Η απαράδεκτη και καταδικαστέα, όχι μόνο για τους προφανείς πολιτικούς λόγους αλλά πρωτίστως για λόγους αξιακούς ως προς την υπεράσπιση του ελεύθερου δημόσιου Πανεπιστημίου, επίθεση αγνώστων σε εκδήλωση στη Νομική Σχολή, τις τελευταίες μέρες, έδωσε το πρόσχημα για μια συντονισμένη στοχοποίηση του Πανεπιστημίου. Με εντυπωσιακή ετοιμότητα, σε λίγες μόνο ώρες (!) η κυβέρνηση πραγματοποίησε υπουργική σύσκεψη «για την πάταξη της βίας στα Πανεπιστήμια». Σε απόλυτο συγχρονισμό, οι γνωστοί επαγγελματίες συκοφάντες του δημόσιου Πανεπιστημίου, συνεπικουρούμενοι από τους «αυθόρμητους» (out of the «Blue Skies») υποστηρικτές του εκάστοτε κυβερνητικού αφηγήματος, έσπευσαν να «τσουβαλιάσουν» οτιδήποτε μπόρεσαν να ανασύρουν από τη συνήθη ρητορική που περιγράφει τα Πανεπιστήμια ως επικίνδυνες «εστίες ανομίας», για να υποστηρίξουν την πάγια θέση τους: για όλα φταίνε ο δημόσιος χαρακτήρας του Πανεπιστημίου και οι συλλογικοί αγώνες.
Ενδιαφέρεται η κυβέρνηση για την ασφάλεια;
Σε αντίθεση με ό,τι περιγράφουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ, η εγκληματικότητα στα Πανεπιστήμια, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας αλλά και την καθημερινή μας εμπειρία, είναι σίγουρα μικρότερη από άλλους κοινωνικούς χώρους. Και ενώ οι εκτελέσεις μαφιόζων με βροχή από σφαίρες, μέρα μεσημέρι και σε πολυσύχναστα μέρη, δεν αποδεικνύονται ικανές να προκαλέσουν υπουργικές συσκέψεις, ούτε να απασχολήσουν τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ για περισσότερο από μία μέρα, τα όποια περιστατικά βίας στα Πανεπιστήμια γίνονται αμέσως καύσιμο για την προώθηση ακόμη πιο επικίνδυνων συνταγών («η πανεπιστημιακή αστυνομία απέτυχε γιατί ήταν light, εμπρός για μόνιμη στρατοπέδευση αστυνομικών στα Πανεπιστήμια»). Από την άλλη, για τα υπαρκτά και οξύτατα προβλήματα ασφάλειας για φοιτητές, εργαζομένους και καθηγητές στους πανεπιστημιακούς χώρους που προκύπτουν από την ανύπαρκτη συντήρηση των υποδομών, σιγή ιχθύος (ενδεικτικά, τα διαθέσιμα ποσά για κάθε σχολή του ΕΜΠ θα είναι φέτος της τάξης των δύο-τριών χιλιάδων ευρώ). Και όχι μόνο αυτό. Σύμφωνα με τις δηλώσεις που ακολούθησαν τη σχετική υπουργική σύσκεψη, προτείνεται ο περαιτέρω οικονομικός στραγγαλισμός ως μέσο πίεσης για την ανάθεση διωκτικού ρόλου στις ίδιες τις διοικήσεις και τα μέλη ΔΕΠ των Πανεπιστημίων, κάνοντας ξεκάθαρο πως η υποχρηματοδότηση και η συκοφάντηση αποτελούν μέρη της ενιαίας επίθεσης στο δημόσιο Πανεπιστήμιο ως τέτοιο.
