιδικής από εταιρεία και μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη, που ισχυρίζονται ότι απέκτησαν το 1973 δικαίωμα κυριότητας σε «ακίνητο» συνολικού εμβαδού 54 χιλιάδων στρεμμάτων από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Ορους, βρίσκεται πάλι στο προσκήνιο, συμπληρώνοντας μια πορεία στα πολιτικά δικαστήρια που διαρκεί περισσότερα από 40 χρόνια!
Την Τετάρτη 6/11 πρόκειται να εκδικαστούν στον Αρειο Πάγο δύο αιτήσεις για την αναίρεση της υπ’ αριθ. 674/26.03.2020 αποφάσεως του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η μία ασκήθηκε από την εταιρεία ΣΕΚΑ Α.Ε. και η άλλη από τους Βαρδή Βαρδινογιάννη και Γεώργιο Αλεξανδρίδη. Και οι δύο στρέφονται κατά του ελληνικού Δημοσίου και κατά του Δήμου Σιθωνίας Χαλκιδικής, που είχαν «νικήσει» το 2020 στη δίκη στο Εφετείο (όπως και το 2015 στο Πρωτοδικείο).
Οι διαφιλονικούμενες εκτάσεις είναι δασικές στην πλειονότητά τους και κατά τα λοιπά καλλιεργούμενες ή κατοικημένες και κουβαλούν μνημεία αιώνων στην πλάτη τους. Μνημεία της σύμπραξης ανθρώπων και φύσης!
Μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι «αντιδράσεις» (δηλαδή οι δράσεις) της τοπικής κοινωνίας και των «φορέων βάσης» των πολιτών στους δρόμους και στις πλατείες των χωριών τους (αλλά και στις αίθουσες των δικαστηρίων εν τέλει) αποτελούν και διόδους εκτόνωσης της ανάγκης για «άμεση δημοκρατία», για την οποία κάνει λόγο στο άρθρο του στις 29.10.2024 στην «Εφ.Συν.» ο καθηγητής Κώστας Δουζίνας.
Ανάλογες δράσεις και αντιδράσεις είχαν εκδηλωθεί και κατά την τελευταία περίοδο του (τρομερού εκείνου) 19ου αιώνα, όταν λίγο πιο… νότια ζούσε την παιδική ηλικία του (ή την εφηβεία του;) το «Βασίλειον της Ελλάδος» (στη Θεσσαλονίκη έδρευαν οι «πρόξενοί» του, όπως μας θυμίζουν κάποιοι δρόμοι της πόλης) και στον Βορρά έπνεε τα λοίσθια η Οθωμανική Αυτοκρατορία, της οποίας τα εδάφη επιβουλεύονταν, φυσικά, πολλοί «καλοθελητές».
Αρκετά από αυτά τα εδάφη έγιναν στις αρχές του 20ού αιώνα οι «Νέες Χώρες» του σύγχρονου ελληνικού κράτους και δυστυχώς φαίνεται ότι με αυτήν την αντίληψη αντιμετωπίζονται έως και σήμερα από την πολιτική ηγεσία και το αθηνοκεντρικό κράτος.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας