Εφτά νομά σ’ ένα δωμά

«Oπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει», λέει η παροιμία η οποία ταιριάζει γάντι στη γαλλική Αριστερά. Στην πλειάδα των υποψηφίων που σκοπεύουν να αναμετρηθούν με τον Εμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου με τη φιλοδοξία να περάσουν στον δεύτερο γύρο τον Μάιο προστέθηκε άλλη μία υποψήφια. Το Σάββατο, η υπουργός Δικαιοσύνης επί προεδρίας Ολάντ, Κριστιάν Τομπιρά, ανακοίνωσε σε πολιτική εκδήλωση στη Λιόν την υποψηφιότητά της για την προεδρία της χώρας με στόχο της να ενώσει τη γαλλική Αριστερά, δεσμευόμενη για «ένα άλλο είδος κυβέρνησης».

Η 69χρονη Τομπιρά, η οποία γεννήθηκε στη Γαλλική Γουιάνα, γίνεται η πρώτη έγχρωμη γυναίκα που θα διεκδικήσει το αξίωμα του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Χαίρει εκτίμησης από την Αριστερά αφού έδωσε αγώνα για τη θέσπιση ενός νόμου που αναγνωρίζει το δουλεμπόριο ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αλλά και για τη νομική κατοχύρωση του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών.

Ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά της, κατήγγειλε τη «ροή της εξουσίας αυστηρά από τα πάνω προς τα κάτω και την απουσία κοινωνικού διαλόγου» στη θητεία του Μακρόν και υποσχέθηκε ότι θα αγωνιστεί για μεγαλύτερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες για τους μαθητές και τους φοιτητές, για τις υγειονομικές υπηρεσίες και για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ετσι, μετά και την Τομπιρά, οι υποψήφιοι πρόεδροι από τον χώρο της σοσιαλιστικής, οικολογικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς ανέρχονται αισίως σε... εφτά. Με προεξάρχοντες τη Σοσιαλίστρια δήμαρχο του Παρισιού Αν Ινταλγκό, τον υποψήφιο των Πρασίνων Γιανίκ Ζαντό και τον αρχηγό της Ανυπότακτης Γαλλίας Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος σύμφωνα με την τελευταία εβδομαδιαία δημοσκόπηση της εφημερίδας Journal du Dimanche (JDD), έρχεται πρώτος στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων μεταξύ των υπολοίπων με 10%.

Κοινός υποψήφιος

Τα κακά νέα είναι ότι ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος φαίνεται να έχει πιθανότητες να περάσει στον δεύτερο γύρο στον οποίο ο Μακρόν, αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά, μάλλον θα κονταροχτυπηθεί με κάποιον που στέκεται δεξιότερα από τον ίδιο. Είτε με την υποψήφια των Ρεπουμπλικανών Βαλερί Πεκρές, είτε με την «παλιά καραβάνα» της Ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν ή με το «καινούργιο φρούτο» που ακούει στο όνομα Ερίκ Ζεμούρ. Με αυτά τα δεδομένα, όπως είναι φυσικό, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας της Κριστιάν Τομπιρά κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τους υπόλοιπους υποψήφιους από τον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς.

«Αντί να ενώσει, η υποψηφιότητα της Τομπιρά θα εντείνει τη διένεξη, τον διχασμό και τη σύγχυση», δήλωσε η Αν Ινταλγκό στην JDD. H δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας και υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος δήλωσε επίσης πως δεν θα συμμορφωθεί με το αποτέλεσμα μιας διαδικτυακής ψηφοφορίας που θα διεξαχθεί στο τέλος του μήνα και με την οποία πάνω από 200.000 μέχρι στιγμής μέλη των κομμάτων της ευρύτερης Αριστεράς ζητούν να επιλεγεί ένας κοινός υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές ως τη μόνη ελπίδα ώστε να μην αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο η Δεξιά του Μακρόν με κάποια άλλη συνιστώσα της γαλλικής Δεξιάς ή Ακροδεξιάς.

Με εξαίρεση όμως την Τομπιρά, κανένας άλλος υποψήφιος δεν φαίνεται να συμφωνεί με μια ενωτική αριστερή υποψηφιότητα. Ο Γιανίκ Ζαντό δήλωσε ότι θέλει έναν οικολόγο ως υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλίας (τον εαυτό του, δηλαδή). Ο δε Μελανσόν, ο οποίος χθες πραγματοποίησε μια υβριδική προεκλογική συγκέντρωση στη Νάντη, στα πρότυπα της εκστρατείας του 2017, με τον ίδιο παρόντα μέσω ολογράμματος, δεν σκοπεύει να τεθεί υπό την αιγίδα άλλου.

Πόσο μάλλον, από τη στιγμή που είναι ο μόνος που ξεχωρίζει δημοσκοπικά έναντι των υπόλοιπων υποψηφίων. «Θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την ιδέα πως η Αριστερά είναι νεκρή επειδή δεν υπάρχει ένας και μοναδικός υποψήφιος», λέει η Ορελί Τρουβέ, ακτιβίστρια της ριζοσπαστικής Αριστεράς και στέλεχος της προεκλογικής εκστρατείας της Ανυπότακτης Γαλλίας. «Εμείς δεν δεχόμαστε να παραιτηθούμε. Τα πράγματα είναι κάθε άλλο παρά τελειωμένα».