Πέτρος Δαμιανός: Κι όμως, δεν είμαστε όλοι ίδιοι...

Την Παρασκευή 12/5 ήμουν παρών σε πολιτική εκδήλωση με κύριο ομιλητή τον Νίκο Φίλη Νίκος Φίλης και μέσα στην αίθουσα παρόντες, μεταξύ πολλών άλλων, ο Κώστας Γαβρόγλου και ο Αριστείδης Μπαλτάς. 
Η παρουσία και των τριών υπουργών Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ μου έφερε μνήμες και με ώθησε να γράψω τα παρακάτω.
Αφορούν στην Εκπαίδευση στη φυλακή...
 Ένα μικρό (για μένα μεγάλο... σπουδαίο) παράδειγμα  του... ότι... δεν είναι όλοι ίδιοι...
Όσες και όσοι είστε φίλοι μου, εδώ, στο διαδικτυακό χώρο του Facebook γνωρίζετε τη μακρόχρονη, από το 1994, ενασχόλησή μου με την εκπαίδευση στη φυλακή.
Είσαστε μαζί μου, ψυχικά, πνευματικά, αλλά και ουσιαστικά πολλοί από σας...
Ο αγώνας 29 χρόνια τώρα μπορεί να διατυπωθεί σε δύο γραμμές...
"...σε κάθε κρατούμενο/η που το επιθυμεί, οφείλει η κοινωνία, δια των αντιπροσώπων της, να εξασφαλίσει τη συνέχιση των σπουδών του/της..."
Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε φυλακή πρέπει να ιδρυθούν όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης και μάλιστα με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούνται όλες οι αιτήσεις...
Οτιδήποτε λιγότερο είναι... τουλάχιστον άστοχο...
Ρίξτε μια ματιά στη τέταρτη φωτογραφία...
(Νόμος 4521/2018)... χρειάστηκαν 24 χρόνια αγώνων...
για να ιδρυθούν σε όλες τις φυλακές όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης... έτσι απλά... σε δυο γραμμές...
Έχει την υπογραφή Γαβρόγλου... μετά από μόλις δυόμισι χρόνια ζωής μιας αριστερής προοδευτικής κυβέρνησης (για μένα και τα 2,5 χρόνια ήταν πολλά)...
Και οι τρεις υπουργοί Παιδείας ήταν σύμφωνοι...
Δεν μπορώ να ξεχάσω τις πρώτες συζητήσεις με τον Αριστείδη, μετά με τον Νίκο... Ιανουάριος του 16 ήταν που βρεθήκαμε μαζί στο Βόλο για το συνέδριο που αφορούσε εκπαίδευση των παραβατικών νέων, όπου παρουσιάστηκε το σχέδιο επίσημα για πρώτη φορά και την έναρξη της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για το θέμα αμέσως μετά τη λήξη του συνεδρίου, ούτε τα λόγια του Κώστα αμέσως μόλις παρέλαβε το υπουργείο..."... ότι έχετε συζητήσει με τον Νίκο ισχύει...".... κι έτσι φτάσαμε στο παραπάνω νόμο με την υπογραφή του....
Και μετά...;
Τι έγινε;
Θα σας πω...αν αντέχετε και δεν έχετε βαρεθεί ήδη, ιδιαίτερα όσες και όσοι από σας λέτε... έλα μωρέ... όλοι ίδιοι είναι...
Το άρθρο 31 του παραπάνω νόμου προέβλεπε τον ορισμό σε κάθε φυλακή ενός συντονιστή εκπαίδευσης ο οποίος θα εκτελεί μεταξύ άλλων και χρέη διευθυντή όλων των σχολικών μονάδων που θα λειτουργούσαν σε κάθε φυλακή...
Μέχρι τον Ιούνιο του 2019 τοποθετήθηκαν 7 συντονιστές και υπήρχε σε εξέλιξη η διαδικασία τοποθέτησης των υπολοίπων 26 ( οι συνεντεύξεις δεν είχαν ολοκληρωθεί) η οποία σταμάτησε, και σωστά, με τη προκήρυξη των εκλογών...
Όπως καταλαβαίνετε μετά τις εκλογές του 19...
δεν (ΔΕΝ) τοποθετήθηκε άλλος ή άλλη σε φυλακή της χώρας μέχρι τη λήξη της θητείας των επτά που έγιναν έξι...η οποία παρατάθηκε έως τη τοποθέτηση νέων σε είκοσι έξι φυλακές που η θητεία τους θα ξεκινήσει μετά τις εκλογές...
Σαν να μην έφτανε η απραξία της εφαρμογής του ανωτέρω νόμου, τον Δεκέμβριο του 2020 ο νόμος καταργήθηκε και στη θέση του ψηφίστηκε με τη μέθοδο του copy paste ο νόμος 4763/2020...
Copy paste είπα; Όχι ακριβώς...
Ρίξτε μια ματιά στη πέμπτη φωτογραφία...
Χαμογελάσατε πικρά; Εεε βέβαια...
Εκεί που ο πρώτος νόμος έλεγε "... ιδρύονται..."
ο νέος λέει "... μπορεί να ιδρύονται..."
Δεν είναι ακριβώς... αντιγραφή...
Δεν ξέρω για σας, εμένα πάντως μου θυμίζει τη παροιμία....
" Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει..."
Πράγματι δεν θέλουν να ζυμώσουν...
Στη προκειμένη περίπτωση κοσκίνιζαν 24 χρόνια πριν και συνεχίζουν να κοσκινίζουν άλλα 4 τώρα...
Θα προτιμούσαν βέβαια να μην υπάρχει η περίοδος 15-19 ώστε να μην υπάρχει νομοσχέδιο που πρέπει να κοσκινίζουν, αλλά ο ελληνικός λαός είχε άλλη άποψη...

