ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ
- Καλοκαιριάτικα ληγμένα και μη Κοίτα σύμπτωση, μια εβδομαδιαία στήλη, σαββατιάτικη, να συμπίπτει με την πρώτη του μήνα, όχι οποιουδήποτε, αλλά του Σεπτέμβρη, της ουσιαστικής δηλαδή πρωτοχρονιάς, έπειτα από τις καλοκαιριάτικες διακοπές, κι όταν αρχίζει νέα εποχή: το φθινόπωρο, νέα χρονιά για τα σχολεία, νέα σεζόν για θέατρα και κινηματογράφους κτλ. κτλ.
- Από φωτιά! ⌦ Δεν ήταν θάλασσα, ποτάμι, νερό· φωτιά ήταν: ό,τι πιο άγριο! Στο νερό συχνά μπορεί και να σωθείς, ώς την τελευταία στιγμή πιστεύεις πως μπορεί να σωθείς· απ’ τη φωτιά, όταν φτάσει μπροστά, το ξέρεις, δεν γλιτώνεις.
- Το ανέκδοτο της εβδομάδας, ή Ο σωστός ικέτης Είναι και ένας, που άλλο δεν έχει στον νου του πάρεξ ελευθερία και γλώσσα: ελευθερία της χώρας από τους μετανάστες και αναστύλωση «της καθαρευούσης» (έτσι τη γράφει). Οπότε, τις ζυγές μέρες, επαναλαμβάνομαι κι εγώ, ντουφεκάει τους μετανάστες, και τις μονές τους αρνητές της καθαρευούσης –α, και των αρχαίων.
- Στον 26χρονο πατροκτόνο της Ζακύνθου Ο νεαρός, εκδικητής και μαζί προστάτης των μικρότερων αδερφιών του, έγινε δεκτός με χειροκροτήματα, όταν παρουσιάστηκε στον ανακριτή: Συναισθηματική η αντίδραση, η άγρια χαρά μπροστά στον θάνατο του κακού, θα ήταν ανώφελο και αφελές να μετρηθεί με το υποδεκάμετρο της νομιμότητας, που εννοείται πως ορθά απαγορεύει την αυτοδικία.
- Κι η μυλωνού τον άντρα της Η Αννα Βίσση στο Ιδρυμα Νιάρχου (ΙΣΝ), κορωνίδα, κοινώς κορόνα στο κεφάλι του φετινού οχταήμερου φεστιβάλ του Ιδρύματος, με τις πολλές και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις του: που υποκλίθηκαν όμως, από μιαν άποψη, στη συναυλία της ποπ σταρ, αφού της δόθηκε η τελευταία μέρα του φεστιβάλ.
- 8 χρονών γκέι και η Αυτού Ελεεινότης Με ποιο να πρωτοασχοληθείς, αν καληώρα γράφεις, μια φορά τη βδομάδα, όταν στο μεταξύ τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα έχουν γραφτεί; Δύσκολη έτσι η επιλογή, ακόμα κι αν η φύση της επιφυλλίδας –ή μάλλον: ακριβώς επειδή η φύση της επιφυλλίδας σε αφήνει να κινηθείς πέρα ή έξω από την επικαιρότητα, λόγου χάρη να σταθείς σε μια είδηση που ίσως δεν της δόθηκε η έκταση που εσύ νομίζεις πως της έπρεπε.
- Μου αφορά - σου αφορά, ή Ποίοι οι αδαείς Μας αρέσει δεν μας αρέσει, η εμπρόθετη σύνταξη διεκδικεί σήμερα ικανό μερίδιο στη χρήση, μαζί με διάφορες άλλες γραμματικοσυντακτικές υποχωρήσεις προς μία λογιότερη γλώσσα. Από αυτό όμως το σημείο ώς τον στιγματισμό και έπειτα την απόρριψη της απρόθετης σύνταξης η απόσταση είναι τεράστια. Οση ακριβώς η αδαημοσύνη.
- Με τσαρούχια ή με γραβάτα, ρατσισμός Επρεπε να ξέρω το μάθημα που , ο άθλιος κι ανεπίδεκτος, να το ’χω ήδη μάθει, έτσι όπως μου το κανοναρχούν, ιδίως το τελευταίο διάστημα, μίντια, κόμματα, θεσμοί ολόκληροι όπως η Δικαιοσύνη, και η μισή και βάλε διανόηση και δημοσιολογία, ότι ελευθερία της έκφρασης είναι όλα αυτά, και άρα οφείλω να δώσω και τη ζωή μου ακόμα.
