Η μάνα μου νομίζει ότι είναι δεξιά

Παλιά, πριν από πολλά χρόνια, η μάνα μου έλεγε, «και κούτσουρο να βάλουν για αρχηγό, εγώ Νέα Δημοκρατία θα ψηφίζω». Γελούσα, πήγαινα σχολείο ακόμα, στο σπίτι ο πατέρας μου έπαιρνε τα «Νέα» αν και ποτέ δεν ήταν ΠΑΣΟΚ, ούτε και αριστερός, κι εγώ αγόραζα «Ελευθεροτυπία» καθημερινά, «Ποντίκι» κάθε Παρασκευή και «Σχολιαστή» κάθε 15 ημέρες (ή μήνα). Η μάνα μου σας το είπα, Νέα Δημοκρατία. Οχι φανατική, μη νομίζετε, αλλά πάντοτε δεξιά. Πήγαν τότε, θυμάμαι, και σε μια συγκέντρωση που έκανε ο Γιώργος Ράλλης στον Πύργο. Τραγικό.

Ολα αυτά βέβαια έλαβαν τέλος το 2012. Τότε που αγρίεψαν τα πράγματα. Τότε που έλεγαν «κλείστε τους μεγάλους ανθρώπους στο σπίτι να μην πάνε να ψηφίσουν». Κατέβηκα από την Αθήνα και της λέω, «τέρμα τα αστεία, δεν θα ψηφίσεις Σαμαρά και μαλακίες». Οχι πως τον ήθελε βέβαια, ειδικά τον Σαμαρά. Δεν ξέρω τι ψήφισε, αλλά έχω την εντύπωση πως ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά, ξέρετε, «ερωτεύτηκε» τον Αλέξη Τσίπρα. Πολλές το έπαθαν άνω των 70. Και τώρα την παίρνω τηλέφωνο από την εφημερίδα και της λέω «έλα μάνα, έχει Τσίπρα στη Βουλή, βάλε». Alert αυτή πάντα, το γνωρίζει πριν της το πω ήδη. Χθες το βράδυ στήθηκε στην τηλεόραση να δει τον Παύλο Πολάκη στον Σρόιτερ.

«Μάνα, είσαι αριστερή;», τη ρωτάω, κάνοντας πλάκα. «Οχι βέβαια», μου απαντάει, «πάντα δεξιά είμαι». Επομένως σου αρέσει ο Αδωνις; «Α πα πα πα». Ο Μητσοτάκης; «Ούτε να τον βλέπω δεν θέλω...». Ο Τσακαλώτος; «Πάρα πολύ καλός». Ρε μάνα, είσαι αριστερή, μήπως; «Δεξιά είμαι πάντα παιδί μου».