Η Ομικρον ως πολιτική μεταβλητή

Χωρίς καμιά στηριγμένη σε επιστημονικές έρευνες πρόγνωση να το θεμελιώνει και να το προεξοφλεί, η Δύση από το φθινόπωρο του 2020 καθόρισε σε γενικές γραμμές τις αρχές του 2023 ως ημερομηνία επιστροφής στην κανονικότητα.

Μια προεξόφληση που δεν στηρίχθηκε στην υπερεκτίμηση του εμβολιαστικού τείχους, αλλά πολύ απλά στη δυνατότητα αντιμετώπισης της πανδημίας με μέτρα ειδικού σκοπού, με συνταγές έκτακτης ανάγκης και όχι με στρατηγικής εμβέλειας ανατροπές.

Αν επαληθευτεί το κακό σενάριο για τη μετάλλαξη Ομικρον του Covid-19, τότε θα μιλάμε για προαναγγελθείσα καταστροφή.

Η κραυγαλέα ανισότητα της εμβολιαστικής κάλυψης με χαρακτηριστική την περίπτωση της Αφρικής είναι ωρολογιακή βόμβα στην ψευδαίσθηση ασφάλειας της Δύσης καθώς οι εκτεθειμένες στην πανδημία περιοχές του πλανήτη μετατρέπονται σε εκκολαπτήρια μεταλλάξεων.

Με τα παραπάνω δεδομένα είναι βέβαιο ότι η Ομικρον διαλύει την όποια ψευδαίσθηση δυνατότητας πολιτικής χειραγώγησης της πανδημίας.

Οταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος όλοι οι εμπόλεμοι προεξοφλούσαν τη σύντομη διάρκειά του, με τους στρατιώτες να γράφουν με κιμωλία στα βαγόνια που τους μετέφεραν στο μέτωπο «Τα Χριστούγεννα πίσω στο σπίτι».

Ενα άλλο ανάγλυφο παράδειγμα της αρχικής υποτίμησης της απειλής από τους ασκούντες την εξουσία είναι ο διάλογος που αποδίδεται ανάμεσα στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον 16ο και τον αυλάρχη του όταν έφτασαν το βράδυ της 14ης Ιουλίου του 1789 στις Βερσαλίες τα νέα για την πτώση της Βαστίλης:

- Πρόκειται για μια εξέγερση; ρώτησε ο μονάρχης τον αυλάρχη.

- Οχι, μεγαλειότατε, πρόκειται για μια επανάσταση, ήταν η απάντηση.

Είναι βέβαιο ότι αν επικρατήσει η μετάλλαξη Ομικρον, αφού βέβαια επιβεβαιωθεί ότι είναι χειρότερη από τη Δέλτα, θα υπάρξουν μείζονος σημασίας πολιτικές εξελίξεις και ανατροπές:

● Στην Ε.Ε. θα τεθεί σε δεινή δοκιμασία η πολιτική της Γερμανίας και των φειδωλών του Βορρά για επιστροφή στη μόνιμη δημοσιονομική περιοριστική πολιτική όπως αυτή ορίζεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας από 1.1.2023.

● Στη Γαλλία, όπου την άνοιξη διεξάγονται η προεδρική και οι βουλευτικές εκλογές, μένει να φανεί σε ποιο βαθμό θα αποδυναμωθεί ο Μακρόν και σε ποιο θα επωφεληθούν οι δύο υποψήφιοι της Ακροδεξιάς.

● Στη Γερμανία το κύριο ερώτημα θα είναι αν η ακροδεξιά Εναλλακτική ΑfD, που ξεκίνησε ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα για να γίνει η στέγη της πλειοψηφίας των ρατσιστών και ξενόφοβων, θα μπορέσει να συσπειρώσει τους ανεμβολίαστους και τους αγανακτισμένους από τα περιοριστικά μέτρα.

● Ομως η πιο σημαντική παρενέργεια, αν και εφόσον επιβεβαιωθεί το κακό σενάριο για την Ομικρον, θα γίνει αισθητή στις ΗΠΑ, όπου το ερώτημα δεν θα είναι αν ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί θα χάσουν στις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο του 2022 τον έλεγχο του Κογκρέσου, αλλά κατά πόσον η ήττα τους θα είναι συντριπτική ή αντιστρέψιμη.

Αν οι Δημοκρατικοί πληρώσουν ακριβά την κόπωση των ψηφοφόρων με την πανδημία, όπως ακριβώς συνέβη με τους Ρεπουμπλικανούς το 2020, τότε με ή χωρίς τον ίδιο τον Τραμπ ο τραμπισμός θα συσπειρωθεί για να διεκδικήσει ρεβάνς τον Νοέμβριο του 2024.

Εξυπακούεται ότι μια παγκόσμια πανστρατιά για έναν συνολικό εμβολιασμό, αλλά και η διαχείριση του αυξημένου σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις κόστους ανάκαμψης είναι εξ ορισμού ασύμβατες με ανταγωνιστικές και συγκρουσιακές στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη.