Ο Μάριο Ντράγκι είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της χρονιάς που η Ιταλία αφήνει πίσω της. Σε δέκα μήνες πρωθυπουργίας κατάφερε να «εξουδετερώσει» σχεδόν όλη την αντιπολίτευση, να προγραμματίσει τη χρήση των πρώτων 40 δισεκατομμυρίων ευρώ του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ευελιξίας της χώρας του και να εξασφαλίσει, με τη συνεργασία όλων των αρμόδιων θεσμών και επιστημόνων, τον πλήρη εμβολιασμό του 86% των Ιταλών.
Σχεδόν άτρωτος, αν εξαιρέσει κανείς κάποιες κριτικές που δέχεται τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά. Τις ώρες αυτές, ο αριστερός βουλευτής Νικόλα Φρατοϊάνι (ο μόνος, της παράταξής του, ο οποίος δεν στηρίζει την κυβέρνηση) κατέκρινε τον «σούπερ Μάριο», λόγω του ότι «η φορολογική μεταρρύθμιση που προώθησε, σύμφωνα και με τους τελευταίους υπολογισμούς της αρμόδιας υπηρεσίας της Βουλής, ευνοεί τους μάνατζερ, αλλά όχι τους εργάτες».
Οσο για την (Ακρα) Δεξιά, τα Αδέλφια της Ιταλίας, της Τζόρτζια Μελόνι, αποδοκίμασαν έντονα την κυβέρνηση, σε Βουλή και Γερουσία, επειδή αποφάσισε να «περάσει» τον κρατικό προϋπολογισμό του 2022, «την τελευταία στιγμή», με ψήφο εμπιστοσύνης.
Στην πραγματικότητα, όμως, κανείς δεν είναι σε θέση, μέχρι τώρα, να αμφισβητήσει, με ουσιαστικό τρόπο, τον Ιταλό τεχνοκράτη πρωθυπουργό. Ο οποίος, άλλωστε, στα κόμματα που τον στηρίζουν στέλνει συνεχώς το μήνυμα ότι δεν ανέλαβε επικεφαλής της κυβέρνησης, για να παρακολουθεί τους τσακωμούς τους και να τους λύνει τα όποια προβλήματα.
Για τη χρονιά που μόλις ήρθε, δύο είναι τα κύρια ερωτήματα που προκύπτουν. Από τη μία, αν οι πολιτικοί θα καταφέρουν να προσεγγίσουν και πάλι τους Ιταλούς. Να προσπαθήσουν να τους πείσουν, δηλαδή, ότι διαθέτουν την αναγκαία φερεγγυότητα και γνώση, για να μπορέσουν να διαχειριστούν τη χώρα, χωρίς να πρέπει να καλούν σε βοήθεια, αναγκαστικά, έναν ειδήμονα-τεχνοκράτη. Η προσπάθεια απαιτεί πολύ κόπο και, φυσικά, χρόνο.
Το άλλο μεγάλο θέμα, πιο άμεσης επικαιρότητας και με ορατές εξελίξεις, είναι η διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της Δημοκρατίας. Οι ψηφοφορίες στο ιταλικό Κοινοβούλιο αναμένεται να ξεκινήσουν στις αρχές Φεβρουαρίου και η αντικατάσταση του νυν προέδρου, Σέρτζιο Ματαρέλα, αποτελεί ήδη κύριο θέμα πολιτικής συζήτησης και διαπραγμάτευσης.
Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, λίγο πριν από το τέλος της χρονιάς, ο Ντράγκι άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να δεχθεί την πρόταση να μετακομίσει από το κυβερνητικό μέγαρο Παλάτσο Κίτζι στο Κυρινάλιο, «σπίτι» των παπών παλαιότερα και των προέδρων της Δημοκρατίας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. «Τίθεμαι στις υπηρεσίες των θεσμών» τόνισε, χαρακτηριστικά, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι και τόσο απλά:
Διότι εκτός από τον νυν πρωθυπουργό, για την προεδρία υπάρχουν και πολλοί άλλοι, φανεροί και κρυφοί, μνηστήρες. Τα Πέντε Αστέρια θεωρούν ότι πρέπει να επιλεγεί μια γυναίκα, ενώ ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν κρύβει τη διακαή επιθυμία του να τελειώσει τον πολιτικό του βίο με τη συγκεκριμένη «θεαματική αναβάθμιση». Εστω και αν πρέπει να βρει μια λύση στις τόσες δικασίμους που συνεχίζουν να εκκρεμούν, για τα γνωστά «μπούνγκα μπούνγκα πάρτι». Η Κεντροαριστερά φαίνεται να βλέπει με καλό μάτι την υποψηφιότητα Ντράγκι, αλλά η Λέγκα και ακόμη περισσότερο τα ακροδεξιά Αδέλφια της Ιταλίας δεν έχουν την ίδια γνώμη.
Το τοπίο είναι ομιχλώδες. Πέρα από όλες τις συγκρούσεις και επιδιώξεις που αναφέραμε, πρέπει να υπολογίσει κανείς και κάτι άλλο: ότι στη διαδικασία εκλογής του προέδρου, ξαφνικά ο κάθε Ιταλός βουλευτής και γερουσιαστής νιώθει περίπου ανεξάρτητος και χωρίς καμία δέσμευση. Τουτέστιν, οι αρχηγοί των κομμάτων δυσκολεύονται τρομερά να ελέγξουν τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους.
Ο «σούπερ Μάριο», λοιπόν, πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά. Διότι, αν δεν εξασφαλίσει με απόλυτη βεβαιότητα την εκλογή του, κινδυνεύει να «καεί» ως πρόεδρος και να αναγκαστεί αμέσως μετά –λόγω της ηχηρής αυτής αμφισβήτησης– να παραιτηθεί και από την πρωθυπουργία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας