Στόχος του σωφρονιστικού συστήματος δεν είναι η εκδίκηση ή η εξόντωση

Η μεταχείριση του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα υπερβαίνει κάθε έννοια κράτους δικαίου και πρέπει να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του νομικού κόσμου και από κάθε δημοκρατικό πολίτη.

Ο κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας εκτίει ποινή πολλαπλής ισόβιας κάθειρξης, όντας έγκλειστος επί δεκαοκτώ συναπτά έτη από τον Σεπτέμβριο του 2002, οπότε και αυτοβούλως παραδόθηκε. Σύμφωνα με το ποινικό μας σύστημα και τον σωφρονιστικό κώδικα, οι όροι του εγκλεισμού και τα δικαιώματα ενός κρατούμενου δεν εξαρτώνται από το είδος των αδικημάτων που αυτός έχει τελέσει.

Παρά την γενική αυτή αρχή, που κάθε κράτος δικαίου συνομολογεί, ο συγκεκριμένος κρατούμενος έχει τύχει μιας εκδικητικής αντιμετώπισης που δεν έχει όμοιά της στα ποινικά και σωφρονιστικά χρονικά.

• Αν και θεμελίωσε δικαίωμα άδειας από το 2010, το στερήθηκε επί επτά συναπτά έτη, με την πρώτη άδεια να του χορηγείται το 2017.
• Αν και δεν παραβίασε καμία υποχρέωση κατά τις χορηγηθείσες άδειες τα έτη 2017 έως 2019, δικαιώνοντας απόλυτα τους έξι διαφορετικούς εισαγγελικούς λειτουργούς που υπέγραψαν τη χορήγησή τους, εντελώς αυθαίρετα στερείται εκ νέου το δικαίωμα της άδειας από τον Μάρτιο του 2019.
• Αν και η μεταγωγή του στις αγροτικές φυλακές του Βόλου δεν διατάραξε σε τίποτα την έκτιση της ποινής του και κανένα πειθαρχικής ή άλλης φύσης παράπτωμα του αποδόθηκε, η κυβέρνηση μεθόδευσε την ψήφιση φωτογραφικής διάταξης (άρθρο 3 του ν.4760/2020) για την απομάκρυνσή του από τις αγροτικές φυλακές και την επαναμεταγωγή του στο αρχικό κατάστημα από το οποίο μετήχθη. Με τον ίδιο νόμο προστίθεται ως κώλυμα για την λήψη άδειας η εκκρεμής δίωξη για πλημμέλημα, στα πλαίσια της ίδιας μεθόδευσης.

Και σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι υπερβάσεις και οι καταφανώς φωτογραφικές νομοθετικές μεταβολές, ο κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας μετήχθη την προπαραμονή των Χριστουγέννων, στις 23/12/2020, στις φυλακές Δομοκού, κατά παράβαση ακόμα και αυτού του νόμου που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε, σύμφωνα με τον οποίο ο κρατούμενος θα έπρεπε να μεταχθεί στον Κορυδαλλό. Πρόκειται για το τέλος μιας μακρόχρονης εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας, πριν αυτή γίνει κυβέρνηση, καθώς και μερίδας ΜΜΕ, που επί χρόνια πολιτικοποιούν την έκτιση της ποινής ενός κρατουμένου του οποίου η δίκη και καταδίκη έχει λήξει αμετάκλητα εδώ και χρόνια..

Κατόπιν τούτων ο κρατούμενος ξεκίνησε απεργία πείνας από 8/1/2020, ζητώντας να επαναμεταχθεί στις αγροτικές φυλακές Βόλου, άλλως στον Κορυδαλλό όπως και ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση ορίζει. Η ζωή του διατρέχει κίνδυνο, καθώς έχει ήδη απολέσει σημαντικό βάρος (5,5 κιλά μέσα σε 5 ημέρες) και έχει μεγάλη απώλεια δυνάμεων δεδομένης και της ηλικίας του.

Απευθυνόμαστε σε κάθε νομικό και σε κάθε δημοκρατικό πολίτη: η θανατική ποινή έχει πάψει να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1972 και καταργήθηκε οριστικά το 1993. Στόχος του σωφρονιστικού συστήματος δεν είναι η εξόντωση ή η εκδίκηση. Η τόσο ωμή καταπάτηση του νόμου και των δικαιωμάτων από την κυβέρνηση και το κράτος είναι κάτι που δεν αφορά αποκλειστικά τον συγκεκριμένο κρατούμενο ή τους ομοϊδεάτες του, αλλά τον κάθε πολίτη. Το αίτημα του κρατούμενου είναι δίκαιο και συντασσόμαστε με την ικανοποίησή του.