Ενας φίλος και συνάδελφος από τον Καναδά με πήρε τηλέφωνο την Πέμπτη. «Πέθανε ο Vangelis», μου ανακοίνωσε με θλιμμένη φωνή. Ηξερα ακριβώς ποιον εννοούσε. Ενα μήνα νωρίτερα, όταν ο Καναδός μετακόμιζε από τις Βρυξέλλες, μου είχε χαρίσει τον δίσκο των «Aphrodite’s Child», με εξώφυλλο τον Ντέμη Ρούσο, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Λουκά Σιδερά. Είχαμε ακούσει πολλές φορές μαζί τον δίσκο στο πικάπ που επέμενε να έχει στο σπίτι του και μέσα από την αγάπη του για τη μουσική του «Vangelis» μάθαινα κι εγώ πιο πολλά για την πολιτιστική ιστορία της χώρας μου.
Και ο Vangelis και ο Ντέμης Ρούσσος ήταν πιο αγαπητοί -και πιο γνωστοί- εκτός Ελλάδας. Ανθησαν σε μια εποχή που ο κόσμος ήταν πιο ανοιχτός σε νέους ήχους, πιο δεκτικός σε διαφορετικά ακούσματα. Και ο δικός τους ήχος έκανε τη διαφορά. Δεν ήταν όμως αμιγώς δυτικός, εμπεριείχε και το ελληνικό στοιχείο ή καλύτερα τόνους και παραπομπές των ακουσμάτων τους. Και παρ’ όλο που ξεκίνησαν ως Ελληνες, έγιναν παγκόσμιοι, με την έννοια της προσφοράς και της συνεισφοράς στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα.
Μπορεί η Ελλάδα να ξαναβγάλει παγκόσμιους καλλιτέχνες; Δύσκολη ερώτηση, αφού η απάντηση θα πρέπει να συμπεριλάβει ορισμούς και παραδοχές.
Ωστόσο, την περασμένη Δευτέρα έδωσε συναυλία στις Βρυξέλλες η Μαρίνα Σάττι, «τραγουδίστρια, συνθέτρια, μουσική παραγωγός και ηθοποιός με καταγωγή από την Κρήτη και το Σουδάν», όπως διαβάζω στο Wikipedia.
Ο χώρος στο Botanique ήταν σχεδόν γεμάτος από πολλούς Ελληνες των Βρυξελλών, ωστόσο πολλοί ήταν και οι Βέλγοι θεατές. Κι ενώ δεν καταλάβαιναν τους στίχους ή οι ήχοι τούς ήταν εντελώς άγνωστοι, φαινόταν να διασκεδάζουν με την ψυχή τους.
Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, οι Βέλγοι εντόπισαν τη Σάττι και την τίμησαν με την παρουσία τους. Σημαίνει ότι είναι «παγκόσμια»; Δεν είμαι σίγουρη. Ομως τώρα που το συνειδητοποιώ, αισθάνομαι περήφανη που επιτέλους «εξάγουμε πολιτισμό».
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας