Ανεπίδεκτη πάσης μαθήσεως η παραλλαγή «Όμικρον» του κορονοϊού, αποφεύγει τα γράμματα όπως ο διάολος το λιβάνι. Τι κι αν ονοματοδοτήθηκε από το 15ο ψηφίο της αλφαβήτου! Η παροιμιώδης δυσανεξία της στα τετράδια και τα βιβλία δεν αποκλείεται να αποδειχθεί αχίλλειος πτέρνα της. Ενώ τρυπώνει σε μπαρ, καφέ, ουζερί και κινηματοθέατρα με ευελιξία αιλουροειδούς μολύνοντας δεκάδες χιλιάδες νέους με ανυπολόγιστη ταχύτητα, λιποψυχά σαν πρωτάκι μπροστά στις εξώθυρες των σχολείων, παθαίνει πολιτιστικό κλακάζ, μένει στήλη άλατος και δεν μπαίνει ούτε με γερανό.
Ντεφετισμός δικαιολογημένος και κολλητικός καταλαμβάνει τους πάντες που αναζητούν λύτρωση στις αίθουσες διδασκαλίας και τους αυλόγυρους των μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αποκωδικοποιώντας στο εργαστήριο τον απερίγραπτο πανικό της εστεμμένης νόσου, η πολυάριθμος κοινότης των λοιμωξιολόγων και η πολιτική ηγεσία του τόπου άναψαν τον πράσινο σηματοδότη για το άνοιγμα των σχολείων στην ώρα τους, αδιαφορώντας για τις αντεπιστημονικές προσεγγίσεις που έκρουαν τον κώδωνα για υποβόσκοντες κινδύνους, ζητώντας αναβολή ολίγων εβδομάδων.
Ο χώρος των σχολείων είναι ο πλέον ασφαλής τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς. Εξετάζεται μάλιστα το ενδεχόμενο παιδιά, δάσκαλοι και καθηγητές να διανυκτερεύουν σε αντι-κόβιντ υπνόσακους πάνω στα θρανία, αφού στους δρόμους, στις πλατείες, ακόμα και στα σπίτια τους η απειλή πιθανής μόλυνσης ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή.
Συζητείται σοβαρά επιπροσθέτως να μεταφερθούν στις σχολικές τάξεις παππούδες, γιαγιάδες και εν γένει οι ανήκοντες σε ομάδες υψηλού κινδύνου κηδεμόνες για περαιτέρω παροχή ενδεδειγμένης αντιιικής προστασίας. Η κυβέρνηση μετατρέπει τα σχολειά μας σε προπύργιο του αγώνα ενάντια στην πανδημία και ορμώμενα από τις μεγαλοφυείς της εμπνεύσεις σπεύδουν να τη μιμηθούν τα πιο κραταιά ευρωπαϊκά κράτη. Αργήσαμε μεν, βρήκαμε όμως το αδύνατο σημείο του ιού. Και τον χτυπάμε ανηλεώς σαν χταπόδι στα βράχια.
Ιδανικά υπήρξαν τα δικά μου γυμνασιακά χρόνια, καίτοι οπωσούν δίσεκτα. Η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση δεν είχε τότε θεσμοθετηθεί και οι γονείς ουκ ολίγων παιδιών τα ’στελναν στην οικοδομή, σε συνεργεία και μηχανουργεία μόλις αποφοιτούσαν απ’ το Δημοτικό. Στην καλύτερη περίπτωση τα ’γραφαν σε καμιά νυχτερινή τεχνική σχολή. Πάνω απ’ όλα η εξασφάλιση του, έστω και πενιχρού, μεροκάματου.
Αρκετά συχνά οι ως άνω βιοπαλαιστές ξεροστάλιαζαν στην αυλόπορτα του Γυμνασίου κάνοντας καμάκι στα κορίτσια. Οι καθηγητές τούς αποκαλούσαν «εξωσχολικούς», χαρακτηρισμός που ισοδυναμούσε λίγο-πολύ με βρισιά. Τους προγκάριζαν άγρια στα διαλείμματα και τους έδιωχναν, απειλώντας πως θα φωνάξουν την αστυνομία, πριν απ’ το σχόλασμα. Εκόντες-άκοντες οι δόλιοι υποτάσσονταν. Το Μαξίμου φαντασιώνεται πως με τον ίδιο τρόπο θα χτίσει την ανοσία των μαθητών, νομίζοντας πως ο ιός δεν παίρνει τα γράμματα και ως εκ τούτου τον απωθεί το σχολείο.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας