Ο Ζαλούζνι έφυγε, το αδιέξοδο παραμένει

Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση βρίσκονται πλέον οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις σε δύο κρίσιμα επιμέρους μέτωπα, και συγκεκριμένα στις πόλεις-φρούρια Αβντίιβκα και Τσάσοβ Γιαρ, μόλις τρία εικοσιτετράωρα μετά την επεισοδιακή καθαίρεση του δημοφιλούς αρχιστράτηγου Βαλέρι Ζαλούζνι και την τοποθέτηση του στρατηγού Αλεξάντρ Σίρσκι στην... ηλεκτρική καρέκλα του επικεφαλής του ουκρανικού επιτελείου.

Ειδικά η πτώση της Αβντίιβκα, της βαριά οχυρωμένης πόλης από όπου οι Ουκρανοί βομβαρδίζουν συστηματικά εδώ και δέκα χρόνια την πρωτεύουσα των ρωσόφωνων του Ντονμπάς, το Ντονέτσκ, μοιάζει να είναι πλέον θέμα λίγων ημερών, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις έχουν μπει σε αυτήν από διάφορες κατευθύνσεις και βομβαρδίζουν τις ουκρανικές θέσεις με δεκάδες γιγάντιες κατευθυνόμενες βόμβες αιώρησης FAB. Η κατάσταση παραμένει ρευστή, αλλά ουκρανικές πηγές παραδέχονται πλέον πως οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται πολύ κοντά στο να αποκόψουν την τελευταία χερσαία οδό τροφοδοσίας της πόλης.

Ταυτόχρονα, δημοσίευμα του αμερικανικού Forbes αναφέρει ότι ο Σίρσκι παίζει το τελευταίο του χαρτί, στέλνοντας στην Αβντίιβκα μία από τις καλύτερα εξοπλισμένες και αξιόμαχες ουκρανικές μονάδες, την 3η Ταξιαρχία Εφόδου, προκειμένου να κρατήσει πάση θυσία την πόλη. Αυτό που ξεχνάει να πει βέβαια το Forbes είναι πως η 3η Ταξιαρχία στελεχώνεται κυρίως από τους επιζώντες βετεράνους του νεοναζιστικού συντάγματος «Αζόφ», που αποδεκατίστηκε δύο φορές – πρώτα στη Μαριούπολη και μετά στο Μπαχμούτ/Αρτεμόφσκ...

Να πούμε εδώ ότι ο Σίρσκι έχει το παρατσούκλι «Στρατηγός 200», δηλαδή κάτι σαν... «στρατηγός πτώμα», καθώς η τυποποιημένη έκφραση «φορτίο 200» σημαίνει «νεκρός στρατιώτης» στην αργκό όλων των σοβιετικών χωρών. Και ο βασικός λόγος γι’ αυτό το διόλου κολακευτικό παρανόμι είναι βέβαια ότι ο (γεννημένος στη Ρωσία – το μόνο που τον συνδέει με τη χώρα είναι πως υπηρετούσε εκεί κατά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και ότι είναι παντρεμένος με Ουκρανή) Σίρσκι πρωταγωνίστησε από ουκρανικής πλευράς στην «κρεατομηχανή» του Μπαχμούτ, αλλά και σε άλλες παλαιότερες χαμένες μάχες με βαριές απώλειες για τους Ουκρανούς, όπως η μάχη του Ντεμπάλτσεβο το μακρινό 2014.

Πίσω στο Κίεβο, πάντως, ο εκνευρισμός της πολιτικής ηγεσίας δεν κρύβεται: ο πανίσχυρος σύμβουλος του προέδρου Ζελένσκι, Αλεξέι Ντανίλοφ, ένας από τους ανθρώπους-κλειδιά της ηγεσίας, τόνισε χθες πως η κατάσταση στα μέτωπα είναι «πολύ δύσκολη» και ότι το Κίεβο «χρειάζεται επειγόντως περισσότερα όπλα» για να αντέξει τις ρωσικές επιθέσεις. Αλλά και ο Νταβίντ Αρακάμια, επικεφαλής του κόμματος «Υπηρέτης του Λαού» και βασικός συνεργάτης του Ζελένσκι προειδοποίησε σε συνέντευξή του ότι η Ουκρανία έχει πυρομαχικά μόνο για δύο μήνες μαχών και κινδυνεύει με κατάρρευση, αν δεν λάβει αμέσως επιπλέον βοήθεια από τη Δύση.

Οι επιτελείς του Ζελένσκι δεν φοβούνται πάντως μόνο τις ελλείψεις πυρομαχικών και τους προελαύνοντες Ρώσους, αλλά και τις επόμενες κινήσεις του φιλόδοξου Ζαλούζνι, που αφενός αρνήθηκε να «συνεργαστεί» με τον Ζελένσκι, παραιτούμενος ή αναλαμβάνοντας κάποιο άλλο αξίωμα, και αφετέρου φέρεται να διατηρεί άριστες σχέσεις τόσο με την... εναπομεινασα αντιπολίτευση (Ποροσένκο - Τιμόσενκο) όσο και με τους πάντα επικίνδυνους και πάνοπλους νεοναζί των «Αζόφ» και του «Δεξιού Τομέα», που διαθέτουν και εμπειρία στα πραξικοπήματα...