Σβήνουν την Ιστορική Μνήμη

Ασταμάτητη η νέα διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης, ξηλώνει ό,τι θυμίζει την οκταετία του Γιάννη Μπουτάρη, με τελευταία κίνηση την κατάργηση της Επιτροπής για την Ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης, στην οποία πιστώνονται τοποθετήσεις που είχαν αποδώσει μια μορφή δικαιοσύνης στις ιστορικές αποσιωπήσεις ή, όπως τα είχε ονομάσει ο Μαρκ Μαζάουερ, στα «φαντάσματα» της πόλης.

Στη θέση της, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», επανασυστήνεται η αλήστου μνήμης Επιτροπή Ονοματοθεσίας, με μέλη μόνο δημοτικούς συμβούλους, η πλειοψηφία των οποίων -4 στους 7- θα ανήκουν φυσικά στην ομάδα του δημάρχου (από μία έδρα στις παρατάξεις Ορφανού, Νοτοπούλου και στην παράταξη Ταχιάου, που δεν έχει ακόμη νέο επικεφαλής).

Οσα θα συζητηθούν αυτή την εβδομάδα θα είναι πολλαπλώς αποκαλυπτικά και για τη στάση που θα τηρήσουν συγκεκριμένα πρόσωπα. Διότι η Επιτροπή για την Ιστορική Μνήμη συστάθηκε το 2015 με παμψηφεί απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και τις ψήφους τόσο του σημερινού δημάρχου Κωνσταντίνου Ζέρβα όσο και συμβούλων που σήμερα κοσμούν τη διοίκηση. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα τι θα κάνουν οι σημερινοί αντιδήμαρχοι, πλέον, Γιώργος Αβαρλής, Πέτρος Λεκάκης, Στεφανία Τανιμανίδου, Νίκος Ζεϊμπέκης ή οι σημερινοί εντεταλμένοι σύμβουλοι Στυλιανός Λιακόπουλος, Αλέξανδρος Μπαρμπουνάκης.

Η πρώτη σύνθεση

Θυμίζουμε ότι στην πρώτη σύνθεση της Επιτροπής (απόφαση στις 2-2-2015) έβρισκε κανείς μεταξύ άλλων τους: Παναγιώτη Τσαραμπουλίδη πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Δημήτριο Μπακατσέλο, πρόεδρο του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου, Αθανάσιο Σαββάκη, πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β.Ε., Κυριάκο Λουφάκη, πρόεδρο του Συνδέσμου Εξαγωγέων Β.Ε., Περικλή Μήτκα, πρύτανη ΑΠΘ, Αναστάσιο Φωκιανίδη, πρόεδρο ΕΣΗΕΜΘ, Ιωάννη Μέγα, συγγραφέα-ιστορικό, Χρίστο Ζαφείρη, ιστορικό και δημοσιογράφο, Γεώργιο Κορδομενίδη, δημοσιογράφο-εκδότη, Λέοντα Ναρ, φιλόλογο-συγγραφέα, Χρυσόστομο Σταμούλη, πρόεδρο τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, Κάκη Μπαλή, δημοσιογράφο, Απόστολου Σοφιαλίδη, καθηγητή ΑΠΘ, Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης, Αθανάσιο Καραθανάση, ομότιμο καθηγητή Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ. Στην τελευταία σύνθεση υπήρχαν μεταξύ άλλων οι: Ανδρέας Τάκης, επίκουρος καθηγητής Νοµικής Σχολής ΑΠΘ και πρόεδρος του Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης, Τσιτσελίκης Κωνσταντίνος, καθηγητής του τµήµατος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Γεώργιος Αντωνίου, καθηγητής Εβραϊκών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Ελένη Χοντολίδου, καθηγήτρια Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Σταυρούλα Μαυρογένη, γ.γ. Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα, επίκουρη καθηγήτρια του τµήµατος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και διευθύντρια του ΚΕΜΙΤ).

«Είναι φανερό ότι με την πρόταση για επαναφορά της Επιτροπής Ονοματοθεσίας και τη σύστασή της μόνο με δημοτικούς συμβούλους εξαντλείται η τύποις “θεσμική” εκπροσώπηση, αλλά τι σόι σεβασμός στην ιστορική μνήμη της πόλης είναι αυτός;» σχολιάζει στην «Εφ.Συν.» ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, σημειώνοντας πως «μπορεί ο ρόλος της προηγούμενης επιτροπής να ήταν εισηγητικός, αλλά όλες οι αλλαγές που έγιναν βασίστηκαν στα πορίσματά της». Κι όπως τονίζει, η αλλαγή «προοιωνίζεται πως όσα κερδήθηκαν κινδυνεύουν να αναιρεθούν. Είναι γνωστό ότι οι ακροδεξιοί έχουν στοχοποιήσει τον εορτασμό για την απελευθέρωση της πόλης στις 30 Οκτωβρίου ‘44 και τη σεμνή πλακέτα που έχει στηθεί στην παραλιακή λεωφόρο στο τμήμα που μετονομάστηκε σε “30ής Οκτωβρίου”. Πολύ φοβάμαι ότι πάμε σε σύσταση επιτροπής Ιστορικής Αμνησίας».

Ο Π. Αβραμόπουλος

Ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Παναγιώτης Αβραμόπουλος, που είχε εισηγηθεί τη σύσταση της επιτροπής, θυμάται πως «για πρώτη φορά μιλήσαμε με καθαρό τρόπο για την εβραϊκή κοινότητα της πόλης και την εξόντωσή της, για την Εθνική Αντίσταση στην περίοδο της ναζιστικής εποχής, για τα γεγονότα της δικτατορίας και τις πολιτικές δολοφονίες» και τονίζει πως «στόχος μας ήταν να αποκατασταθεί η ιστορική μνήμη και να φωτιστούν γεγονότα που σημάδεψαν τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες στην πόλη μας με ψύχραιμο και προφανώς όχι διχαστικό τρόπο. Η επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς δεν συρρικνώνει απλώς τον ρόλο της επιτροπής, αλλά σε συνδυασμό και με άλλα γεγονότα στον Δήμο Θεσσαλονίκης καταδεικνύει συγκεκριμένες στοχεύσεις».