Ως καλλιτεχνικό ρεύμα ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός είναι παρωχημένος. Όμως στην παράξενη νεο-ψυχροπολεμική εποχή που ζούμε ένας άλλος ρεαλισμός προβάλλει στον διεθνή ορίζοντα: ο νατοϊκός ρεαλισμός που εκδηλώνεται όχι μόνο στο πολιτικό, στρατιωτικό επίπεδο αλλά και στο ιδεολογικό και το καλλιτεχνικό. Αυτή τουλάχιστον την εντύπωση δίνει το χαιρετιστήριο λάιβ μήνυμα του Ζελένσκι στην τελετή έναρξης του φετινού Φεστιβάλ των Καννών. Μας χρειάζονται ταινίες σαν τον «Δικτάτορα» του Τσάρλι Τσάπλιν, είπε ο Ουκρανός πρόεδρος – και ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση; (Μακάρι να γυριστούν ταινίες και σαν τους «Μοντέρνους καιρούς» που θα μιλούν για τον ακήρυχτο εργασιακό πόλεμο της εποχής μας.)
Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία, εκπρόσωποι του σκληροπυρηνικού στρατιωτικού κατεστημένου παίρνουν ανοιχτά θέση για την πρωτιά της Ουκρανίας στη Eurovision, όπως έκανε ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ. Εκεί που μιλούσαμε για το στρατιωτικό/βιομηχανικό σύμπλεγμα τώρα βλέπουμε να αναδύεται το στρατιωτικό/καλλιτεχνικό σύμπλεγμα. Ανέκαθεν η πολιτική χρησιμοποιούσε την τέχνη, αλλά ποτέ η σύζευξη εξουσίας και θεάματος δεν ήταν τόσο απροκάλυπτη.
Πριν από μισό και βάλε αιώνα, τον τόνο στο Φεστιβάλ των Καννών (που ακυρώθηκε) τον έδιναν τα άτακτα παιδιά του γαλλικού Μάη και ο Γκοντάρ. Φέτος τον τόνο τον δίνει το χακί μιλιτέρ πουκάμισο του Ζελένσκι και η επωδός του «Δόξα στην Ουκρανία». Δεν τον δίνουν αντιπολεμικά αριστουργήματα όπως η «Μεγάλη χίμαιρα» του Ρενουάρ ή οι «Σταυροί στο μέτωπο» του Κιούμπρικ όπου ακούγεται η παμπάλαιη αιρετική φράση «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων».
Αχώνευτος ο Πούτιν, όμως νέος Χίτλερ δεν είναι (όπως ο Ζελένσκι δεν είναι ο νέος Τσόρτσιλ). Δραματικές στιγμές ζούσε (χρόνια τώρα) και ζει η Μαριούπολη, όμως νέο Μεσολόγγι δεν είναι – εκτός και αν ένας νέος Σολωμός ή ένας νέος λόρδος Βύρωνας θελήσει να τη δει έτσι. Το αποπνιχτικό άρωμα του ΝΑΤΟ, το άρωμα της επέκτασης του πολέμου αναδίδουν τα λόγια και τα έργα του Ζελένσκι, τα λόγια και τα έργα του Μητσοτάκη και άλλων προθύμων.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας