«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα στιγμιαίο λάθος» είπε χθες, πρωί Κυριακής, στον κινηματογράφο «Αβάνα» ο Αδωνις Γεωργιάδης και καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο. Χειροκρότημα περισσότερο και απ’ όταν μπήκε στον χώρο, κάπως αργοπορημένος, ο Αντώνης Σαμαράς.
Ηταν μία εκδήλωση για την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και το τέλος της, που οργάνωνε η τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας Ψυχικού, Φιλοθέης και περιχώρων με ομιλητές τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και τον Σάκη Μουμτζή, πολιτικό αναλυτή και συγγραφέα (λέει). Ηταν αυτός που έκανε και την πρώτη εισήγηση στην εκδήλωση και ακούγοντάς τον σκεφτόσουν πως μπροστά του ακόμη και ο Στέλιος Ράμφος μοιάζει αληθινός φιλόσοφος.
Δεν ήταν ωστόσο εκδήλωση της Ελληνικής Αγωγής, αυτών των μαθημάτων αρχαίων ελληνικών που διαφημίζει ο Αδωνις ανάμεσα στις τηλεπωλήσεις του. Αλλωστε η Ελληνική Αγωγή χθες είχε άλλα: «Ας προετοιμαστούμε για το κυριακάτικο τραπέζι μας με μία πεντανόστιμη συνταγή από την αρχαία ελληνική κουζίνα: μανιτάρια με βολβούς και γογγύλια» διαφήμιζε στη σελίδα της, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για συζητήσεις μια και το έριξαν στη μαγειρική.
Στον κινηματογράφο «Αβάνα» λοιπόν, στο Ψυχικό, στις 11 το πρωί. Νέα Δημοκρατία Φιλοθέης η διοργανώτρια, οπότε καταλαβαίνετε και το κοινό που ήταν εκεί, δεν χρειάζεται να σας το περιγράψω. Μέσος όρος ηλικίας γύρω στα 60, εκτός από καμιά δεκαριά ΟΝΝΕΔίτες που έπαιζαν ρόλο κλακαδόρου. Ιδίως όταν ο Αδωνις Γεωργιάδης σημείωνε από μικροφώνου πως η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά ήταν η καλύτερη που γνώρισε ο τόπος στην Ιστορία του.
Ο πρώην πρωθυπουργός άκουγε ανέκφραστος, είχε προλάβει βέβαια να γνωρίσει την αποθέωση μπαίνοντας στη μισογεμάτη αίθουσα· περισσότερα από 200-250 άτομα δεν πρέπει να ήταν εκεί μαζί με τον Αργύρη Ντινόπουλο που αποχώρησε λίγο μετά την έναρξη της συζήτησης.
«Στην πολιτική δεν ισχύει το χριστιανικό να γυρίζεις και το άλλο μάγουλο. Εδώ αν τρως μια μπάτσα θα ρίξεις τρεις, πρέπει να γίνει κατανοητό και από τον τελευταίο Νεοδημοκράτη» είπε ο συγγραφέας Σάκης Μουμτζής που έχει γράψει 3 βιβλία, 2 συν 1 δηλαδή, το «Κόκκινη Βία, Η μνήμη και η λήθη της Αριστεράς» (1943-1946 το πρώτο και 1947-1950 το δεύτερο) και το «ΣΥΡΙΖΑ, απάτες και αυταπάτες» το άλλο, σε πρόλογο του Ευάγγελου Βενιζέλου. Πλουραλισμός στη θεματολογία του, όπως καταλαβαίνετε.
Ακούσαμε πάρα πολλά στον κινηματογράφο «Αβάνα» χθες το πρωί. Ενα αντιαριστερό κρεσέντο άκρως... απολαυστικό. Ενδεικτικά: «Κομμουνισμός με ανθρώπινο πρόσωπο δεν μπορεί να υπάρχει», «Ναζισμός και κομμουνισμός έχουν πολλά κοινά σημεία», «Η φιλελεύθερη παράταξη προέκυψε από τη Γαλλική Επανάσταση», «Είναι αδόκιμο να λέμε τη Ν.Δ. Κεντροδεξιά.
Είναι συγκυριακό που Δεξιά και Κέντρο βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο κόμμα», «Δεν έκανε καλά η Ν.Δ. που καταψήφισε το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, έκανε άριστα», «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια χαλασμένη κοινωνία που δεν θέλει να μεταρρυθμιστεί», «Να μην προβεί η Ν.Δ. σε ιδεολογικές εκπτώσεις και παραχωρήσεις. Οχι κατευνασμός», και άλλα τέτοια αντίστοιχα.
Η εκδήλωση έκλεισε με μία υπενθύμιση προς το ακροατήριο: την αληθινή αντίσταση στη χούντα την έκανε μόνο ο βασιλιάς, όταν προσπάθησε να ρίξει τους στρατιωτικούς τον Δεκέμβριο του 1967. Μας πληροφόρησε μάλιστα ο Αδωνις πως ο πατέρας του ήταν φιλοβασιλικός. Δεν είχαμε και αμφιβολία εδώ που τα λέμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας