Kυκλοφορούν ανάμεσά μας

Παιδιά ταλαιπωρούνται, γονείς αγχώνονται. Οι μυρμηκίες κυκλοφορούν ανάμεσά μας και παρουσιάζουν σημαντική αύξηση τον τελευταίο χρόνο. «Γεγονός, ανησυχητικό» λέει ο Γιώργος Τάχιας, δερματολόγος, στον οποίο απευθύνθηκε η «Εφ.Συν.» για να χαρτογραφήσει την ασθένεια, να λύσει τις απορίες για την πρόληψη, τη συμπτωματολογία, αλλά και τη θεραπεία.

«Αρκετά περιστατικά καταγράφονται σε παιδιά και εφήβους που πηγαίνουν κολυμβητήριο ή σε αποδυτήρια όλων των αθλημάτων και γυμναστηρίων, καθώς περπατούν συχνά με γυμνά πόδια και εκτίθενται στον ιό» τονίζει ο δερματολόγος. Γι' αυτό, προσθέτει, μην ξεχνάμε: η αυστηρή τήρηση των κανόνων από όλους (παιδιά, εφηβους, γονείς, γυμναστές) στα κολυμβητήρια και τα αποδυτήρια είναι κρίσιμη για την αποφυγή εμφάνισης μυρμηκιών!

Η μετάδοσή των μυρμηκιών, εξηγεί, γίνεται με απλή επαφή με μολυσμένα άτομα ή αντικείμενα. Ο ιός που προκαλεί τις μυρμηκίες μπορεί να ζήσει για αρκετές μέρες εκτός του ανθρώπινου οργανισμού και συνεπώς αυξάνεται η πιθανότητα μετάδοσής του.

Για να προσβάλει όμως ο ιός τον οργανισμό, θα πρέπει να υπάρχουν στο δέρμα εκδορές ή μικροτραυματισμοί. Οταν προσβληθεί ο άνθρωπος από τον ιό, χρειάζεται προσοχή αφού συχνά συναντάται η διασπορά των μυρμηκιών από ένα σημείο του σώματος σε άλλο έπειτα από επαφή με τη μολυσμένη περιοχή. Για παράδειγμα, αναφέρει ο Γ. Τάχιας, οι μυρμηκίες που σχηματίζονται στην περιοχή της παλάμης μπορεί να οδηγήσουν σε μυρμηκίες προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου σημείου λόγω συχνής επαφής των περιοχών αυτών με τα χέρια.

5 κατηγορίες μυρμηκιών

Πέντε είναι οι πιο σημαντικές κατηγορίες των μυρμηκιών, εξηγεί ο δερματολόγος, ανάλογα κυρίως με το σημείο εντόπισής τους:

1. Οι κοινές μυρμηκίες εμφανίζονται συνήθως ανάμεσα στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, αλλά η εντόπισή τους μπορεί να είναι οπουδήποτε στο σώμα, όπως στις παλάμες, στα πέλματα, στα γόνατα και στους αγκώνες. Συνήθως έχουν χρώμα δέρματος και ανώμαλη (μυρμηκιώδη) επιφάνεια. Οι κοινές μυρμηκίες δεν είναι επικίνδυνες, αλλά μπορεί να προκαλούν στον ασθενή ήπιο πόνο και ενόχληση. Περισσότερο πόνο προκαλούν οι μυρμηκίες των πελμάτων, οι οποίες μπορεί να δυσχεραίνουν ακόμη και τη βάδιση του ασθενούς.

2. Οι πελματιαίες μυρμηκίες βρίσκονται εντός της επιδερμίδας και δεν αποτελούν εξωφυτικούς όγκους, όπως οι κοινές μυρμηκίες. Εντός των βλαβών μπορεί να παρατηρηθούν και μαύρα στίγματα τα οποία είναι αποτέλεσμα των θρομβωμένων από τον ιό αγγείων της βλάβης.

3. Οι επίπεδες μυρμηκίες είναι μικρές λείες βλάβες που μόλις ψηλαφίζονται και εμφανίζονται κυρίως σε πρόσωπο, λαιμό και θώρακα.

4. Οι νηματοειδής μυρμηκίες είναι βλάβες που ομοιάζουν με νηματοειδείς σχηματισμούς και εμφανίζονται κυρίως σε λαιμό και πρόσωπο.

5. Οι μυρμηκίες στο περιονύχιο και οι υπονύχιες μυρμηκίες είναι μυρμηκίες που εμφανίζονται γύρω και κάτω από τα νύχια και μπορεί να είναι επώδυνες και να επηρεάζουν την ανάπτυξη του όνυχα.

Θεραπεία

«Συνήθως τις μυρμηκίες τις αντιμετωπίζουμε με υγρό άζωτο (κρυοθεραπεία)» λέει ο δερματολόγος κι εξηγεί: Το υγρό άζωτο «παγώνει» τη βλάβη και προκαλεί νέκρωση του πάσχοντος ιστού, στη συνέχεια σχηματίζεται μια φλύκταινα γύρω από τη μυρμηκία και ο νεκρός ιστός αποπίπτει σε διάστημα μίας εβδομάδας περίπου. Η συγκεκριμένη θεραπεία χρησιμοποιείται από τους δερματολόγους εδώ και πολλές δεκαετίες, αποτελεί μια ασφαλής και ανώδυνη θεραπεία και ενδείκνυται κυρίως για παιδιά, καθώς δεν απαιτεί τη χρήση τοπικής αναισθησίας.

Τα τελευταία χρόνια, αναφέρει ο Γ. Τάχιας, «οι δερματολόγοι χρησιμοποιούμε και το laser για τη θεραπεία των μυρμηκιών». Η αφαίρεση των βλαβών του δέρματος γίνεται έπειτα από τοπική αναισθησία με διάλυμα ξυλοκαΐνης. Οι μυρμηκίες εξαφανίζονται σε μόνο μία συνεδρία, η μέθοδος είναι αναίμακτη και δεν προκαλούνται ουλές στην περιοχή.

Η θεραπεία με χειρουργική αφαίρεση, σημειώνει, εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ μεγάλες βλάβες. Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία, ωστόσο προκαλεί πόνο, η πλήρης επούλωση της περιοχής διαρκεί αρκετές εβδομάδες, ενώ υπάρχει και η πιθανότητα λοίμωξης ή σχηματισμού ουλής.

Η θεραπεία της μυρμηκίας τέλος, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να επιτευχθεί και με τη χρήση διαφόρων καυστικών χημικών ουσιών που συνταγογραφεί ο δερματολόγος για θεραπεία στο σπίτι. Οι ουσίες εφαρμόζονται στην πάσχουσα περιοχή και σταδιακά καταστρέφονται οι μυρμηκίες. Το μειονέκτημα στη θεραπεία μυρμηκιών με τοπικές ουσίες είναι ότι χρειάζεται να παρέλθει ένα χρονικό διάστημα που φτάνει μέχρι και τους 3 μήνες έως ότου να εξαλειφθούν οι βλάβες, ενώ συχνά έχουν ως παρενέργεια την πρόκληση ερεθιστικής δερματίτιδας εξ επαφής.

Τι είναι οι μυρμηκίες;

Οι μυρμηκίες είναι καλοήθεις υπερπλασίες του δέρματος οι οποίες προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus - HPV). Τα παιδιά και οι έφηβοι εμφανίζουν συχνότερα μυρμηκίες σε σχέση με τους ενήλικες. Στους ενήλικες υψηλές πιθανότητες για την εκδήλωση μυρμηκιών έχουν άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω της αδυναμίας να καταπολεμήσουν τον ιό HPV που τις προκαλεί.

Οι μυρμηκίες αποτελούν καλοήθη εξογκώματα ή επίπεδα ερυθρά εξανθήματα του δέρματος και είναι η δεύτερη σε συχνότητα δερματική νόσος στα παιδιά μετά την ακμή. Πώς δημιουργούνται; Ο ιός HPV προσβάλλει τα κύτταρα της επιδερμίδας και αυξάνει τον πολλαπλασιασμό τους δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο τις μυρμηγκιώδεις βλατίδες.

Mέχρι σήμερα έχουν αναγνωριστεί πάνω από 70 τύποι HPV. Oι μυρμηκίες δεν πρέπει να ανησυχούν τους ασθενείς, λέει ο Γ. Τάχιας. καθώς πρόκειται για έναν καλοήθη τύπο λοίμωξης από HPV που δεν είναι επικίνδυνος για τη ζωή. Τα στελέχη του ιού που προκαλούν τις μυρμηκίες είναι διαφορετικά από τα στελέχη του ιού που προκαλούν τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή τα γεννητικά κονδυλώματα.