ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ
- Θα μας πει τώρα ο εμπρηστής αστυνομικός; Σχολιάστηκαν εξαντλητικά τα όσα είπε ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών, ονόματι Δημοσθένης Πάκος, στις ειδήσεις του Αντένα, σχετικά με το μερίδιο των αστυνομικών στη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Εγώ όμως έχω μείνει με μια απορία. Ξεστράτισε μες στην ορμή του λόγου του ο πρόεδρος, λέγοντάς μας τι δεν αρέσει σ’ εκείνον, και δεν μας είπε τι να κάνουμε εμείς, εάν δεν μας αρέσει.
- Χειμωνάς κατά βούληση (β΄) ⌦ «Μπορεί ένας συγγραφέας να αφήσει αδημοσίευτα κείμενα, ημιτελή ή και όχι, και να τα δημοσιεύσει μετά τον θάνατό του ένας φιλολογικός επιμελητής, εκδότης κτλ.; Μπορεί - δεν μπορεί, αυτό συμβαίνει, και είναι θέμα που ξεπερνά τα όρια αυτής της στήλης.
- Χειμωνάς κατά βούληση Ηταν φανερό, τον ποιητή τον απασχολούσε μήπως δεν προλάβει να πιάσει τον επόμενο ιερό αριθμό, το εφτά, και περισσέψουν έτσι ποιήματα, ολοκληρωμένα αλλά όχι εφτά, πόσο μάλλον ημιτελή. Ετσι εκδόθηκε η ιδιόμορφη, από αυτή την άποψη, συλλογή Εκ του πλησίον, ο οριστικός αποχαιρετισμός του ποιητή, με τον ακροτελεύτιο στίχο: Ανθ’ ημών η αγάπη.
- Η Παναγία η Υπολογίστρια και η Μάνα Φύσσα Έχει μείνει πια μόνη, καιρό τώρα, στην τελείως άδεια από κόσμο αίθουσα του δικαστηρίου, Μάνα του Πάθους, Μάνα του Χάρου, η Μάγδα Φύσσα, που όμως πώς να κρατήσει μόνη της στην αγκαλιά όχι πια βρέφος αλλά άντρα ολόκληρο 34 χρόνων! Μόνη της, κι όμως το μπορεί. Χωρίς ωστόσο να μας απαλλάσσει αυτό εμάς.
- Ξορκίζοντας τον θάνατο και το κακό Οχι, δεν πιστεύω στο υπεραπλουστευτικό κλισέ πως μία φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις, όμως η εικόνα δεν επιτρέπει σε κανέναν να δηλώνει ανίδεος και άρα αθώος, η εικόνα μάς φέρνει αντιμέτωπους με τη μεγαλύτερη φρίκη, όπως είναι λόγου χάρη ένα απανθρακωμένο πτώμα, γιατί αυτός είναι ο καθρέφτης όπου πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κοιταχτούμε ανά πάσα στιγμή.
- Στις Βάκχας με τους Ελα Μωρέ ⌦ Συνεχίζουμε με «Καλοκαιρινά ληγμένα και μη», με μερικά απ’ όσα μας φόρτωσε το καλοκαίρι, κάποια ληγμένα με την έννοια ότι δεν είναι στην επικαιρότητα, σχετίζονται όμως με θέματα και φαινόμενα πολιτικοϊδεολογικά, γλωσσικά κ.ά., που τα συναντούσαμε και θα τα συναντούμε, άσχετα από την όποια επικαιρότητα, την όποια αφορμή δηλαδή.
- Καλοκαιριάτικα ληγμένα και μη Κοίτα σύμπτωση, μια εβδομαδιαία στήλη, σαββατιάτικη, να συμπίπτει με την πρώτη του μήνα, όχι οποιουδήποτε, αλλά του Σεπτέμβρη, της ουσιαστικής δηλαδή πρωτοχρονιάς, έπειτα από τις καλοκαιριάτικες διακοπές, κι όταν αρχίζει νέα εποχή: το φθινόπωρο, νέα χρονιά για τα σχολεία, νέα σεζόν για θέατρα και κινηματογράφους κτλ. κτλ.
- Από φωτιά! ⌦ Δεν ήταν θάλασσα, ποτάμι, νερό· φωτιά ήταν: ό,τι πιο άγριο! Στο νερό συχνά μπορεί και να σωθείς, ώς την τελευταία στιγμή πιστεύεις πως μπορεί να σωθείς· απ’ τη φωτιά, όταν φτάσει μπροστά, το ξέρεις, δεν γλιτώνεις.
