Ελεύθερος εγκλωβισμένος

Εμαθα για την ιστορία του στο «The Terminal» του 2004, σε έναν ίσως από τους καλύτερους ρόλους που έχει υποδυθεί ο Τομ Χανκς. Ενας ταξιδιώτης από την Ανατολική Ευρώπη καθίσταται άπατρις και εγκλωβίζεται για εννιά μήνες στο αεροδρόμιο «JFK» της Νέας Υόρκης για να καταφέρει να εκπληρώσει μια επιθυμία του εκλιπόντα πατέρα του. Η πραγματική ιστορία του εγκλωβισμένου Μεχράν Καρίμι Νασέρι από το Ιράν είναι πολύ διαφορετική. Ο Νασέρι έζησε από το 1988 έως το 2006 στο αεροδρόμιο «Σαρλ Ντε Γκολ» («CDG») στο Παρίσι εξαιτίας καφκικού παραλογισμού με τα έγγραφά του και του αιτήματος για άσυλο που κατέθεσε στη Γαλλία. Ο αυτοαποκαλούμενος «σερ Αλφρεντ» είχε ιδρυματοποιηθεί στο αεροδρόμιο όπου συνάντησε και άπειρους ταξιδιώτες, έδωσε συνεντεύξεις και πρωταγωνίστησε σε ντοκιμαντέρ. Σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων οι οποίοι του παρείχαν χρήματα και τρόφιμα, το ημερήσιο πρόγραμμά του ακολουθούσε εκείνο το αεροδρομίου, καθώς ξυπνούσε στις 5.30 για να πάει στο μπάνιο πριν καταφτάσουν οι περισσότεροι επιβάτες και το βράδυ περίμενε να κλείσουν τα καταστήματα για να κοιμηθεί στη γωνία που είχε μετατρέψει σε σπίτι του.

Το 1999 πήρε άδεια να ζήσει στη Γαλλία, αλλά λόγω ιδρυματισμού τελικά έζησε σε ξενοδοχείο εκτός αεροδρομίου για λίγα μόνο χρόνια, αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας, για να επιστρέψει στο «αγαπημένο» του «Σαρλ Ντε Γκολ» όπου την Κυριακή άφησε την τελευταία του πνοή.

«Το αεροδρόμιο είναι ένα μέρος μεταξύ γης και παραδείσου. Βρήκε εδώ το σπίτι του», είχε πει παλιότερα εκπρόσωπος του «CDG», ερωτώμενη από την αμερικανική Boston Globe. Παρότι η τελευταία πτήση του Νασέρι προς τον ουρανό ξεκίνησε, η ιστορία του συνεχίζει να μας κάνει να αναρωτιόμαστε ποια μοίρα επιφυλάσσει η Ευρώπη σε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Ειδικά την εποχή που η εκλογή της ακροδεξιάς Μελόνι στην Ιταλία φουντώνει τον παραλογισμό, με ανθρώπους -και όχι σακιά- να ζητούν έλεος στα νερά της Μεσογείου, ενώ το Ιράν φλέγεται εκ νέου.