Οι πρόσφατες συγκεντρώσεις για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών έδειξαν ότι η κοινωνία αμφισβητεί τη βούληση και την ικανότητα της κυβέρνησης να υπερασπιστεί τη διαφάνεια και το κράτος δικαίου. Η κυβέρνηση, για πρώτη φορά στην εξαετία που κυβερνά, έχει σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας. Αυτή η νέα συνθήκη έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από κοινωνικοοικονομικά ζητήματα που γεννά η πολιτική της κυβέρνησης, είτε με ενέργειές της είτε με παραλείψεις της, όπως η διάλυση του ΕΣΥ, η στεγαστική κρίση, η ακρίβεια στα τρόφιμα και την ενέργεια, η υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Ομως, δυστυχώς, αυτό που είναι ορατό ως κίνηση μέσα στην κοινωνία δυσκολεύεται να βρει χώρο έκφρασης σε πολιτικό και κομματικό επίπεδο, γεγονός που φανερώνει μια κρίση αντιπροσώπευσης.
Ο κατακερματισμός της αριστερής αντιπολίτευσης, η εσωστρέφεια και η κυβερνητική προπαγάνδα στα ΜΜΕ αποτελούν ορισμένους από τους βασικούς λόγους για αυτή την αδυναμία. Ταυτόχρονα, στον ορίζοντα δεν φαίνεται πολιτικό σχέδιο ικανό να αλλάξει αυτούς τους συσχετισμούς. Ενώ λοιπόν οι συνθήκες απαιτούν μια αλλαγή πολιτικής, η Αριστερά, όπως είναι οργανωμένη, αδυνατεί να ανταποκριθεί σε αυτό το δίκαιο κοινωνικό αίτημα. Αν η ουσία της πολιτικής είναι η επίλυση προβλημάτων και όχι η αναπαραγωγή κομματικών μικρο-εγωισμών και μηχανισμών, τότε η συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου είναι και αναγκαία και εφικτή. Ως εκ τούτου, το κάλεσμα για ένα Λαϊκό Μέτωπο που θα νικήσει στις εκλογές και θα σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να απευθύνεται σε όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις της Αριστεράς και της Οικολογίας, εντός και εκτός Βουλής.
Ας ξεκινήσουμε με το αυτονόητο ότι, εφόσον κανένα κόμμα ή κίνημα δεν κατέχει την απόλυτη και οριστική αλήθεια όσον αφορά την οικονομία και την κοινωνία, τότε προϋπόθεση συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου αποτελεί ο σχεδιασμός μιας δημοκρατικής διαδικασίας διαλόγου που θα καταλήξει στις βασικές προγραμματικές θέσεις του. Με απλά λόγια, η μεθοδολογία συγκρότησής του αποτελεί προαπαιτούμενο για την ύπαρξή του. Απεναντίας οι διακηρυκτικές δηλώσεις καθώς απευθύνονται κατά κανόνα στο εσωτερικό των κομμάτων δεν αποτελούν ουσιαστικά βήματα για την περαιτέρω συνεννόηση.
Προφανώς, αυτή η διαδικασία δεν θα λειτουργήσει ως ένα διαρκές συνέδριο ιστορικής αποτίμησης ή θεωρητικής επαναθεμελίωσης του σοσιαλιστικού οράματος. Κάτι τέτοιο αφ' ενός θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χρόνο, αφ' ετέρου θα δυσκόλευε χωρίς κάποιο όφελος το εγχείρημα, εφόσον οι κομματικοί σχηματισμοί θα έμπαιναν σε μια διαδικασία ανταγωνισμού. Αντίθετα, οφείλει να λειτουργήσει ως ένας χώρος ανταλλαγής επιχειρημάτων και διαβούλευσης για την επεξεργασία και τη διαμόρφωση στρατηγικού χαρακτήρα μεταρρυθμίσεων και δημόσιων πολιτικών. Η εκκίνηση οφείλει να γίνει από εκείνες τις πολιτικές στις οποίες τα κόμματα ήδη συμφωνούν.
Για να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, θα πρέπει να συσταθούν ομάδες εργασίας ανά τομέα πολιτικής, για παράδειγμα υγεία, παιδεία, εργασιακά, συνταγματική αναθεώρηση, δημόσια διοίκηση κ.λπ., στις οποίες θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των κομμάτων. Στο πλαίσιο αυτών των ομάδων θα διαπιστώνεται σε ποια σημεία υπάρχει συμφωνία, σε ποια όχι και σε ποια απαιτούνται περαιτέρω διαπραγμάτευση και επεξεργασία. Εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, οι ομάδες αυτές θα στείλουν τις προτάσεις τους προς ένα ανώτερο διαβουλευτικό-συντονιστικό όργανο που θα αποτελείται από ηγετικά στελέχη των κομμάτων και θα έχει αποστολή τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου, το οποίο θα τεθεί προς συζήτηση και έγκριση στις οργανώσεις και τα όργανα του κάθε κόμματος. Τα θετικά αυτής της μεθοδολογίας εργασίας είναι ότι αφ' ενός το χτίσιμο του Λαϊκού Μετώπου γίνεται σε προγραμματική βάση, απαντώντας σε λαϊκά αιτήματα, αφ' ετέρου η συνεργασία σε διακομματικό επίπεδο αμβλύνει τις κομματικές αντιθέσεις.
Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι μια διαδικασία διαβούλευσης θα οδηγήσει σε ένα κοινό πρόγραμμα και κατ' επέκταση σε ένα Λαϊκό Μέτωπο. Ωστόσο, αν δεν ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Βέβαια, κρίνοντας από μια σύγκριση των κομματικών προγραμμάτων, φαίνεται ότι είναι περισσότερα αυτά στα οποία συμφωνούν από εκείνα στα οποία διαφωνούν. Σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν δεν φτάσουμε στον προορισμό, τουλάχιστον θα έχουμε χαρτογραφήσει το μονοπάτι που οδηγεί σε αυτόν.
*Εμπειρογνώμονας στεγαστικής πολιτικής
**Συνδικαλιστής, υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας