Ο Κιρίλ Γκαμπούριτς είναι πολιτικός, επιχειρηματίας, πρώην πρωθυπουργός και πρώην υπουργός Oικονομικών της Μολδαβίας. Συμμετέχει στο Συνέδριο των Δελφών με την ιδιότητα του μέλους του Nizami Ganjavi International Center (NGIC), διεθνούς οργάνωσης με έδρα το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, που έχει πάρει το όνομά της από τον σπουδαίο Πέρση ποιητή του 12ου αιώνα Νιζαμί.
Το NGIC διοργανώνει σήμερα συζήτηση με θέμα «Ο κόσμος μετά την Ουκρανία: μια κατάσταση μη ειρήνευσης;», στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου Benedikt Franke και η εκτελεστική διευθύντρια του ουκρανικού φόρουμ Υalta European Strategy, Dr. Svitlana Kovalchuk.
● Διατελέσατε πρωθυπουργός της Μολδαβίας το 2015, σε ηλικία μόλις 38 ετών, αλλά παραιτηθήκατε την ίδια χρονιά. Ποια ήταν η εμπειρία από τη βραχύβια θητεία σας;
Ηταν μια περίοδος σύντομη, αλλά εξαιρετικά χρήσιμη σε συμπεράσματα. Πριν γίνω πρωθυπουργός η θητεία μου ήταν αποκλειστικά στον επιχειρηματικό τομέα (σ.σ.: ήταν o πρώτος Μολδαβός μάνατζερ της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας Moldcell στην οποία αργότερα διατέλεσε διευθύνων σύμβουλος). Εκεί απέκτησα τις δεξιότητές μου, έπρεπε να δίνω προτεραιότητα στους πελάτες στη λήψη αποφάσεων, να χτίζω σχέσεις με μετόχους και συνεργάτες, να επενδύω στην ανάπτυξη της ομάδας και στον εσωτερικό διάλογο, όλα τα στοιχεία που κάνουν μια επιχείρηση ανταγωνιστική. Δεν γνώριζα πολλά για τον δημόσιο τομέα και τις ιδιαιτερότητες της πολιτικής, αλλά από τότε πίστευα ότι η επιτυχία έχει να κάνει με τους ανθρώπους, τη δυνατότητα να συνεργάζονται, να ορίζουν κοινές αξίες, να επιδιώκουν κοινούς στόχους. Σε αυτό επικέντρωσα τη δραστηριότητά μου και ως πρωθυπουργός (σ.σ.: παραιτήθηκε ύστερα από έξι μήνες, εν μέσω καταγγελιών για ανακρίβειες σχετικά με τα πτυχία του, ενώ ο ίδιος κατήγγειλε για διαφθορά τον ανώτατο εισαγγελέα και τον πρόεδρο της κεντρικής τράπεζας, ότι έκλεισαν τα μάτια στην «εξαφάνιση» ενός δισ. δολαρίων από τρεις τράπεζες της Μολδαβίας - ποσό που τότε ξεπερνούσε το 1/8 του ΑΕΠ της χώρας).
● Εχετε πει ότι «δεν είμαι πολιτικός, είμαι επιχειρηματίας». Τι εννοείτε;
Για μένα η λέξη «επιχειρηματίας» έχει ευρύτερο νόημα. Ο επιχειρηματίας που θέλει να χτίσει μια βιώσιμη επιχείρηση πρέπει να παράγει όσο το δυνατόν πιο χρήσιμα και προσιτά προϊόντα. Αυτό το πνεύμα θα έπρεπε να διέπει και τις σχέσεις των πολιτικών με τους ψηφοφόρους τους. Αντί να αναλώνονται σε επιθέσεις στους πολιτικούς τους αντιπάλους, πρέπει να παρουσιάζουν στους ψηφοφόρους το προσωπικό τους όραμα, με ξεκάθαρα αναπτυξιακά προγράμματα, πειστικά επιχειρήματα και με ικανή ομάδα.
