Κοινωνία εσωστρεφής

Εμεινα για αρκετή ώρα συλλογισμένος όταν διάβασα, την Παρασκευή στην «Εφ. Συν.», το σημείωμα της Ναταλί Χατζηαντωνίου (από τον καιρό ακόμα της «Ελευθεροτυπίας»… οπαδός της!): «Συμμαχία ΟΥΝΕΣΚΟ – Νέτφλιξ»: Εν ολίγοις, η Netflix –το «μεγάλο αφεντικό» σήμερα στη διανομή ταινιών, τώρα πλέον και στην παραγωγή σίριαλ αλλά και κινηματογραφικών ταινιών– ξεκίνησε συνεργασία με την UNESCO για την προβολή του πολιτισμού και της παράδοσης στην Αφρική. Μάλιστα, η UNESCO το πρότεινε, η Νέτφλιξ το δέχτηκε και ήδη ενεργοποιήθηκε σχετικός διαγωνισμός συμμετοχών.

Καλό εκ πρώτης όψεως και… ακροάσεως. Ενδεικτικό και το φινάλε του άρθρου της συναδέλφου: «Η ιδέα μοιάζει εξαιρετική, αλλά αναμένουμε να δούμε αν όντως τα πράγματα είναι τόσο ειδυλλιακά και τι αναταράξεις θα φέρει αυτό ανάμεσα στους κολοσσούς που “τρέχουν” (ανάλογες) πλατφόρμες, στους παραγωγούς και στις διεθνείς… κινηματογραφικές ισορροπίες». Αυτό είναι το πρώτο: ποιες αναταράξεις θα προκαλέσει αυτή η συνεργασία και ποιο θα είναι το εύρος των, ενδεχόμενων, επιπτώσεων.

Ομως δεν είναι αυτό που μ’ έκανε να συλλογίζομαι μετά την ανάγνωση του άρθρου. Διαβάζοντάς το, μου μπήκε η ιδέα ακόμα ενός φακέλου, ενός νέου… μπελά! «Η Κοινωνία της Εσωστρέφειας»: Πώς οικοδομείται πλέον μια «κοινωνία κλεισμένη στο σπίτι», από τηλεργασία (συγκυριακά, λόγω κορονοϊού, και τηλεδιδασκαλία) και ψυχαγωγία μέχρι delivery, μια κοινωνία περίπου… virtual. Ισως δεν είναι τυχαίο ότι η σημαντικότερη των τελευταίων χρόνων –και επιτυχημένη!– απεργία ήταν των ντελιβεράδων· μιας κατηγορίας εργαζομένων «του δρόμου», που, νομίζω, δεν έχει ακόμα επαρκώς ερευνηθεί το «κοινωνικό μητρώο» της!

Τεράστιο θέμα –αλλάζει ο κόσμος!–, ψαγμένο και αναλυμένο από… ψαγμένους αναλυτές, επαΐοντες. Δεν βλάπτει και μια δημοσιογραφική καταγραφή… Το καταπληκτικό: Επιστρέφοντας, Σάββατο, από Υμηττό, είδα στην Πανεπιστημιούπολη το σύνθημα: ΕΞΩ Η ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΕΞΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ–ΦΥΛΑΚΗ. Συμπτώσεις, κατά Μπόρχες, δεν υπάρχουν· οι συμπτώσεις, λέει, είναι ραντεβού!