Μαύρη τρύπα στα σχολεία με τα τεράστια κενά εκπαιδευτικών

Με βάση τα στοιχεία των υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, οι παραιτήσεις των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το 2021 είναι 2.949.

Φέτος υποβλήθηκαν οι περισσότερες αιτήσεις των τελευταίων ετών.

Παράλληλα σύμφωνα με ενημερωτικό σημείωμα του Νεκτάριου Κορδή, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Γυμνάσια – Λύκεια) οι αποχωρήσεις που έγιναν τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2021 είναι 3.521 ενώ ακόμη 133 εκπαιδευτικοί έκαναν αίτηση παραίτησης και οι αποχωρήσεις την τρέχουσα σχολική χρονιά μέσω ΚΥΣΔΕ. Οι Διευθύνσεις με τις μεγαλύτερες αποχωρήσεις ήταν η Α΄ Αθήνας (283), η Γ΄ Αθήνας (232), η Δυτική Θεσσαλονίκη (231), η Αν. Θεσσαλονίκη (223), η Β΄ Αθήνας (210), ), ο Πειραιάς (137), η Δ΄ Αθήνας (129), η Ανατ. Αττική (124), η Αχαΐα (121) και τέλος η Λάρισα (140).

Η πλειονότητα μεταξύ των 3.654 αποχωρούντων εκπαιδευτικών, είναι Φιλόλογοι ΠΕ02 (925 25,3% επί των συνολικών αποχωρήσεων). Ακολουθούν οι Μαθηματικοί ΠΕ03 (443 και 12,1%), οι Φυσικής Αγωγής ΠΕ11 (295 και 8,1%),οι Φυσικοί ΠΕ04.01 (270 και 7,3%), οι Θεολόγοι ΠΕ01 (210 και 5,74% επί των αποχωρήσεων) και τέλος οι Αγγλικής Φιλολογίας ΠΕ06 (183 και 5% επί των αποχωρήσεων).

Για τη Δευτεροβάθμια τα στοιχεία των αποχωρήσεων είναι τα εξής:

Από το 2010 οι συνολικές αποχωρήσεις των εκπαιδευτικών από όλη την εκπαίδευση ξεπερνούν κατά πολύ τις 46.000 και αυτό είναι φανερό καθώς παρόλο που εφαρμόστηκαν διάφοροι κόφτες για τον περιορισμό προσωπικού (συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, κατάργηση υπευθύνων βιβλιοθηκών, κατάργηση μείωσης ωραρίου υπευθύνων Εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών και Πληροφορικής, αύξηση μαθητών ανά τμήμα, κλπ), οι ενεργοί αναπληρωτές της τρέχουσας χρονιάς είναι πάνω από 44.000!

Τα τελευταία χρόνια, οι ελαστικές μορφές εργασίας αυξάνονται συνεχώς στη δημόσια εκπαίδευση

Μέσα σε μια πενταετία (2016-2021) οι προσλήψεις αναπληρωτών αυξήθηκαν κατά 156%! Οι ελαστικές μορφές εργασίας αυξάνονται συνεχώς στη Δημόσια εκπαίδευση με τους αναπληρωτές να αποτελούν πλέον σχεδόν το 26% επί του συνόλου των υπηρετούντων εκπαιδευτικών.

Το σχολικό έτος 2011-2012 το ποσοστό των αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών επί των μόνιμων εκπαιδευτικών ήταν 8%, για να φτάσουμε το 2015-2016 στο 14%, ενώ για τη νέα σχολική χρονιά το ποσοστό θα είναι στο τέλος της χρονιάς περίπου 26%.

Έτσι η αναλογία μόνιμου και ελαστικά εργαζόμενου προσωπικού (αναπληρωτές-ωρομίσθιοι) μεταβάλλεται κάθε χρόνο και περισσότερο υπέρ των αναπληρωτών, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο το εργασιακό μοντέλο που αργά και συστηματικά εμπεδώνεται στις σχολικές μονάδες.

Καθόλου τυχαία στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ «Για ένα λαμπρό μέλλον της εκπαίδευσης στην Ελλάδα» (2018) το ζήτημα των διορισμών και της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού έχει κεντρική θέση. Το παρακάτω απόσπασμα είναι ενδεικτικό της αντίληψης που έχει για το θέμα της στελέχωσης των σχολείων με εκπαιδευτικούς και για τον τρόπο επίλυσής του:  

«Η επίλυση του προβλήματος των λιγότερων οργανικών θέσεων ήταν ευφυής (!) και από διοικητική και από οικονομική άποψη. Η εναλλακτική λύση ήταν η χρήση αναπληρωτών εκπαιδευτικών, με τη συμφωνία και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. (...) Δεν μισθοδοτούνται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κι έτσι –από μια μακροοικονομική άποψη- δεν αποτελούν μια επιπλέον μακροχρόνια επιβάρυνση του εθνικού προϋπολογισμού».

Ο ΟΟΣΑ προχωράει και παραπέρα: «Οι ελληνικές αρχές πρέπει να χρησιμοποιήσουν την κρίση για την εφαρμογή μακροπρόθεσμων λύσεων, οι οποίες ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες υπό διαφορετικές συνθήκες. Δύο τέτοιες πιθανές λύσεις είναι: α. Εισαγωγή πολλών κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων, παράλληλα με την κατηγορία των οργανικών θέσεων, και β. Αλλαγή των ισχυόντων κανόνων όσον αφορά την απασχόληση των δημοσίων υπαλλήλων».

Και βέβαια η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, ως «καλός μαθητής» του ΟΟΣΑ, υπακούει και αρνείται το βασικό αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας για μόνιμους διορισμούς φέτος τουλάχιστον 20.000 εκπαιδευτικών