● Υπήρξατε ανεξάρτητος υποψήφιος με το φιλελεύθερο-δημοκρατικό κόμμα και μέλος μιας κυβέρνησης με φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό. Είναι δύσκολο να παραμείνεις ανεξάρτητος σε μια πολωμένη πολιτική σκηνή;
Ηταν όντως πολωμένη η κατάσταση τότε και είναι ακόμα πιο πολωμένη σήμερα. Η πόλωση διχάζει την κοινωνία, γεννάει απογοήτευση και απαισιοδοξία. Το πρόβλημα δεν ήταν η ανεξαρτησία μου, αλλά ότι οι πολιτικοί όλων των κομμάτων δεν επέλεξαν τον διάλογο και τις αμοιβαίες υποχωρήσεις, που είναι απαραίτητες για να προχωρήσουμε μπροστά. Οι προσωπικοί και κομματικοί εγωισμοί ήταν και είναι το βασικό πρόβλημα που καταστρέφει συνεργασίες, συμμαχίες, ακόμα και χώρες.
● Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον πόλεμο στην Ουκρανία και πώς επηρεάζει τη Μολδαβία;
Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι μια τεράστια τραγωδία. Ομως τα γεγονότα αυτά είναι το αποτέλεσμα εγωιστικών αποφάσεων που πήραν οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις τα τελευταία 30 χρόνια. Ολο αυτό το διάστημα η ανθρωπότητα πραγματοποίησε αφάνταστα άλματα στην τεχνολογία και την επιστήμη, η αυτοματοποίηση της παραγωγής και η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας ανοίγουν τον δρόμο για την ευημερία, αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο. Ομως η πρόοδος είναι ορατή. Την ίδια στιγμή οι μεγάλες δυνάμεις επενδύουν τρισεκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη και κατασκευή οπλικών συστημάτων. Θέλουν να κυβερνούν τον κόσμο με τη δύναμη των όπλων, όχι με τη δύναμη του διαλόγου. Αντί να επενδύουμε σε κοινούς σκοπούς, όπως η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η μείωση των ρύπων και η αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εμπλεκόμαστε σε συγκρούσεις που εξυπηρετούν μόνο τις ηγεσίες των μεγάλων δυνάμεων. Η Μολδαβία επηρεάζεται κοινωνικά και οικονομικά από τα γεγονότα στην Ουκρανία και από τις κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας. Δυστυχώς όμως τα χειρότερα έρχονται.
● Η Μολδαβία θεωρείται μια χώρα διχασμένη ανάμεσα στη φιλοευρωπαϊκή και τη φιλορωσική πτέρυγα. Πώς είναι το πολιτικό κλίμα σήμερα;
Επικρατούν διχασμός και απογοήτευση. Ο διχασμός της κοινωνίας της Μολδαβίας έχει πολιτικές ρίζες, όπως και στα ευρωπαϊκά κράτη. Από τη στείρα πολιτική αντιπαράθεση θα πρέπει να περάσουμε σε τακτικές πολιτικού ανταγωνισμού, που δεν διχάζουν αλλά ενώνουν. Είναι πιο περίπλοκο, αλλά πιο δίκαιο και υγιές.
● Διακρίνετε ομοιότητες μεταξύ της Μολδαβίας και της Ουκρανίας όσον αφορά την επιρροή της Ρωσίας;
Ας μην κρυβόμαστε, όλες οι μεγάλες δυνάμεις εξασκούν την επιρροή τους στη Δημοκρατία της Μολδαβίας. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της γεωγραφικής μας θέσης. Ακόμα και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε αυτή είναι η αλήθεια. Η γεωπολιτική σύγκρουση μεταφέρεται στα ΜΜΕ, μέσα από εκατοντάδες μη κυβερνητικές οργανώσεις και μέσα από τους πολιτικούς. Ωστόσο θέλω να ελπίζω ότι μπορούμε να πάρουμε μαθήματα από αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία και να εστιάσουμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν.
