Απόλυση οροθετικού λόγω... ασθενείας

Τον μεσαίωνα της άγνοιας, των προκαταλήψεων, του κοινωνικού στιγματισμού και των διακρίσεων που αντιμετωπίζουν στους χώρους εργασίας στην Ελλάδα οι οροθετικοί αφήνει να διαφανεί η υπόθεση απόλυσης εργαζομένου από μεγάλη ιδιωτική εταιρεία, μία από τις μεγαλύτερες στον κλάδο της.

Η υπόθεση έγινε γνωστή, χάρη στην αγωγή που κατέθεσε πριν από μερικές ημέρες ο απολυμένος στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Πρόκειται για μία από τις σπάνιες υποθέσεις διακρίσεων σε βάρος των οροθετικών που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καθώς ο φόβος του στιγματισμού εμποδίζει τα θύματα, όχι μόνο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, αλλά και να αναφερθούν στην ασθένειά τους.

Το περιστατικό -όπως το αναφέρει ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή» που ανέλαβε τη νομική υποστήριξη του απολυμένου- συνέβη το 2013. Ο ενάγων εργαζόταν 10 χρόνια στην εταιρεία, είχε εξαιρετικές εσωτερικές αξιολογήσεις και είχε προαχθεί στη θέση του προϊσταμένου. Τίποτα δεν προμήνυε την απόλυσή του. Κάποια στιγμή, χρειάστηκε αναρρωτική άδεια και για τον λόγο αυτό γνωστοποίησε στην εταιρεία τα αποτελέσματα εξετάσεων που έδειχναν ότι είναι οροθετικός. Αμέσως μετά, το τμήμα προσωπικού τον ενημέρωσε να παραλάβει την απόλυσή του, χωρίς να την αποδώσει σε αδυναμία ή ανικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του.

«Η κίνηση αυτή αποτέλεσε μία αδικαιολόγητη διάκριση εναντίον του, παραβιάζοντας ταυτόχρονα όχι μόνο το εθνικό δίκαιο, αλλά και τους θεμελιώδεις συνταγματικούς και υπερεθνικούς κανόνες που διέπουν την απαγόρευση διακρίσεων. Από την άσκηση των καθηκόντων του ενάγοντος δεν προέκυπτε καμία απολύτως πιθανότητα μετάδοσης του ιού HIV, λόγω και της φύσης της εργασίας του.

Γίνεται επομένως σαφές πως η καταγγελία της σύμβασής του, στο μέτρο που βασίσθηκε αποκλειστικά και μόνο στον φόβο για ενδεχόμενη μετάδοση του ιού ή για αδυναμία εκτέλεσης των καθηκόντων του λόγω της οροθετικότητας, συνιστά καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος του εργοδότη και αποτελεί αδικαιολόγητο στιγματισμό και διάκριση που απαγορεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η «Θετική Φωνή».

Πριν από δύο χρόνια, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για διακρίσεις και για παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, καθώς ο Αρειος Πάγος και το Εφετείο είχαν θεωρήσει θεμιτή την απόλυση οροθετικής εργαζόμενης, εφόσον εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του εργοδότη και την αρμονική συνεργασία των εργαζομένων! Την απόλυσή της την είχαν ζητήσει 33 εργαζόμενοι, με το επιχείρημα ότι θέλουν να προστατευτεί η υγεία τους. Το Ευρωδικαστήριο έκρινε εσφαλμένη την αντίληψη ότι υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας.