Η πανεπιστημιακή αστυνομία και οι δικαστές

Tο Συμβούλιο της Επικρατείας, ανώτατο δικαστήριο, απεφάνθη: Η ίδρυση και δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι εκ των ων ουκ άνευ διότι προστατεύει: το δημόσιο συμφέρον, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια καθώς και την απρόσκοπτη -και υπό την εποπτεία των ένστολων!- ακαδημαϊκή λειτουργία. Δικαστές είναι αυτοί, ανώτατοι μάλιστα, ποιος θα τους κρίνει; Ε, δεν πειράζει εάν αυτοί οι ένστολοι ρίχνουν και καμιά κλομπιά ή κάνουν χρήση [ρίψη] χημικών μέσα στις αίθουσες των Πανεπιστημίων - προκειμένου να μην επικρατήσουν οι «αριστεροί μπαχαλάκηδες», δεν χάθηκε ο κόσμος εάν προβούν και σε καμιά συλληψούλα, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν [να ανακουφιστούν και οι ανήσυχοι γονείς, που προφανώς θέλουν τα τέκνα τους ηθικά και άμεμπτα (αμνούς, όχι ερίφια)].

Η παρουσία επίσημης αστυνομικής δύναμης μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους, είτε το θέλουν [γονείς και κράτος] είτε όχι, είναι ένα όνειδος για μια δημοκρατική πολιτεία, μια βίαιη παρέμβαση στη γνώση και στην ελευθερία, πρωτίστως όμως στην ίδια τη νεότητα - στην τόσο απαραίτητη αυθάδεια και αναίδειά της [της νεότητας]. Οι φοιτητές μαζί και οι καθηγητές μπορούν να αποτρέψουν κάθε έκνομη ενέργεια που πιθανώς μπορεί να εκδηλωθεί από ξένα προς το Πανεπιστήμιο στοιχεία [απαγορευμένες ουσίες π.χ., μολότοφ και οτιδήποτε δεν συνάδει με τον -απαραβίαστο, οπωσδήποτε- χώρο του Πανεπιστημίου, του μεγάλου αυτού σχολείου της κουλτούρας, της επιστήμης και του πολιτισμού].

Και καλά η κυβέρνηση, αυτό μόνο ξέρει να κάνει, να χρησιμοποιεί βία με κάθε μέσο σε κάθε χώρο όπου εκδιπλώνεται η κοινωνία, εν προκειμένω η πανεπιστημιακή κοινότητα - είναι γνωστό τοις πάσι ότι αυτή είναι η κινητήρια δύναμή της: η καταστολή και όχι ο οποιοσδήποτε εκδημοκρατισμός, διάλογος και λοιπά δημοκρατικά, άγνωστα για την πολιτική της και την άσκηση αυτής της πολιτικής· εκείνοι οι δικαστές πώς κρίνουν έτσι, αβίαστα σχεδόν, την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων σε καθημερινή βάση στις αίθουσες διδασκαλίας ή ακόμη και στους αύλειους χώρους; Πού είναι το ανώτατο, όπως όλοι έχουμε παραδεχτεί, φρόνημά τους;

Δεν νιώθουν κάπως αμήχανα που οι φοιτητές θα γνωρίζουν ότι με τη δική τους συμβολή [των δικαστών, παρακαλώ] θα εξαναγκαστούν να σπουδάζουν ανάμεσα σε ένοπλους αστυνομικούς [εκπαιδευμένους μάλιστα]; Ή δεν τους νοιάζει ή άλλη γνώμη έχουν για τους δημοκρατικούς θεσμούς, ίσως ακόμη και για τα δημοκρατικά ιδεώδη [αν και τα τελευταία έχουν σχεδόν από όλους μας λησμονηθεί]. Να εκτελούν κυβερνητικές εντολές φαίνεται απίθανο, μια και είναι γνωστές η ανεξαρτησία τους και η επιστημοσύνη τους.

Θα είχε οπωσδήποτε ένα ενδιαφέρον εάν μαθαίναμε το σκεπτικό τους - αυτά περί δημοσίου συμφέροντος, τάξης και ασφάλειας, πόσο μάλλον αυτά περί αδιάπτωτης άσκησης της ακαδημαϊκής ελευθερίας, ακούγονται κοινότοπα [και κουραστικά, ειδικά για απαιτητικούς πολίτες]. Δεν βλέπουν τι έγινε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, τι προβοκάτσιες προκύπτουν, δεν ανησυχούν για το τι μέλλει γενέσθαι με φοιτητικές αντιδράσεις και πορείες, ίσως καταλήψεις και λοιπά; Αμ, δεν λύνονται όλα με την καταστολή - μπορεί να επιβληθεί η «τάξη» διά της βίας βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα όμως το ηφαίστειο θα εκραγεί [ξέρουν καλά τι σημαίνει ηφαίστειο, νομίζω].