Κρυμμένη θλίψη

Πάλι είχε χαλάσει ο ύπνος της, γύρω στις έντεκα το βράδυ τελείωνε η μπαταρία της, κλείναν τα βλέφαρά της, την έπαιρνε ο ύπνος καθιστή στον καναπέ και ξύπναγε απότομα όταν το κεφάλι της, που δεν στηριζόταν πουθενά, την έριχνε στο πλάι ή εμπρός.

Ετσι, σ’ αυτήν την κατάσταση νύστας, ή έπαιρνε μια βολική στάση στον καναπέ (πάντα είχε μια κουβερτούλα πλάι της) και συνέχιζε τον βαθύ ύπνο της ή σκουντουφλώντας έφτανε στην κρεβατοκάμαρα και συνέχιζε να κοιμάται.

Τέσσερις η ώρα τα ξημερώματα, το μάτι «γαρίδα»! Τι καινούργια συνήθεια κι αυτή, να ξυπνά κάθε βράδυ περίπου την ίδια ώρα. Και κάθε βράδυ απορούσε πώς δεν την ξυπνούσε το ροχαλητό του άντρα της, που θα μπορούσε να ξεσηκώσει κι ολόκληρο τετράγωνο. Οχι, εκείνη δεν ξυπνούσε από το ροχαλητό, το ένιωθε, κάτι άλλο συνέβαινε.

Είχε διαβάσει ότι στην κινέζικη ιατρική οι ώρες που ξυπνάς ή δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς συνδέονται με μπλοκαρισμένες ενέργειες. Το έψαξε λοιπόν και βρήκε πως η ώρα που ξενυχτούσε αφορούσε τον ενεργειακό μεσημβρινό που σχετιζόταν με τους πνεύμονες και το συναίσθημα της θλίψης. Δεν της φάνηκε καθόλου αφύσικο ή παράλογο. Ψαχνόταν μια ζωή, της άρεσε να διαβάζει και να παρακολουθεί τα «εναλλακτικά», αλλά πάντα τα συνδύαζε και με την κλασική ιατρική.

Μόλις λοιπόν διαταρασσόταν ο ύπνος της και άνοιγε τα μάτια, άρχιζαν οι σκέψεις, εκατοντάδες, χιλιάδες σκέψεις κατέκλυζαν το μυαλό της και της ήταν αδύνατον να ξανακοιμηθεί. Μετά σκεφτόταν ότι θα ήταν κουρασμένη πολύ και δεν θα τα έβγαζε πέρα την επόμενη μέρα, κι αυτό φούντωνε ακόμη περισσότερο την αγωνία της και τις έφερνε κι άλλες σκέψεις.

Ναι, γνώριζε ότι είχε θλίψη, με τον άντρα της δεν τα πήγαιναν καλά κι αυτό τη στεναχωρούσε ακόμη πιο πολύ. Είχαν μια απόσταση μεταξύ τους, εκείνος δηλαδή κράταγε μια στάση αδιαφορίας προς το άτομό της, έκοβε τις κουβέντες και οποιαδήποτε προσπάθεια έκανε να τον προσεγγίσει. Μία ρουτίνα, η μεσημεριανή επιστροφή από τη δουλειά του για να φάει στο σπίτι του σπιτικό φαγητό, οι ίδιες ώρες ύπνου μετά το φαΐ, τον απογευματινό του καφέ, κι εκείνη έμενε μόνη μετά την απογευματινή του έξοδο, χωρίς να έχει κάποιον να μοιραστεί μια κουβέντα.

Ναι, την έθλιβε αυτή η κατάσταση. Εφτιαχνε λοιπόν κάθε απόγευμα έναν δίσκο, όπου τοποθετούσε τον καφέ της, ελληνικό, μέτριο προς γλυκό, δύο φέτες κέικ –ήξερε πια, και δεν το πάλευε, πως δεν της έφτανε μία φέτα-, κουλουράκια βουτύρου που έπαιρνε από ένα συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο, έξι σοκολατάκια, μάρκα αυτήν που «χαμογελά» στο περιτύλιγμα, κι ένα μπολ με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς, μάντολες τις έλεγε. Δεν ξεκινούσε με αυτά όμως, μέχρι να χλιαρύνει ο καφές και να μην καίει, έτρωγε τα σαντουιτσάκια που είχε φτιάξει μόνο με ψίχα ψωμιού, αλειμμένα με μαγιονέζα και τυρί, τριγωνάκια τα έκοβε, για να τη βολεύουν, και πάντα τα συνόδευε με ένα γενναιόδωρο μπολ πατατάκια. Φυσικά, το μπολ το γέμιζε δύο και τρεις φορές. Μετά τις αλμυρές γεύσεις ολοκλήρωνε την ιεροτελεστία της με τις γλυκές και άκουγε την ανακουφιστική, βαθιά της ανάσα που έβγαινε από το στέρνο της.

Εστω και λίγο, είχε παρηγορηθεί κι εκείνο το απόγευμα. Τώρα διάβαζε στο βιβλίο που είχε αγοράσει πόσο ωφέλιμο ήταν το ρόδι. Είχε πολλά αντιοξειδωτικά. Ηξερε πολλά, διάβαζε, ενημερωνόταν, ήξερε τι της γινόταν, πίστευε πως χρειαζόταν να αδυνατίσει, να βγει λίγο παραπάνω έξω, να γυμναστεί ίσως, να ξαναεπικοινωνήσει με ανθρώπους που είχε χάσει την επαφή, δεν χρειαζόταν την κινέζικη ιατρική να πιστοποιήσει τη θλίψη της. Είχε χάσει το κίνητρο. Εκείνος είχε πάψει να την αγαπά; αναρωτιόταν τα βράδια, με ανοιχτά μάτια στα σκοτάδια.

Αχιλλεία η χιλιόφυλλος
Achillea millefolium

Είναι πολυετές φυτό με ύψος 20–70 εκατοστά. Υπάρχουν περίπου 400 είδη του φυτού. Στη χώρα μας συναντούμε κυρίως την Αιγυπτιακή, με κίτρινα άνθη, τη Λυγιστική, κοινώς Σεμισάντο και την Κρητική.

Η φαρμακευτική δράση της αγριαψιθιάς ήταν γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους. Μεγάλες ποσότητες γύρης του φυτού –και πολλών άλλων φαρμακευτικών φυτών– ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο Σανιντάρ του Ιράκ, όπου βρίσκεται ένα νεκροταφείο της εποχής του ανθρώπου του Νεάντερταλ.

Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις της Αχιλλείας: χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό, αντιπυρετικό, στυπτικό, αντιαιμορραγικό, πικρό τονωτικό, αντιφυσικό, ανθελμινθικό, ήπιο διουρητικό, εμμηναγωγό και αντιφλεγμονώδες. Αλοιφή με χιλιόφυλλο θεραπεύει παλιές πληγές, έλκη και συρίγγια.