Ποιον χειροκρότησαν περισσότερο, τον Μητσοτάκη ή την Βάιρα;

Σε φάση οργασμού πολλοί και διάφοροι από χθες το βράδυ για τον διπλωματικό θρίαμβο που κατήγαγε ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ. Ο νέος Τσόρτσιλ είναι εδώ. Πανηγυρίζουν δε για το «θερμό χειροκρότημα» που ακολούθησε την ομιλία του κ. Μητσοτάκη στην κοινή σύνοδο Γερουσίας και Βουλής των Αντιπροσώπων στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Ο πρώτος που καθώς φαίνεται εντυπωσιάστηκε ήταν ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δεν δίστασε να πει ότι «στο ελληνικό κοινοβούλιο δεν με χειροκροτούν τόσο πολύ». Πήραν το μήνυμα τα στελέχη της κυβέρνησης και της Ν.Δ. και άρχισαν να περιγράφουν τη σκηνή του χειροκροτήματος στο Κογκρέσο γεμάτοι εθνική υπερηφάνεια. Μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Οικονόμου εντυπωσιάστηκε που τον χειροκροτούσαν (τον πρωθυπουργό) όρθιοι οι βουλευτές, δηλαδή όχι καθιστοί.  

Με τη σειρά τους, τα μέσα ενημέρωσης που έχουν πειστεί από τον κ. Πέτσα για την ορθότητα της κυβερνητικής πολιτικής και την ιδιοφυΐα του κ. Μητσοτάκη, μετέδωσαν εκστασιασμένα την είδηση ότι τα μέλη του Κογκρέσου – ακόμα και οι δύο Πρόεδροι – χειροκροτούσαν όρθιοι/ες. Εντυπωσιασμένοι και αυτοί.    

Υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια όμως που μας τα χαλάει όλα. Οσα είδαμε κατά την ομιλία του κ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο ακολουθούν ένα αυστηρό πρωτόκολλο, το οποίο επαναλαμβάνεται κάθε φορά που κάποιος ηγέτης ξένης χώρας καλείται στο βήμα. Κάθε φορά, όμως. Ορθια πάντοτε τα μέλη του Κογκρέσου, όρθιοι και οι Πρόεδροι. Και χειροκροτούν, ένεκα πρωτοκόλλου, όλες οι πτέρυγες. Διότι και αυτό εντυπωσίασε τα ΜΜΕ. Τι να κάνουμε, έτσι λέει το τελετουργικό.

Προκειμένου να το καταλάβουν και όσοι έχουν πειστεί ότι το Κογκρέσο έχει προσβληθεί από Kyriako-mania, παραθέτουμε στη συνέχεια δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα από το τέλος ομιλιών άλλων ξένων πολιτικών ηγετών:

- Το πρώτο είναι από το μακρινό 2006. Ομιλήτρια ήταν η Πρόεδρος της Λετονίας Βάιρα Βίκε-Φραϊμπέργκα (7.6.2006).

- Το δεύτερο είναι πιο πρόσφατο, με ομιλητή τον Ασράφ Γκανί, Πρόεδρο του Αφγανιστάν (25.3.2015).

Όπως μπορείτε να δείτε, το τελετουργικό του Κογκρέσου είναι πανομοιότυπο. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε βέβαια, πώς παρουσιάστηκε στη Λετονία και το Αφγανιστάν αυτή η επιτυχία των Προέδρων τους.