Τι είναι αυτό που το καθιστά «επικίνδυνο»;
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τα πράγματα λέγονται ξεκάθαρα διά στόματος Tραμπ: «Οι αριστεροί παράφρονες προκαλούν χάος στα Πανεπιστήμια για να αποσπάσουν την προσοχή από τα σύνορα», στοχοποιώντας ως «εσωτερικό εχθρό» όχι μόνο την Αριστερά αλλά και τις διοικήσεις τους ως «συνοδοιπόρους» που τους ανέχονται. Μήπως θυμίζει εμφυλιοπολεμική ρητορική; Και ενώ οι εγχώριοι θιασώτες της «αριστείας» επικαλούνται συνεχώς συγκρίσεις με τα αμερικανικά Πανεπιστήμια μόνο για να μειώσουν τα ελληνικά (αγνοώντας τεχνηέντως τις διαφορές σε υποδομές και χρηματοδότηση), φαίνεται να αγνοούν τις αντιστάσεις που προβάλλουν η ακαδημαϊκή κοινότητα και οι διοικήσεις κορυφαίων Πανεπιστημίων στην προσπάθεια ποδηγέτησής τους από την κυβέρνηση Tραμπ. Στην Ελλάδα, η ίδια μύχια «αλλεργία» των κυβερνώντων (και των συν αυτοίς) ενάντια στον δημόσιο χαρακτήρα του Πανεπιστημίου εκφράζεται με κάθε ευκαιρία. Ο ιστορικός ρόλος του ελληνικού Πανεπιστημίου στα κοινωνικά δρώμενα στη νεότερη ιστορία ταυτίστηκε πολλές φορές με την κοινωνική πρόοδο και την αντίσταση στην κοινωνική αδικία και την απολυταρχία. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι σύμφυτα με την ίδια την έννοια του θεσμού του Πανεπιστημίου, στο οποίο η πολιτεία αναγνώρισε συνταγματικά ένα πλαίσιο αυτοδιοίκησης και ελευθερίας που επιτρέπει την αμφισβήτηση η οποία οδηγεί στην πρόοδο και την αλλαγή της κοινωνίας και αποτελεί μηχανισμό εξέλιξης.
Τα χαρακτηριστικά αυτά του Πανεπιστημίου δεν αποτελούν παραχώρηση του κράτους, αλλά κοινωνική κατάκτηση και βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο των κυβερνήσεων, σε περιόδους κατά τις οποίες οι κυβερνήσεις επιδιώκουν αναδιαρθρώσεις που συναντούν κοινωνική αντίδραση. Οι πρόσφατοι νόμοι, σε συνδυασμό με τον συνεχή οικονομικό εκβιασμό, αφαιρούν κάθε χαρακτηριστικό αυτοδιοίκησης. Από τον τρόπο εκλογής των διοικήσεων, αλλά ακόμη και μέχρι τον τρόπο διεξαγωγής των εξετάσεων, το κράτος καθορίζει πλέον κάθε πτυχή της ακαδημαϊκής λειτουργίας, επιβάλλοντας ένα καθεστώς κρατικής εποπτείας.
Παράλληλα, εξελίσσεται η κοπιώδης προσπάθεια της κυβέρνησης να καθιερώσει την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων (με τη γνωστή πια πορεία ευτελισμού της). Η ίδια η διοίκηση του ΕΜΠ, μέσα από θεσμικές ακροβασίες και παρά τις οξύτατες αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας, αποπειράται να ιδρύσει ιδιωτικό παράρτημα στην Κύπρο.
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: στο στόχαστρο, ξανά
Είναι ξεκάθαρο πως στόχος των κυβερνητικών σχεδίων δεν είναι ούτε η ασφάλεια ούτε η στήριξη των δημόσιων Πανεπιστημίων, αλλά η επιβολή του δυστοπικού δόγματος «νόμος και τάξη» τόσο λόγω ιδεολογικής εμμονής όσο και ως τρόπου διαχείρισης της αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας και απαίτησης για δικαιοσύνη και αλλαγή. Το Πολυτεχνείο, ιστορικά, με διοικήσεις προοδευτικών ή ακόμη και συντηρητικών πρυτάνεων, στάθηκε στο ύψος του ακαδημαϊκού και κοινωνικού του ρόλου σε εποχές όπως η Κατοχή και η δικτατορία και έγινε σύμβολο δημοκρατίας, ελεύθερης έκφρασης και απαίτησης για δικαιοσύνη.
Σε πλήρη αντίθεση με την ιστορία του, η σημερινή του διοίκηση εμφανίζεται σε απόλυτη σύμπνοια με την κυβερνητική ρητορική εναντίον του, σπεύδοντας προς συνεχή επίρρωση του αφηγήματος για εστίες ανομίας. Με βάση το πρόσφατο περιστατικό βίας εντός της πολυτεχνειούπολης, την επόμενη μέρα και σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις κυβερνητικές δηλώσεις, ο πρύτανης έσπευσε να προτρέψει την κυβέρνηση να νομοθετήσει για τη διαδικασία σύστασης των πειθαρχικών που θα οδηγήσουν σε διαγραφές φοιτητών οι οποίοι εμπλέκονται σε έκνομες ενέργειες, ενώ δήλωσε ανοιχτά ότι «η άποψή μου είναι να υπάρχει διαρκής κίνηση της αστυνομίας μέσα στα ιδρύματα, ώστε να μη μεσολαβεί χρόνος να μεταβεί η αστυνομία σε ένα συμβάν». Την άλλη κιόλας μέρα, πάνοπλοι αστυνομικοί έχουν στρατοπεδεύσει εντός του ΕΜΠ. Πώς να μην πάρει, λοιπόν, τα εύσημα γνωστού «αμερόληπτου δημοσιογράφου» με την ακραία φιλοκυβερνητική του στάση;
Η προσπάθεια να «σιγήσει» οριστικά το ιστορικό συγκρότημα της Πατησίων, μέσω των επαναλαμβανόμενων και συστηματικών απαγορεύσεων εκδηλώσεων, ακόμη και εκδηλώσεων όπου συμμετέχουν καθηγητές του ΕΜΠ και φορείς του ΤΕΕ, εντάσσεται ακριβώς στον ίδιο στόχο, ακόμη και σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας της Σχολής των Αρχιτεκτόνων. Για ακόμη μία φορά η Πρυτανεία αποφασίζει το κλείσιμο του κάτω Πολυτεχνείου και τη διακοπή της εκπαιδευτικής διαδικασίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών για να σιωπήσουν οι ενοχλητικές φωνές. Εδώ κλειστό, θλιβερό και παντέρημο Πολυτεχνείο.
Η κοινότητα του ΕΜΠ οφείλει να αποστασιοποιηθεί από την αυτοκαταστροφική στάση της άκριτης και πρόθυμης υπακοής, μέσω των ζωντανών συλλογικών της οργάνων. Σε αυτή την κατεύθυνση, ο Σύλλογος ΔΕΠ ΕΜΠ θα πρέπει να σταματήσει να εμφανίζεται ως πρόθυμος υποστηρικτής των πρόθυμων υποστηρικτών της κυβερνητικής επίθεσης στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Αν δεν αντιστραφεί αυτή η πορεία, σύντομα θα λειτουργούμε πλήρως υπό ασφυκτική και ταπεινωτική κρατική επιτροπεία, η επιβολή της οποίας θα περιλαμβάνει και εμάς σαν επιτηρητές και επιτηρούμενους σε συνθήκες διαρκούς σύγκρουσης.
Το απαίσιο πρόσωπο του πολέμου στη Γάζα
Στη γειτονιά μας, στη Γάζα, συνεχίζεται το φρικτό έγκλημα του κράτους του Ισραήλ ενάντια σε έναν ολόκληρο λαό. Και ένας ολόκληρος πλανήτης μοιάζει να έχει συνηθίσει στις εικόνες των σκοτωμένων παιδιών και των ισοπεδωμένων σχολείων και νοσοκομείων. Καταδικάζουμε με όλη μας τη δύναμη την επίθεση με drone σε πλοίο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα την οποία εξαπέλυσε, στηριγμένο στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ σε διεθνή ύδατα κοντά στη Μάλτα και εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον συνάδελφο Τάκη Πολίτη. Τώρα που το απαίσιο πρόσωπο του πολέμου αρχίζει να γίνεται τμήμα της «καθημερινότητας» είναι που πρέπει να επιβεβαιωθεί και, κυρίως, να εφαρμοστεί η απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ για μη συμμετοχή στην πολεμική έρευνα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας