Στον μαινόμενο αν και ακήρυχτο πόλεμο εναντίον του παγκόσμιου Nότου αλλά και των λαών της, η ρατσιστική Δύση βρίσκει στον σιωνισμό ένα απαράμιλλο ιδεολογικό όπλο. Για χάρη του μάλιστα θυσιάζει το φιλελεύθερο προσωπείο της που με κόπο και κεφάλαιο έχτισε για δεκαετίες. Ο σιωνισμός, ως ένας συγκολλητικός ρατσισμός, συσπειρώνει και αποθεώνει αλλόκοτα -φαινομενικά μόνο- μέρη δυτικών κοινωνιών, αφηγήσεων, παραδόσεων. Αποτελεί απαύγασμα, ανώτατο στάδιο του δυτικού ρατσισμού, συγκεντρώνοντας σε ένα γενοκτονικό συμπαγές παλιές και νέες εκφάνσεις του.
1. Μήτρα του ο αρχέγονος αποικιοκρατικός ρατσισμός και η βίαιη κατάκτηση ιθαγενικής γης για χάρη λευκών εποίκων σε όλον τον πλανήτη. Ως η τελευταία ενεργή εποικιστική αποικιοκρατία στον κόσμο, ο σιωνισμός αναβιώνει και επεκτείνει τις πιο σκοτεινές σελίδες της ευρωπαϊκής επέλασης. Η γενετήσια στιγμή του ταυτίστηκε με τη Νάκμπα, τον βίαιο μαζικό εκτοπισμό των ιθαγενών. Εκτοτε, η ύπαρξή του βασίστηκε στον εποικισμό και το απαρτχάιντ, δύο βασικά συστατικά του αποικιοκρατικού ρατσισμού. Εδώ και 20 μήνες διεξάγει μια αδιανόητη γενοκτονία με όπλα τη λιμοκτονία και τη δυτική υποκρισία.
2. Τον αποικιοκρατικό ρατσισμό ο σιωνισμός μπολιάζει με τον χιλιόχρονο ρατσισμό εναντίον του Ισλάμ και των Αράβων που κρατάει -με διάφορες μορφές- από τις Σταυροφορίες. Αλλωστε για τους φονταμενταλιστές προτεστάντες εποίκους στη Γη της Επαγγελίας του 19ου αιώνα –Αγγλους, Γερμανούς, Αμερικανούς–, ο σιωνισμός ήταν το όχημα για την επανακατάκτησή της από τους άπιστους στα πλαίσια μια «ήρεμης σταυροφορίας» (gentle crusade). Σήμερα, ο σιωνισμός ενώνει αντισημίτες προτεστάντες του MAGA και Ευρωπαίους ακροδεξιούς σε ένα ανατριχιαστικό déjà vu.
3. Ο σιωνισμός γεφυρώνει την ισλαμοφοβία με τον γεωπολιτικό ρατσισμό του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, του οποίου διακηρυγμένος στόχος ήταν η μόνιμη διαίρεση και πολιτική αποδυνάμωση των Αράβων. Αυτή ήταν η άλλη πλευρά του νομίσματος του αντισημιτικού σιωνισμού στα μυαλά των Αγγλων αποικιοκρατών το 1840 - ο έλεγχος των οδών προς την Ασία. Μεταξύ άλλων, και μέσα από την ποδηγέτηση μιας μειονότητας η οποία ωστόσο δεν υπήρχε και που θα έπρεπε να την... εισαγάγουν «λύνοντας» έτσι το «εβραϊκό πρόβλημα» στην Ευρώπη. Η επέλαση του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο το 1799, ο βομβαρδισμός του στρατού του Μοχάμεντ Αλί από τους Αγγλους το 1840, η κατάληψη της Συρίας το 1920, η προδοσία των υποσχέσεων ανεξαρτησίας από τους Αγγλογάλλους ήταν απότοκα της συνειδητής αραβικής υπανάπτυξης. Το Ισραήλ πήρε τη σκυτάλη με τη συντονισμένη επίθεση στην εθνικοποίηση του Σουέζ το 1956, τον πόλεμο του 1973, τη συμμετοχή στην ολική διάλυση του Ιράκ το 2003, της Συρίας και της Λιβύης από το 2011 μέχρι σήμερα.
4. Εχοντας αντικειμενικά συμβάλει τα μάλα στην ανείπωτη καταστροφή των αραβικών κοινωνιών μέσα από συνεχή και ανελέητο πόλεμο, ο σιωνισμός προβάλλει ως ένας νικηφόρος στρατοκρατικός ρατσισμός στα μάτια πολλών δυτικών. Λειτουργεί έτσι ως μια αντίθεση στον στραπατσαρισμένο μιλιταρισμό των ΗΠΑ μετά τις ήττες στην Κορέα, στο Βιετνάμ, το Ιράκ, το Αφγανιστάν. Αν και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ούτε μια μέρα χωρίς την υπερδύναμη, ο σιωνισμός αυτοπροβάλλεται ως επιτυχημένο μοντέλο στρατιωτικής υπεροχής με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας δοκιμασμένης σε σώματα τα οποία ο ρατσισμός τα έχει απανθρωποποιήσει σε σημείο γενοκτονίας. Προϊόντα αυτού του στρατοκρατικού τεχνολογικού ρατσισμού γίνονται ανάρπαστα σε ερευνητικά προγράμματα ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, σε διεθνείς εκθέσεις όπλων, σε εθνικές βιομηχανίες φύλαξης συνόρων και εσωτερικού πολέμου.
5. Ο σιωνισμός αποτελεί ιδανικό ιδεολογικό δάνειο για μια σειρά εν δυνάμει απειλητικών αλλά ελλιπών δυτικών ρατσισμών. Πρώτα και κύρια, ο σιωνισμός αποτελεί τον ερζάτς ρατσισμό του απονομιμοποιημένου γερμανικού εθνικισμού. Αυτός συγκροτείται όχι πια ως Τέταρτο Ράιχ αλλά μέσα από την υπεράσπιση του Ισραήλ ως staatsraeson. Παρόμοια λειτουργεί για τον αμερικάνικο λευκό ρατσισμό όπου –για τώρα– ο φυλετικός ρατσισμός του MAGA τον βλέπει ως μια απενοχοποιημένη γενοκτονική ονείρωξη. Φυσικά δεν θα παραλείψουμε τον ελληνικό ρατσισμό που μέσα από τη φενάκη της «στρατηγικής συμμαχίας» με τον σιωνισμό αναβιώνει τον αντιτουρκισμό της Μεγάλης Ιδέας, με μπόλικη ωστόσο αυτο-αποικιοποίηση μέσα από πρέταντορ, αυτοκαταστροφικές στρατιωτικές συμφωνίες, χιλιάδες τουρίστες με εποικιστική νοοτροπία.
6. Ο σιωνισμός προσφέρει υπηρεσίες επιθετικής λογοκρισίας στις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο. Στις ΗΠΑ εργαλειοποιείται στα πλαίσια ενός νέου μακαρθισμού, μιας ολομέτωπης επίθεσης στα πανεπιστήμια, στην ακαδημαϊκή ελευθερία και στις ανθρωπιστικές σπουδές. Φοιτητικές βίζες ακυρώνονται σε περίπτωση συμμετοχής σε κινητοποιήσεις ενάντια στη γενοκτονία ενώ η κριτική στο Ισραήλ -και όχι στις ΗΠΑ- μπορεί να σημάνει απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ – κι όχι στο Ισραήλ. Στη Βρετανία, ο σιωνισμός χρησιμοποιήθηκε επιμελώς για να συνθλίψει την εκλογή μιας κοινωνικά προοδευτικής, αντιρατσιστικής και εν δυνάμει αντικαπιταλιστικής συμμαχίας με ηγέτη τον Τζέρεμι Κόρμπιν. Από την Ινδία του ακροδεξιού Μόντι μέχρι την Αργεντινή του παρανοϊκού Μιλέι ο σιωνισμός συνενώνει και συγκολλάει ένα αλλόκοτο μείγμα εθνικιστικών, ισλαμοφοβικών, αντικομμουνιστικών, αυταρχικών ιδεολογιών και πρακτικών.
7. Ο ιστοριογραφικός ρατσισμός του σιωνισμού προσφέρει δύο ηθικολογικά ταμπού – το λευκό μονοπώλιο στην έννοια της γενοκτονίας και την αποσιώπηση της σύνδεσης του γερμανικού ναζισμού με την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία. Οι «σπουδές γενοκτονίας» περιείχαν -μέχρι πρότινος τουλάχιστον- πρακτικές επιστημονικού αποκλεισμού ή υποτίμησης άλλων γενοκτονιών στο όνομα της μοναδικότητας της γενοκτονίας στην οποία πρωταγωνίστησαν λευκοί Ευρωπαίοι τόσο ως θύτες όσο ως θύματα. Ταυτόχρονα, το σιωνιστικό αφήγημα αναγορεύει ως αντισημιτισμό κι απαγορεύει τόσο τη συζήτηση για άλλες γενοκτονίες ή ολοκαυτώματα όσο και για την ιστορικά αποδεδειγμένη συνέχεια αποικιοκρατίας-ναζισμού. Ο Χίτλερ, άλλωστε, όπως μας έμαθε ο Αμερικανοεβραίος ιστορικός Τζέιμς Κ. Γουίτμαν, εμπνεύστηκε τους αντισημιτικούς νόμους της Νυρεμβέργης από το ρατσιστικό καθεστώς του Τζιμ Κρόου εναντίον ιθαγενών και μαύρων στις ΗΠΑ.
8. Ο σιωνισμός αναμασάει και δίνει νέα ορμή στην κατεξοχήν κατασταλτική μορφή ρατσισμού κοινωνιών εκτός κι εντός των δυτικών τειχών – την τρομολαγνεία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αμερικανοκίνητος παγκόσμιος «πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας» βασίστηκε σε ισραηλινά σενάρια, τεχνολογία και ρητορική.
9. Ο σιωνισμός μπολιάζει με ρατσισμό τον ιουδαϊσμό, μετατρέποντάς τον σε μια αντισημιτική φαντασίωση κατά την οποία 1. οι Εβραίοι δεν χωράνε στην Ευρώπη και 2. για να χωρέσουν στον πλανήτη πρέπει να της μοιάσουν στη βαρβαρότητα. Αντίστοιχα, ο σιωνισμός μπολιάζει με ρατσισμό και διχάζει προς όφελος των δυτικών κυβερνήσεων προοδευτικές παραδόσεις της Δύσης όπως ο φεμινισμός, ο αναρχισμός, η οικολογία, η διαθεματικότητα.
10. Πάνω από όλα ίσως, ο σιωνισμός αμαυρώνει, δαιμονοποιεί και καταστρέφει ένα από τα πιο ηρωικά και προχωρημένα απελευθερωτικά κινήματα στον κόσμο εδώ και δεκαετίες, την παλαιστινιακή και αραβική αντίσταση. Βούτυρο στο ψωμί εκείνων που ονειρεύονται κοινωνίες κυνικές, ηττημένες, παραδομένες.
* Κοινωνικός ανθρωπολόγος, αναπληρωτής καθηγητής στα Τμήματα Πολιτικής και Ανθρωπολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας