Η επαναφορά των μυστικών κονδυλίων

Η ιστορία των μυστικών κονδυλίων είναι πολύ αμαρτωλή σε αυτή τη χώρα. Ο σκοπός με βάση τον οποίο δημιουργήθηκε και θεσμοθετήθηκε αυτή η πρακτική ήταν πάντοτε αγαθός και, το κυριότερο, εθνικός. Ετσι παρουσιαζόταν.

Η επιτευξη ενός απροσδιόριστου -για τους πολλούς που δεν έπρεπε να ξέρουν τις λεπτομέρειες- εθνικού σκοπού οδηγούσε τις κυβερνήσεις να προβλέπουν στον προϋπολογισμό υπουργείων ένα κονδύλι που μπορούσε να δαπανηθεί για την εξυπηρέτησή του και για το οποίο απαγορευόταν οποιοσδήποτε έλεγχος. Είχαν γνώση οι φύλακες και κυρίως οι... θεματοφύλακες της πατρίδας.

Ενα τρανταχτό παράδειγμα μυστικών κονδυλίων ήταν του υπουργείου Εξωτερικών. Θεσμοθετήθηκαν για την... εξυπηρέτηση της πατρίδας, αλλά όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, κατά τη σύγκρουση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Αντώνη Σαμαρά στις αρχές της δεκαετίας του '90, χρησιμοποιήθηκαν και για την εξαγορά δημοσιογράφων προς πολιτικό όφελος του εκάστοτε υπουργού. Ενδεχομένως και της εκάστοτε κυβέρνησης.

Ο δρόμος προς την κόλαση, λέγεται, είναι στρωμένος με τις καλύτερες των προθέσεων. Και η κατάληξη σε αυτήν είναι βεβαία όσο είμαστε επί της γης. Θα περίμενε επομένως κανείς, λόγω του αμαρτωλού παρελθόντος, η σημερινή κυβέρνηση να μην τολμήσει να πάει σε τέτοιες πρακτικές, αλλά πήγε.

Στο νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής που συζητιέται αύριο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής θεσπίζεται ειδική πίστωση «απόρρητων εθνικών αναγκών» στον προϋπολογισμό του υπουργείου.

Η διάθεση ποσών θα γίνεται αποκλειστικά με απόφαση του υπουργού που δεν θα δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και δεν θα αποδίδεται πουθενά λογαριασμός για τις δαπάνες. Μόνο μια επιτροπή ειδικών θα γνωμοδοτεί, τη συγκρότηση της οποίας όμως θα καθορίζει ο υπουργός, μάλλον μαζί με τον πρωθυπουργό.

Με αυτά τα δεδομένα, τίθεται το ερώτημα: Αν κάποιος ήθελε να μοιράσει χρήμα σε «ημετέρους», αν ήθελε να χρησιμοποιήσει κρατικό χρήμα για δικό του όφελος, τι διαφορετικό θα νομοθετούσε; Δεν χωράει αμφιβολία πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια σκανδαλώδη διάταξη που πρέπει να αποσυρθεί αμέσως.

Αν υπάρχει λόγος -δεν το γνωρίζουμε- ύπαρξης τέτοιων κονδυλίων για πραγματικά εθνικούς σκοπούς, τότε να δοθεί ο έλεγχός τους στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και μέσω αυτής να είναι διακομματικός. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.