Μάχη μέχρις εσχάτων για την ψήφο των ακροδεξιών

Στριμωγμένη ανάμεσα στη δημοσκοπική άνοδο των ακροδεξιών υποψηφίων και την αδιαμφισβήτητη ηγεσία του πρόεδρου Μακρόν, η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών, Βαλερί Πεκρές, προσπαθεί να σταματήσει την αιμορραγία ψήφων και στηριγμάτων υποκύπτοντας στην εξτρεμιστική ρητορική. Τόσο ώστε η Libération, σχολιάζοντας την πρώτη μεγάλη προεκλογική συγκέντρωσή της, αναρωτήθηκε αν υπάρχει και τρίτη ακροδεξιά υποψηφιότητα για τις γαλλικές προεδρικές του Απριλίου.

Με την ομιλία της την Κυριακή στο κατάμεστο από 7.000 οπαδούς της στάδιο Ζενίτ, η Βαλερί Πεκρές επιχείρησε να δώσει νέα ώθηση στη φθίνουσα εκστρατεία της, εμφανιζόμενη ως η εκπρόσωπος της «Δημοκρατίας της Τάξης, της ενότητας, έναντι του διχασμού». Αλλά με την ομιλία της έσβησε στην πράξη τη γραμμή που χωρίζει την αποκαλούμενη ρεπουμπλικανική Δεξιά από την πιο ξενοφοβική και αντιδραστική Ακροδεξιά, σημείωνε η L’Humanité.

Στην ομιλία της αναφέρθηκε στη ρατσιστική θεωρία της «μεγάλης αντικατάστασης», σύμφωνα με την οποία υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία να καταλάβουν οι μετανάστες τη λευκή χριστιανική Ευρώπη. Πρόκειται για την αγαπημένη θεωρία που προπαγανδίζει ο αμφιλεγόμενος ακροδεξιός υποψήφιος Ερίκ Ζεμούρ. Μίλησε επίσης για τους «Γάλλους των χαρτιών» (άλλη περιφρονητική έκφραση των ακροδεξιών για τους πολιτογραφημένους Γάλλους) διαχωρίζοντας τους πολίτες στη βάση της καταγωγής τους.

Η Πεκρές, που σε πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα στην κλειστή δομή μεταναστών στη Σάμο, δήλωνε σύμφωνη με τα «συρματοπλέγματα» για την αναχαίτιση των μεταναστών, δήλωσε στη συγκέντρωσή της ότι θα στηρίξει ακόμη και ένα τείχος στις εσχατιές της Ευρώπης, επαναλαμβάνοντας στην πραγματικότητα πρόταση του ξενοφοβικού Ζεμούρ, που μετρά δύο καταδίκες για ρητορική μίσους.

Κομματικοί τριγμοί

Οι ακραίες αναφορές της έχουν προκαλέσει τριγμούς στην πιο μετριοπαθή πτέρυγα του κόμματός της, με κάποια στελέχη να δηλώνουν ανώνυμα στον Τύπο: «Δεν οριοθετούμαστε απέναντι στον Ζεμούρ αλλά ούτε στον Μακρόν: Αφήνουμε να εννοηθεί ότι η Πεκρές είναι μια “ελαφρά εκδοχή” του Μακρόν και ότι ο Ζεμούρ εν τέλει δεν είναι τόσο κακός».

Η απουσία μιας συνεπούς ιδεολογικής ταυτότητας για πολλούς Ρεπουμπλικανούς συνιστά προοίμιο μιας χαμένης μάχης κι ένας ένας αρχίζουν να εγκαταλείπουν την Πεκρές, όπως ο πρώην υπουργός του Σαρκοζί Ερίκ Βερτ, η Νατασά Μπουσάρ, δήμαρχος Καλέ, και άλλα κομματικά στελέχη, που προσχώρησαν στο στρατόπεδο του Μακρόν.

Οσο για τον Σαρκοζί, που παρά τις δικαστικές του περιπέτειες παραμένει δημοφιλής στους Ρεπουμπλικανούς και τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, δεν έχει εκφράσει επίσημα τη στήριξή του στην Πεκρές και απουσίασε ηχηρά από τη συγκέντρωσή της. Μάλιστα φέρεται να δήλωσε μετά το τέλος συνέντευξής του σε δημοσιογράφο της Le Figaro, «ποιος μιλά για τη Βαλερί Πεκρές; Είναι ανύπαρκτη».

Τον περασμένο μήνα ο Μακρόν τον κάλεσε σε γεύμα στο Ελιζέ, όπου φέρεται να συζήτησαν τους άξονες μιας ενδεχόμενης δεύτερης θητείας του. Σύμφωνα με αποκαλύψεις του γαλλικού Τύπου, ο Σαρκοζί φέρεται να πρότεινε τη νυν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ για πρωθυπουργό του Μακρόν αν κερδίσει την προεδρία, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συμμαχίας της Κεντροδεξιάς.

Δημοσκοπικός κατήφορος

Η κυρία «2/3 Μέρκελ, 1/3 Θάτσερ», όπως αυτοσυστήνεται, αποδεικνύεται 100% πιο ακραία ακόμη και από την τελευταία. Και οι ακροβατισμοί της δεν έχουν φέρει μόνο εσωκομματικές εντάσεις, αλλά έχουν πλήξει τις προοπτικές της. Σύμφωνα με τον Εμιλιέν Ουάρντ Βιάλ, ειδήμονα στη ρεπουμπλικανική Δεξιά, «στις δημοσκοπήσεις βλέπουμε ότι ένα 20% των πρώην ψηφοφόρων του Φιγιόν, το 2017, τώρα τείνουν να ψηφίσουν Μακρόν και άλλο ένα ανάλογο ποσοστό τον Ζεμούρ».

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ipsos για τη Le Monde, η οποία δημοσιοποιήθηκε πριν από τη συγκέντρωση της Κυριακής, ο Μακρόν ερχόταν πρώτος με 24% και η Πεκρές δεύτερη με 15,5%, ακολουθούμενη από τη Λεπέν με 15% και τον Ζεμούρ με 14,5%.

Αντίθετα, δημοσκόπηση της IFOP για το Paris Match μετά την «καταστροφική» της ομιλία, δείχνει δεύτερη τη Λεπέν με 16,5%, τρίτο τον Ζεμούρ με 16% και τέταρτη την Πεκρές με 15%. Ενώ η ανάλυση όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων που έκανε το Politico στις 17 Φεβρουαρίου φέρει κατά μέσον όρο τον Μακρόν με ένα 25%, και δεύτερη τη Λεπέν με 17%, ισόπαλους την Πεκρές και τον Ζεμούρ με 14% καθένας τους και μια εντυπωσιακή άνοδο του Μελανσόν της Ανυπότακτης Γαλλίας με ένα 11%, έχοντας το προβάδισμα από όλα τα αριστερά κόμματα.

Η ανιψιά

Ταυτόχρονα, η Λεπέν και ο Ζεμούρ συνεχίζουν τον μεταξύ τους πόλεμο για την «αυθεντική εκπροσώπηση» της Ακρας Δεξιάς. Η Λεπέν αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα. Η αποπομπή του Νικολά Μπε, ευρωβουλευτή του Εθνικού Συναγερμού και εκπροσώπου της προεκλογικής της καμπάνιας με την κατηγορία ότι άφηνε να διαρρέουν εδώ και μήνες εμπιστευτικές στρατηγικές πληροφορίες στο επιτελείο του αντιπάλου της, Ζεμούρ, ήρθε να προστεθεί σε σειρά απωλειών.

Ανάμεσά τους του Στεφάν Ραβιέ, μοναδικού γερουσιαστή του κόμματος, που δήλωσε πως ο Ζεμούρ είναι «ο καταλληλότερος για να ενώσει τη γαλλική Ακροδεξιά», και των ευρωβουλευτών Ζιλμπέρ Κολάρ και Ζερόμ Ριβιέρ. Σημαντικό πλήγμα επίσης είναι και η «προδοσία» της ανιψιάς της, Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν. Ολα αυτά δεν βοηθούν προς το παρόν την καμπάνια της να απογειωθεί.

Οσο για τον Ζεμούρ, συνεχίζει να κερδίζει έδαφος χάρη και σε μια πολύ οργανωμένη επικοινωνιακή εκστρατεία, όπως αποκαλύπτει ο δημοσιογράφος Βενσάν Μπρεσόν, στο βιβλίο του Au Coeur de Z (στην καρδιά του Ζ) για τις εμπειρίες του από τη διείσδυση επί ένα τρίμηνο στην «Génération Z», την οργάνωση των νέων οπαδών του Ζεμούρ.

Ο Μπρεσόν μίλησε στην Guardian για την ύπαρξη μιας μυστικής ψηφιακής καμπάνιας μέσα από ένα σκιώδη στρατό οπαδών του που ποστάρουν άρθρα, βίντεο και λινκ και απόψεις του Ζεμούρ σε εκατοντάδες ομάδες στα κοινωνικά δίκτυα και αναδημοσιεύουν τις πιο ακραίες θέσεις και fake news από τη σελίδα του στην Wikipedia. Φαίνεται πως ο Ζεμούρ αξιοποίησε πλήρως τις συμβουλές του Ντόναλντ Τραμπ που προ ημερών τού τηλεφώνησε για να εκφράσει τη στήριξή του και να του επαναλάβει τα «μυστικά όπλα» μιας νικηφόρας εκστρατείας.