Οι Γάλλοι αποθεώνουν το «Μαουτχάουζεν»

«Λιγότερο φιλοσοφικό από του Πρίμο Λέβι και λιγότερο πομπώδες από του Χόρχε Σεμπρούν», αλλά «απλό και σεμνό, που παρά τις προσπάθειές του να μην κυλήσει στη φρίκη, περιγράφει σκηνές τις οποίες απλά η φαντασία μας δεν καταφέρνει να οπτικοποιήσει», χαρακτήρισε το «Μαουτχάουζεν» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1922-2011) το Le Figaro Magazine. Ενώ η Le Monde έγραψε: «Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στέκεται μονίμως στο όριο ανάμεσα στην εφόρμηση προς τη ζωή, που μια ιστορία αγάπης με μια νεαρή Λιθουανή οδηγεί σε πυράκτωση, και το ίχνος της καταστροφής. Υπάρχει πνοή και οργή στην αφήγησή του, που αποτελεί επίσης μια αξέχαστη μνημόνευση των νεκρών του Μαουτχάουζεν».

Μεγάλη αίσθηση έκανε στη Γαλλία η πρώτη έκδοση από τον οίκο Albin Michel, σε μετάφραση της Σολάνζ Φεστάλ-Λιβάνις, του περίφημου βιβλίου στο οποίο ο κορυφαίος θεατρικός μας συγγραφέας έκλεισε την εμπειρία του στο ναζιστικό στρατόπεδο Μαουτχάουζεν, στην Αυστρία - από τον Οκτώβριο του 1943 ώς τον Μάιο του 1945. Και η αίσθηση αυτή κατέληξε σε μια σημαντική διάκριση: το βραβείο μεταφρασμένης λογοτεχνίας Prix du Livre Etranger 2020 France Inter-Le Journal du Dimanche.

To μόνο βιβλίο που έγραψε ο Καμπανέλλης (1961) και έγινε αμέσως στην Ελλάδα μεγάλη επιτυχία, «συνθλίβει όλα τα μυθιστορηματάκια του Ιανουαρίου», σχολίασε η Le Figaro, ενώ εντύπωση έκανε στους Γάλλους ότι ο συγγραφέας τοποθετεί τη μισή ιστορία του μετά την απελευθέρωση των κρατουμένων, Ρώσων, Σέρβων, Γάλλων, Ελλήνων, Γερμανοεβραίων, που προσπαθούν να μάθουν να ζουν. Σήμερα, 27 Ιανουαρίου είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Ας αναζητήσουμε κι εμείς το «Μαουτχάουζεν» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (εκδόσεις Κέδρος).