Για να είμαι δίκαιος όλα αυτά τα σχεδόν τριάντα χρόνια έχουν γίνει κάποια βήματα...

(έχω συναντηθεί με ανθρώπους που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα απ'όλο το συνταγματικό πολιτικό φάσμα...Η διαφορά είναι στα ποσοστά... ανάλογα με τη πολιτική τοποθέτηση από δεξιά προς τα αριστερά...
Όσο αριστερότερα τόσο το ποσοστό μεγαλώνει...
Η σκέψη μου σ όλους και όλες που βρίσκονται σε πολιτικό χώρο με μικρό ποσοστό και ασφυκτιούν)

Όμως εδώ δεν χρειάζονται κάποια βήματα...
Χρειάζεται γενναιότητα...
Δεν πρέπει να στήσεις απλά ένα σχολείο στη φυλακή (σπουδαίο όποτε έγινε, όμως δεν φτάνει) αλλά ένα σχολείο που να έχει τη δυνατότητα να ικανοποιήσει όλες τις αιτήσεις... γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς... με ποια κριτήρια άραγε...;
Στη φυλακή του Αυλώνα το έχουμε εξασφαλίσει...
Γίνονται δεκτές όλες οι αιτήσεις σε όλες τις βαθμίδες...
Δεν θα έπρεπε αυτή η συνθήκη να ισχύει για όλες τις φυλακές της χώρας; Είναι και θέμα δικαιοσύνης...
Θα μου πείτε ότι...κι αν εξασφαλίσει κανείς την εκπαίδευση για όλους και όλες τελειώσαμε;
Όχι βέβαια, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε...
Αν όχι από τη γνώση... από που..;;;
Και παράλληλα ή στη συνέχεια όλα τ άλλα...
Διαβίωση, υγεία, αξιοπρέπεια.... όλα...
Όμως χωρίς να κοσκινίζουμε χρόνια...
Χρειάζεται να ξεκινήσουμε να ζυμώνουμε ...
Σε όλα τα επίπεδα...
Εσείς μπορείτε να σκεφτείτε κι άλλες πτυχές της ζωής μας που αξίζουμε κάτι καλύτερο...
Πάντα όμως να θυμάστε ότι η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας κάνει ομορφότερους.