Οταν την άνοιξη του 1974 ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας, μία από τις πρώτες αποφάσεις ήταν η κατάργηση της αργίας της 8ης Μαΐου ως επίσημης επετείου της άνευ όρων συνθηκολόγησης της ναζιστικής Γερμανίας. Η απόφαση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, κυρίως από τις αντιστασιακές οργανώσεις.
Επτά χρόνια αργότερα, το 1981, ο Φρανσουά Μιτεράν αμέσως μετά την ορκωμοσία του αποκατέστησε την 8η Μαΐου ως ημέρα αργίας.
Ο Ζισκάρ, που ήλθε ταυτόχρονα στην εξουσία με τον Σμιτ την άνοιξη του 1974, θεώρησε ότι η συγκρότηση του Γαλλογερμανικού Αξονα ως σκληρού πυρήνα της Ευρωπαικής Κοινότητας των «9» είναι ασύμβατη με την υπενθύμιση της πιο πρόσφατης γαλλογερμανικής πολεμικής σύγκρουσης.
Η αποκατάσταση της 8ης Μαΐου ως αργίας δεν ήταν επιστροφή στο παρελθόν, αλλά μια νέα προσέγγιση εξόχως ανατρεπτική, καθώς η Γερμανία μετείχε στους εορτασμούς με σημείο αναφοράς τη δική της απελευθέρωση από το ναζιστικό καθεστώς.
Σε ό,τι αφορά τον χθεσινό εορτασμό στη Μόσχα οι πανηγυρικές εκδηλώσεις επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για μια εθνική εορτή που είναι αδύνατον να αμφισβητηθεί αλλά και να παρερμηνευτεί, όπως έγινε με το σύνολο των υπόλοιπων κεφαλαίων της ρωσικής και σοβιετικής Ιστορίας.
Από την επόμενη μέρα της επίθεσης της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ στις 22 Ιουνίου 1941 ήταν φανερό ότι ο Στάλιν προσέγγισε τον πόλεμο ως πατριωτική αντίσταση σε έναν εισβολέα-«προαιώνιο εχθρό» του μεγάλου ρωσικού έθνους.
Η προσέγγιση αυτή έθεσε τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο στο απυρόβλητο των αμφισβητήσεων που ακύρωσαν σχεδόν συνολικά το επίσημο ιστορικό αφήγημα που αφορούσε την περίοδο 1917-1991.
Με εξαίρεση την τοποθέτηση Τραμπ, ότι η ήττα της ναζιστικής Γερμανίας οφείλεται στις ΗΠΑ, δεν υπήρξε καμιά άλλη άξια λόγου αμφισβήτηση του καθοριστικού ρόλου της ΕΣΣΔ στην έκβαση του πολέμου με τη Γερμανία. Ακόμη και μετά την απόβαση στη Νορμανδία, στις αρχές Ιουνίου του 1944, το κύριο μέτωπο του πολέμου εξακολούθησε να είναι το Ανατολικό.
Εκεί που οι ΗΠΑ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ήταν στην ήττα της Ιαπωνίας μετά την πυρηνική επίθεση στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας