Είναι ο Ευγένιος Τριβιζάς... Ο πολυγραφότατος επιστήμονας. Και μόνον οι φανταστικοί τίτλοι των πάνω από εκατό βιβλίων του τον καθιερώνουν ως έναν σημαντικό Ποιητή... Και ως έναν σπάνιο, ευαίσθητο Ανθρωπο...
Πριν από αρκετά χρόνια έγραψα ένα κείμενο, αφιερωμένο στην πλούσια επιστημονική και συγγραφική δραστηριότητά του.
Αυτό το κείμενο το ξαναδημοσιεύω σήμερα επικαιροποιημένο για δύο λόγους. Για να τιμήσουμε έναν ολοκληρωμένο πλέον πνευματικό άνθρωπο. Και να τον συστήσω, με τη δική μου ματιά, στη σημερινή νέα γενιά. Για να τον γνωρίσει και να εκτιμήσει όχι μόνο το πλούσιο έργο του. Αλλά και τις θέσεις του, τις πολυσήμαντες για τη ζωή, τον κόσμο και τους μεγάλους σύγχρονους προβληματισμούς. Χρήσιμες στη σκληρή εποχή μας. Ας ταξιδέψουμε, λοιπόν, μαζί του...
Οκτώβρης του 1972. Ενας πολύ ευγενικός νέος μπαίνει στο γραφείο μου, στο Θέατρο Αλφα. Λέγομαι Ευγένιος Τριβιζάς, μου λέει. Είμαι φοιτητής και σας έφερα ένα θεατρικό μου έργο. Θα ήθελα τη γνώμη σας. Πολύ ευχαρίστως, του λέω. Θα το διαβάσω και θα σας στείλω την αντικειμενική, σας βεβαιώνω, κρίση μου. Το διάβασα και εντυπωσιάστηκα. Ξέρετε να γράφετε ουσιαστικό θέατρο, του έγραψα. Από σας εξαρτάται να γράφετε όλο και πιο καλά.
Πού να φανταστώ ότι εκείνη τη στιγμή θα είχα προβλέψει τη γέννηση ενός νέου σημαντικού και πολυγραφότατου συγγραφέα και σπουδαίου πανεπιστημιακού ταυτόχρονα!
Ξανασυναντηθήκαμε έπειτα από πολλά χρόνια στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στο Γκάζι. Σκηνοθέτησα και έπαιξα, μαζί με την Ελλη Φωτίου, σε θέατρο αναλογίου το αποκαλυπτικό έργο του «130», γύρω από τη δραματική ζωή του συγγραφέα του Σούπερμαν. Από τότε «δέσαμε». Εκείνος μου ομολόγησε ότι η πρώτη κρίση μου για το νεανικό του έργο τού έδωσε μεγάλο κουράγιο στα επόμενα βήματά του. Κι εγώ του ομολόγησα ότι συγκινούμαι κάθε φορά που σκέπτομαι ότι ένας νέος άνθρωπος γράφει και σκέπτεται πάνω στις ίδιες πανανθρώπινες αξίες της γενιάς μου.
Αυτός ο νέος ήταν και είναι η ζωντανή δημιουργική φαντασία του Ευγένιου Τριβιζά...
Το 2016-2017, με το έργο του «Η τελευταία μαύρη γάτα», στο Θέατρο Αλφα, νομίζω ότι έκλεισε ένας κύκλος που, ώς τότε, ήταν μόνο στη φαντασία μου.
Η ομάδα του Κώστα Γάκη, που συνεχίζει να γράφει ιστορία στο θέατρο, παρουσίασε εντυπωσιακά και ουσιαστικά το έργο του. Η σκηνοθεσία της ομάδας καλλιεργεί τη δραματική ένταση του μύθου και η ροή του μύθου είναι εύληπτη, αναδεικνύοντας τις σημασίες.
Το βεβαιώνει και μία από τις πολλές συγκινητικές κριτικές των θεατών: «Η ομάδα ανέδειξε με μοναδικό και ευφάνταστο τρόπο το κείμενο του αγαπημένου μας συγγραφέα Ευγένιου Τριβιζά. Μας συγκίνησε αλλά μας έκανε και να γελάσουμε. Κυρίως όμως να σκεφτούμε για όσα απειλούν τη ζωή μας και λιγοστεύουν την ανθρωπιά μας. Τα παιδιά του σχολείου μας, κυρίως τα μεγαλύτερα, αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την τροφή για σκέψη και την ομορφιά που μας δώσατε. Καλή δύναμη στην προσπάθειά σας!»
Και με το νέο του βιβλίο «Οχι! Δεν θα μας μπείτε στη μύτη!» ολοκληρώνει όλη τη φιλοσοφία του, κρατώντας ένα σταθερό σημείο επαφής όχι μόνο με τα παιδιά, αλλά και με ολόκληρο τον κόσμο. Το Ο Χ Ι... Οχι στην καταπίεση... Οχι στη συντήρηση... Οχι στη βία... Οχι στους συμβιβασμούς... ΝΑΙ στη φαντασία... το τονίζει κάθε στιγμή.
«Η προσωπική εμπειρία που λειτούργησε ως καταλύτης για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν η ενασχόλησή μου με το θέμα της παραβατικότητας των εφήβων», λέει ο Ευγένιος. «Εχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, αν ελπίζουμε πως με νουθεσίες ή ποινές θα πείσουμε τους νέους να φέρονται υπεύθυνα, ματαιοπονούμε. Οι προσπάθειές μας μπορεί να έχουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Θεωρώντας ότι επιχειρούμε να τους στερήσουμε χαρές της ζωής, οι νέοι ενδέχεται, από αντίδραση, να εντείνουν τη βλαπτική συμπεριφορά».
«Το παιδί διαθέτει ένα πολύτιμο, ένα θείο δώρο: με τη φαντασία του μπορεί εύκολα να μετουσιώσει το πιο ευτελές αντικείμενο σε κάτι υπέροχο και μαγικό. Θα παρότρυνα τους γονείς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη της φαντασίας των παιδιών. Οι ορίζοντες που ανοίγει είναι απεριόριστοι. Οσο πλουσιότερη η φαντασία, τόσο ελαστικότεροι οι τοίχοι του εγκλεισμού. Εκτός από τις αξίες της οικογένειας και της εκπαίδευσης, σημαντική είναι και εκείνη της φαντασίας», πιστεύει ο Ευγένιος Τριβιζάς.
Με το θαυμάσιο, βαθιά ανθρωπιστικό και οικολογικό του έργο «Ο ταύρος που έπαιζε πίπιζα», το οποίο είχα την τύχη να προλογίσω, ο Ευγένιος μας συναρπάζει στην κυριολεξία. Η πλοκή και η δράση των ηρώων, οι απίθανες εξελίξεις και η αναπάντεχη εναλλαγή κωμικού και δραματικού στοιχείου προσφέρουν μια παράσταση που μικροί και μεγάλοι θα θέλουν να τη δουν και να την ξαναδούν. Και εδώ ακούς, στην κυριολεξία, την πονεμένη κραυγή για την ανθρώπινη αναλγησία απέναντι στα ζώα του πλανήτη μας. Μέσα από τα μάτια ενός διάσημου ταυρομάχου και ενός μελλοθάνατου ταύρου αναδύεται αυτή η αέναη προσπάθεια να ξεριζωθούν βάναυσα κατάλοιπα αιώνων. Οι σκυλομαχίες, οι κοκορομαχίες και οι βασανισμοί ζώων από τη μια πλευρά, και η απόλυτη απόλαυση και διασκέδαση από την άλλη... Και ο «εθισμός» των παιδιών ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά.
Ευχαριστούμε τον Ευγένιο για όλο του το έργο. Της τέχνης και της επιστήμης.
Ιδιαίτερα, όμως, εκ μέρους όλης της γενιάς μας, τον ευχαριστούμε γιατί πιστεύει και συνεχίζει να δημιουργεί, ακουμπώντας πάντα και στις δικές μας αξίες. Τις αιώνιες αξίες που πιστεύει και αγωνίζεται ένας Ανθρωπος-Συγγραφέας και Ποιητής-Επαναστάτης για έναν καλύτερο κόσμο...
Το τελευταίο, συναρπαστικό, αντιπολεμικό βιβλίο του «Το κοτσάνι του πετροκέρασου» είναι ένας ατέλειωτος ύμνος για την ειρήνη. Ολοκληρώνει έτσι το πιστεύω του για τον ιδανικό και μαχόμενο σύγχρονο συγγραφέα.
« ... ο Συγγραφέας δεν είναι δούλος ούτε του θιασάρχη, ούτε της εξουσίας, ούτε των προσωπικών απωθημένων του. Είναι ο Ποιητής. Ο Προφήτης. Που πιστεύει ότι η Τέχνη δεν είναι πολυτέλεια των ολίγων και εκλεκτών. Και οφείλει να έχει κοινωνική αποστολή και χρησιμότητα. Βοηθώντας τον Ανθρωπο, όσο μπορεί, να βλέπει όχι μόνο το Δέντρο αλλά και το Δάσος ολόκληρο...».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας