Αλλοι 139 εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους για να έρθει εργολάβος

Μετά τις απολύσεις καθαριστριών από το Νοσοκομείο της Κομοτηνής προκειμένου να αναλάβει εργολάβος τα καθήκοντά τους, άλλη μια τέτοια περίπτωση βλέπει το φως της δημοσιότητας, αυτή τη φορά στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, όπου 139 εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Πρόκειται για 139 υπαλλήλους που εργάζονται ως καθαρίστριες, τραπεζοκόμοι, στον ιματισμό, φύλακες και μάγειρες. Μιλώντας στο MEGA αναφέρουν ότι νιώθουν προδομένοι και αδικημένοι, ενώ κατήγγειλαν πως, ενώ η σύμβασή τους λήγει τον Ιούνιο, τελικά θα απολυθούν τον Μάρτιο.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, είχε διώξει τους εργολάβους από τα νοσοκομεία, τους οποίους φυσικά και επανέφερε η Νέα Δημοκρατία. Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε σε προσλήψεις με ατομικές συμβάσεις εργασίας αυξάνοντας τους μισθούς των εργαζομένων.

Επιπλέον, στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, το παράλογο είναι ότι η σύμβαση με τον ιδιώτη στηρίζεται σε οικονομοτεχνική μελέτη του 2020, η οποία θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί έως και 50% ώστε να μην… μπει μέσα ο εργολάβος λόγω του πληθωρισμού, των αυξήσεων στα υλικά, αλλά και των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό των εργαζομένων. Εξάλλου, υπάρχει νομοθετική ρύθμιση της Ν.Δ. που δίνει αυτή τη δυνατότητα στους εργολάβους! Ολα κανονισμένα!

Εν τω μεταξύ, όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι, ο διοικητής Βαγγέλης Ρούφος τούς επισήμανε σε συνάντηση ότι κατά τη δική του ιδεολογία οι ιδιώτες είναι η λύση, όχι το πρόβλημα. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση οι ιδιώτες θα κοστίσουν στον ελληνικό λαό πολύ περισσότερο από το αν συνεχιζόταν το σύστημα των ατομικών συμβάσεων, με το οποίο αποδεδειγμένα το Ελληνικό Δημόσιο γλίτωνε περίπου 70 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Εβρου σημειώνει σε ανακοίνωση πως «και σε επίπεδο “κόστους- οφέλους” που είναι η σημαία των νεοφιλελεύθερων τεχνοκρατών, το Δημόσιο αποδείχτηκε πιο οικονομικό και με περισσότερες δυνατότητες εξυπηρέτησης των πολιτών, καθώς σε πάνω από 70 νοσοκομεία της χώρας που υπογράφτηκαν ατομικές συμβάσεις εργασίας με τους εργαζόμενους, έμεινε ως παρακαταθήκη το όφελος των 70.000.000 € ανά έτος για το δημόσιο ταμείο».

Τέλος τονίζει: «Πέρασαν σχεδόν 3 έτη μέχρι να αναδειχτεί (μέσω δικαστηρίων και ενστάσεων μεταξύ των επίδοξων εργολάβων) ο ανάδοχος, ο οποίος θα υπογράψει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα τη σύμβαση, η οποία πρόκρινε την ιδιωτικοποίηση με επιχείρημα το “όφελος” λίγων χιλιάδων ευρώ έναντι της συνέχισης της εργασιακής κανονικότητας και των ατομικών συμβάσεων εργασίας, με μόλις 72 πλέον εργολαβικούς απασχολούμενους (έναντι των 99 της προτεραίας κατάστασης), με υποπληρωμένο 8ωρο των εργολαβικών εργαζομένων, έναντι του προφανώς καλύτερα αμειβόμενου 6ωρου για τους εργαζόμενους με ατομικές συμβάσεις εργασίας».