Στις ρίζες του Brexit

Την άνοιξη του 2014 τίποτε δεν προμήνυε την πρωτιά του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου του Φάρατζ στις ευρωεκλογές.

Βυθισμένη στην εσωστρέφεια της κρίσης της ευρωζώνης, η Ε.Ε. δεν ήθελε και δεν μπορούσε να κινηθεί προς μια εμβάθυνση που θα έθετε στρατηγικά ευρωπαϊκά διλήμματα στο Λονδίνο.

Προεκτάσεις

Η έκπληξη του 2014 ήταν διπλή για τον τότε πρωθυπουργό Κάμερον: πρωτιά του Φάρατζ στις ευρωεκλογές της άνοιξης και ποσοστό 45% υπέρ της ανεξαρτησίας στο δημοψήφισμα στη Σκοτία τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς.

Και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις καταγραφόταν η κόπωση αλλά και η οργή του εκλογικού σώματος από σχεδόν 25 χρόνια μετα-θατσερικής διαχείρισης από Συντηρητικούς και Εργατικούς.

Μια κόπωση που δημιούργησε δυσπιστία για τα δύο μεγάλα κόμματα, τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς, η εναλλαγή των οποίων στην κυβερνητική εξουσία δεν επηρέαζε τη καθημερινότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Αν το Λονδίνο γινόταν το χρηματοπιστωτικό κέντρο μιας ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, η Σκοτία και η Κεντρική Αγγλία ανέδυαν και αναδύουν ακόμα την εικόνα μιας μεταβιομηχανικής βομβαρδισμένης ζώνης.

Ο Κάμερον δεν θέλησε και δεν μπόρεσε να διαβάσει το πραγματικό μήνυμα της αντισυστημικής εκλογικής συμπεριφοράς των συμπολιτών του το 2014.

Κέρδισε τις εκλογές του 2015 χάρη στη δέσμευσή του για δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε.

Υποτίμησε τη διαπίστωση των εκλογικών αναλυτών ότι στα δημοψηφίσματα η πλειοψηφία των ψηφοφόρων δεν απαντά στο ερώτημα που της τίθεται, αλλά επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει αυτόν που το θέτει…

Οποια και αν είναι η τελική έκβαση της κρίσης του Brexit, η Βρετανία θα παραμείνει μια βαθιά διαιρεμένη κοινωνία με την πολιτική σκηνή της να έχει υποθηκευμένη σταθερότητα.

Ο Φάρατζ, με σημαία ευκαιρίας τον αντιευρωπαϊσμό, πρώτα ως ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου και τώρα ως ηγέτης του Κόμματος του Brexit απορρόφησε μεγάλο μέρος της αντισυστημικής κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Την ίδια γραμμή πλεύσης χαράζει και ο σημερινός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον με έμφαση στην ενοποίηση του ετερόκλητου και ανομοιογενούς ρεύματος υπέρ του Βrexit, που καταγράφεται σε όλο το πολιτικό φάσμα.