Δισκοκριτική: Lil Wayne, Passengers In Panic, Van Morrison , Goya’s Dream

Ενδιαφέρον άλμπουμ που πατάει μεν στο χιπ χοπ, αλλά απλώνεται και σε άλλα είδη μουσικής

LIL WAYNE

THA CARTER VI
Republic Records
★ ★ ☆ ☆ ☆ 

Ο Lil Wayne, που ίσως να μη γνωρίζετε καν ως όνομα, είναι ένας από τους πιο γνωστούς ράπερ στην Αμερική. Σε μια λίστα που δημοσιεύτηκε βρίσκεται στο Τop 10 των καλλιτεχνών στις ΗΠΑ -απ’ όλα τα μουσικά είδη παρακαλώ, όχι μόνο του χιπ χοπ- με τη μεγαλύτερη επιτυχία από το 1990 και μετά. Σκεφτείτε ότι το «Tha Carter VI» αποτελεί το 14ο σόλο άλμπουμ του (ξεκίνησε στη δισκογραφία το 1999), άρα θεωρείται πλέον από τους βετεράνους καλλιτέχνες. «Tha Carter VI» λοιπόν και μπαίνει στην «Tha Carter album series» αποτελώντας το έκτο της σειράς –το πρώτο «Tha Carter» κυκλοφόρησε το μακρινό 2004. Ενα ενδιαφέρον άλμπουμ με 19 κομμάτια (διάρκειας μεγαλύτερης της μίας ώρας), σαφώς πιο mainstream από άλλες δουλειές του, που πατάει μεν στο χιπ χοπ, αλλά, όπως συνηθίζει ο Lil Wayne, το απλώνει σε πολλά και διάφορα είδη μουσικής, ακόμα και στο ροκ.

Οπως στο «Loki’s Theme» που, ακούγοντάς το στην εξέλιξή του και τη μεταμόρφωσή του σε ένα κιθαριστικό κομμάτι, κοιτάς να δεις μήπως κατά λάθος πέρασες σε άλλον δίσκο στην πλατφόρμα. Και από συμμετοχές ένα σωρό: Nicki Minaj, Future, Lil Baby, Jelly Roll, Big Sean, 2 Chainz, Wyclef Jean, MGK, Kodak Black αλλά και δύο μικρών γιων του ίδιου του Wayne, του Kameron Carter και του Lil Novi. Βέβαια οι δύο συμμετοχές που ξεχωρίζουν για τον εκτός χιπ χοπ κόσμο είναι ο Andrea Bocelli και βασικά ο Bono των U2. Αν ήταν πιο μικρό σε διάρκεια βγάζοντας εκτός κάποια αχρείαστα κομμάτια, το άλμπουμ θα ήταν πιο σφιχτό και θα ακουγόταν καλύτερο.  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

PASSENGERS IN PANIC

AMNESIA
Sleaszy Rider Records
★ ★ ★ ☆ ☆ 

Οι Passengers In Panic (Λευτέρης Χρήστου, Yohanna, Λέλα Αργύρη, Φοίβος Ανδριόπουλος) ισορροπούν αρμονικά μεταξύ heavy/folk metal και παραδοσιακού ήχου και αυτό επιβεβαιώνεται με το δεύτερο πολύ καλό άλμπουμ τους, στο οποίο η μακεδονική γκάιντα, το καβάλ, το λαούτο, το βιολί, το νταούλι αναδεικνύoυν με τον καλύτερο τρόπο τα στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής που διατρέχουν και τα 9 κομμάτια του. Στιχουργικά και σε αυτή τη δουλειά τους έμπνευση αποτελεί ο άνθρωπος και οι δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας (τοξικές σχέσεις, βία, μάχη για την επιβίωση) αλλά και οι κοινωνικές ανισότητες. Στα ατού τού «Amnesia» -από το οποίο δεν σκιπάρεις κανένα τραγούδι- και η συμμετοχή του Γιάννη Τσορτέκη σε δύο από τα καλύτερα κομμάτια του: στην εξαιρετική διασκευή του εμβληματικού «Καϊξής» και στο «Erase Me».  ΔΩΡΑ ΣΕΛΛΑ

VAN MORRISON

REMEMBERING NOW
Virgin Records
★ ★ ☆ ☆ ☆ 

Ο μέγας Van Morrison παλιώνει σαν το καλό κρασί, συνεχίζοντας να γράφει και να κυκλοφορεί ενδιαφέροντα τραγούδια. Το «Remembering Now» τον βρίσκει σε καλή φόρμα, στο γνωστό στιλ του Ιρλανδού τραγουδοποιού με τις πλούσιες ενορχηστρώσεις. Και είχε και καιρό να κυκλοφορήσει κομμάτια δικά του, μιας και τον τελευταίο καιρό έκανε δίσκους με διασκευές. Δεν περιμένεις την έκπληξη από τον Van Morrison έπειτα από μισό και πλέον αιώνα καριέρας και καμιά 50αριά άλμπουμ, σου αρκεί να κάνει μουσική αξιοπρεπώς. Ε, αυτό το καταφέρνει και με το παραπάνω. Εύκολα.  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

GOYA’S DREAM

A PEN AND A GUN
★ ★ ★ ☆ ☆ 

Οι Goya’s Dream (Γιώργος Μπίλιος, Alex Dante, Αντώνης Δούνιας, Χρήστος Περδίκης) -alternative μπάντα των 00’s που είχε κάνει αισθητή την παρουσία της με τα pop-rock ηχοτοπία της- επιστρέφουν στη δισκογραφία με το πρώτο EP τους έπειτα από σχεδόν 20 χρόνια. Με αφορμή ένα τυχαίο γεγονός επανενώθηκαν και ξαναδούλεψαν με τη ματιά των «καινούργιων μουσικών εαυτών τους» τέσσερα παλιότερα κομμάτια από την πιο σκοτεινή-μελαγχολική εποχή τους. Μια ωραία δουλειά, πολύ ατμοσφαιρική, από την οποία μου άρεσαν περισσότερο τα «1000 Miles», «Nightblanket».  ΔΩΡΑ ΣΕΛΛΑ