«Ξεσκονίζουν» τη συμφωνία

Με την κοινή συνεδρίαση σήμερα το απόγευμα της κοινοβουλευτικής ομάδας και του Πολιτικού Συμβουλίου ξεκινά η εβδομάδα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και στο προσκήνιο έρχεται η αμυντική συμφωνία της χώρας μας με τη Γαλλία, η οποία θα συζητηθεί την Πέμπτη στη Βουλή.

Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει θέσει ήδη δύο σοβαρές ενστάσεις σε αντίστοιχα άρθρα και έχει ζητήσει να διατυπωθούν διαφορετικά, ώστε να μη βλάψουν τα ελληνικά συμφέροντα. Η πρώτη αφορά το άρθρο 2 της συμφωνίας, όπου ζητείται η διαφορετική διατύπωση του όρου «επικράτεια», στην οποία θα περιλαμβάνεται η ΑΟΖ που όταν οριοθετηθεί ασκούνται κυριαρχικά δικαιώματα. Η δεύτερη έχει να κάνει με το άρθρο 18 και το ενδεχόμενο αποστολής ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε βοήθεια της Γαλλίας σε ταραγμένες ζώνες του πλανήτη, όπως η ζώνη του Σαχέλ στην Αφρική.

Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση πως με τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις της έφερε μια συμφωνία που θα κοστίσει πολλά χρήματα στον ελληνικό λαό στο κομμάτι που αφορά το εξοπλιστικό πρόγραμμα με τις νέες φρεγάτες, τα Rafale κ.λπ. Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό από τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη εβδομάδα, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην ψηφίσει τη συμφωνία στη Βουλή αν δεν λυθούν τα θέματα που έχει θέσει προς επαναδιατύπωση.

«Δε νομίζω ότι καμία ελληνική οικογένεια δεν θα είναι χαρούμενη με το ενδεχόμενο το παιδί της να βρεθεί σε γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρική» ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Νάσος Ηλιόπουλος, σε συνέντευξή του στον ρ/σ Real. «Σε επιχειρήσεις μάλιστα», πρόσθεσε, «εναντίον δικτύων τζιχαντιστών, γεγονός που ανατρέπει πλήρως το μέχρι τώρα αμυντικό δόγμα της χώρας». Επισήμανε ακόμα την ανάγκη να αλλάξει το άρθρο 2 της συμφωνίας, το οποίο «δεν εξασφαλίζει ότι θα υπάρξει γαλλική συνδρομή σε περίπτωση που εκδηλωθεί θερμό επεισόδιο ή οποιαδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση σε χώρο ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Εάν αυτά τα σημεία της συμφωνίας παραμείνουν ως έχουν, είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούμε να τη στηρίξουμε» κατέληξε.

Εντονη ήταν και η κριτική του Νίκου Φίλη στην κυριακάτικη «Kontra News». «Οι εθνικιστικές φαντασιώσεις ισχύος της Ν.Δ. πρόσθεσαν σε αυτό το πρόγραμμα (σ.σ. το εξοπλιστικό) τα Rafale και τα F-35 εκτοξεύοντας σε δυσθεώρητα ύψη το κόστος και -όπως δείχνει η εμπειρία- τις μίζες. Αντί για μεγάλες και ιστορικά διορατικές διπλωματικές πρωτοβουλίες αντίστοιχες με τις Πρέσπες, για να οδηγηθούν στη Χάγη οι διαφορές μας με την Τουρκία, αδιέξοδοι υπερεξοπλισμοί και νέοι γύροι έντασης με τη γειτονική χώρα, όπου το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν προβάλλει τις δικές του μικροϊμπεριαλιστικές-μεγαλοτουρκικές φιλοδοξίες».

Η πολιτική απόφαση

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για επίλυση των ελληνοτουρκικών σχέσεων μέσω της προσφυγής για τις θαλάσσιες οικονομικές ζώνες στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης επαναλαμβάνεται και στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της προγραμματικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έχει σταλεί στις οργανώσεις του κόμματος. Είναι ένα κείμενο που είχε καθυστερήσει αρκετά, μιας και η συνδιάσκεψη είχε λάβει χώρα το πρώτο Σαββατοκύριακου του Ιουλίου.

Σε αυτό γίνεται λόγος για όλα τα επίδικα της εποχής όπως η πανδημία, η διεθνής συγκυρία, η στροφή των ΗΠΑ σε σοσιαλδημοκρατική πολιτική, ο ρόλος της Ε.Ε., ενώ μεγάλο μέρος των συμπερασμάτων της συνδιάσκεψης αφορά την Ελλάδα, τη διακυβέρνηση της Ν.Δ. και τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Ειδικά για τη Ν.Δ. η εκτίμηση είναι πως «έχει ολοκληρώσει τον πολιτικό μετασχηματισμό της που εκκίνησε ήδη από την περίοδο της ηγεσίας Σαμαρά. Υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχει μετασχηματιστεί σε ένα κόμμα-υβρίδιο που συνενώνει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου τόξου με το αναδυόμενο και όλο και ισχυρότερο ρεύμα της ακραίας - εναλλακτικής δεξιάς (altright) στην ελληνική εκδοχή του» και ότι «επιχειρεί να διατηρήσει τις προσβάσεις της σε τμήματα των λαϊκών στρωμάτων κινητοποιώντας όλο το ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο της ακραίας - εναλλακτικής δεξιάς: εθνικισμός, θεσμικός ρατσισμός, μισογυνισμός, ομοφοβία, αντιπροσφυγική υστερία, δόγμα νόμος και τάξη και ηθικός πανικός συγκροτούν την ιδεολογική εμπροσθοφυλακή της Ν.Δ. στην προσπάθειά της να διαμορφώσει νέες ιδεολογικές συντεταγμένες στην ελληνική κοινωνία».

Σε σχέση με τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ το κείμενο αναφέρει πως «είναι ένα ισχυρό και μαζικό κόμμα δομικής μαχητικής αντιπολίτευσης και προγραμματικής εναλλακτικής λύσης με στόχο τη νίκη στις εκλογές και την πολιτική αλλαγή στη χώρα», το οποίο «εκφράζει πολιτικά μια πλειοψηφική αριστερή και προοδευτική συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων».

Σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση του κόμματος εκφράζεται η ικανοποίηση για τον διπλασιασμό των εγγεγραμμένων μελών όλο αυτό το διάστημα (περίπου 72.000 έχει φτάσει ο αριθμός από 25.000 που ήταν το 2019), ενώ δίνονται και τα εύσημα για το «ψηφιακό άλμα» που έγινε, καθώς με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώθηκε το εγχείρημα των διαδικτυακών συνδιασκέψεων και έγινε η εκλογή των νέων νομαρχιακών επιτροπών. Ωστόσο επισημαίνει την ανάγκη της περαιτέρω διεύρυνσης του κόμματος.

«Επιδιώκουμε διαρκώς να συνθέτουμε τις ποικίλες παραδόσεις της Αριστεράς και του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου, την κομμουνιστική, ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατία, την πολιτική οικολογία, τον φεμινισμό και τα κινήματα των δικαιωμάτων, σε μια νέα ενιαία αριστερή και δημοκρατική παράδοση, με τις πληθυντικές καταβολές της. Επιδιώκουμε να διαμορφώσουμε την Αριστερά του 21ου αιώνα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.