Αγορά Κερκώπων

Εφτασα στην Αγορά Κερκώπων, την οποία έως τώρα αγνοούσα, αναζητώντας συνώνυμα του βούρκου, μετά την ιστορική (θεωρώ ότι θα αποδειχθεί τέτοια) συνέντευξη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον Νίκο Χατζηνικολάου, όπου μεταξύ πολλών... θεωρημάτων είπε και το ακόλουθο: «... δεν είναι τώρα η ώρα να ξανακυλήσουμε την πολιτική ζωή της χώρας στον βούρκο», με οτιδήποτε και αν εννοεί «ξανακυλήσουμε» και «βούρκο»· προσωπικά κρίνω ως μάταιη οιαδήποτε απόπειρα αποκωδικοποίησης γνωμικών του κ. Μητσοτάκη, χαμένος χρόνος.

Ψάχνοντας λοιπόν για τα (αναρίθμητα) συνώνυμα είτε μεταφορικά του βούρκου, έπεσα στην Αγορά Κερκώπων, όπως, κατά τη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του «Πυρσού» «...εκαλείτο αγορά τις εν Αθήναις, μεταξύ Ακροπόλεως και Αρείου Πάγου κειμένη, διότι εν ταύτη επωλούντο κλοπιμαία αντικείμενα (πηγή, Διογένης Λαέρτιος). Ητο λαϊκόν δημοπρατήριον». Ελαβε δε το όνομά του (κυριολεκτικά σημαίνει... μαϊμούδες· ουδέν τυχαίον!) από δυο χαϊδεμένα του μπαμπά (Ωκεανός) και της μαμάς (Θεία ή Μεμνονίδα ή Λίμνη –ποταμός ήταν ο Ωκεανός– ή Κερκώπη· πρώτη φορά παιδιά αγνώστου... μητρός), που όταν δεν τεμπελιάζανε, δεν χαζολογούσανε, δεν κοροϊδεύανε τους περαστικούς στην αγορά, στον... ελεύθερο χρόνο τους, χάριν παιδιάς, κατακλέβανε τον κόσμο.

Ετσι κάποτε, που πίστεψαν ότι είναι προορισμένοι για μεγάλες μπάζες, κλέψανε τον Ηρακλή εν ώρα ύπνου. Πρόλαβε όμως ο ήρωας, ξύπνησε, τους σβέρκωσε και τους περιέφερε κρεμασμένους στο ραβδί του ανάποδα· με το κεφάλι κάτω. Ηταν όμως, όπως και κάθε ήρωας, αγαθός. Τα μούτρα οι Κέρκωπες, ακόμα και κρεμασμένοι, τον πιάσανε στα χωρατά και τις κολακείες, λύγισε ο αλύγιστος, τον πήρανε και τα γέλια και τους ελευθέρωσε.

Το μοιραίο σφάλμα τους ήταν όταν αποπειράθηκαν να ξεγελάσουν και τον... Δία: «... απατεώνες άνθρωποι, οίτινες και τον Δία εξαπατήσαι πεπείρανται». Του τη βάρεσε του θεού των θεών και τους μεταμόρφωσε σε... μαϊμούδες, άλαλες, μόνο κραύγαζαν. Μετά τους περιέλαβαν οι κωμωδιογράφοι. Ετσι γελούσε και ο κόσμος...