Για «αεροχείμαρρο», τροπικό άνεμο εκ Λιβύης ορμώμενο, έγραφα χθες («Χρονικό της βροχής»). Και χθες το πρωί είδα στο πρωτοσέλιδο της «Συντακτών» τίτλο: «Ητανε κάποτε μια χώρα που τη λέγανε Συρία», σαν πένθιμος τίτλος κεφαλαίου από τα παραμύθια της Σεχραζάτ (Χαλιμάς), υπέρτιτλο: «Επεσε σε μια νύχτα αμαχητί και η Δαμασκός, στη Μόσχα κατέφυγε ο δικτάτορας Ασαντ» και υπότιτλο: «Déjà vu Λιβύης. Κομμένη στα τρία η χώρα, πανηγυρίζει η αντιπολίτευση» [ερωτώ, ρητορικώς: ποια αντιπολίτευση; απαντώ, επίσης ρητορικώς: αυτή που θεωρεί εαυτήν αντιπολίτευση, με ό,τι εννοεί αντιπολίτευση…].
Και παρακάτω: «… Ελάχιστοι εμπιστεύονται τις υποσχέσεις των… “μετριοπαθών” τζιχαντιστών για ανεξιθρησκία και αναίμακτη μετάβαση» [σημ.: οι τζιχαντιστές, έως το Σάββατο, συμπεριλαμβάνονταν στην ευρεία μάζα των τρομοκρατικών οργανώσεων, που άλλοτε συστέλλονται και άλλοτε διαστέλλονται ταις πρεσβείαις της Δύσης και δι’ ευχών τα αγίων πατέρων αυτής]. Οθεν και ξαναρωτώ, επίσης ρητορικώς, πρώτον: περί ποίας «ανεξιθρησκίας» ομιλούν ή ομιλούμε και, δεύτερον: η «αναίμακτη μετάβαση», με προφανές σημείο εκκινήσεως μία διαλυμένη πλέον χώρα, αυτό το συνονθύλευμα που θα προκύψει –γιατί είναι βέβαιο ότι θα προκύψει. υπάρχουν ομοειδή προηγούμενα που συνηγορούν θεαματικά και τραγικά– πού θα μεταβεί αναιμάκτως;
Αν και πολύ φοβούμαι –εδώ που φτάσανε ή τα φτάσανε τα πράγματα… μεταβατικά απαξάπαντες– επιχειρησιακά και πειραματικά ελάχιστο ενδιαφέρον παρουσιάζει η «αναίμακτη» (μια γειτονιά παραδίπλα είναι η Λωρίδα της Γάζας και ο Λίβανος, όπου το αίμα ρέει αφθόνως και αυτάκι δεν ιδρώνει…). Ολο το ενδιαφέρον το έχει η «μετάβαση». Η οποία, αν κρίνουμε από τα έως τώρα ομοειδή «μοντέλα» μετάβασης: Λιβύη, Ιράκ ή Τυνησία π.χ.… Εκεί να δεις… déjà vu διαμελισμού ψιλοκομμένου και ραμμένου στα μέτρα του επικερδούς χάους. Οσο για «χαμένους» και «κερδισμένους»… Ε, αυτό το υπολογιστικό παραμύθι, το χιλιοστό πρώτο, το ξεκίνησε μεν, αλλά ποτέ δεν το τελείωσε η Σεχραζάτ. εξ ου και ο παραπλανητικός όρος… παραμύθια της Χαλιμάς ή για το… χάλι μας…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας