Ο Βασιλιάς Αρθούρος ξυπνά το έτος 3000 μ.Χ., βρίσκει το μαγικό σπαθί του, οργανώνει και πάλι τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, ταξιδεύει στο Στόουνχεντζ, ανασταίνει τον μάγο Μέρλιν και αντεπιτίθεται στους εξωγήινους που έχουν εισβάλει στη Γη αλλά και στην παγκόσμια δικτατορία που έχουν επιβάλει σκοτεινά κέντρα εξουσίας. Από κοντά ακολουθούν ο Σερ Λάνσελοτ και η Γκουίνεβιρ, ο Τριστάνος που επιστρέφει ως γυναίκα αλλά παραμένει ερωτευμένος(η) με την Ιζόλδη, ο Πάρσιφαλ, ο Γκάλαχαντ ως Σαμουράι, όλοι τους στην αναζήτηση του Αγίου Δισκοπότηρου σε μακρινούς πλανήτες εν μέσω πυρηνικών εκρήξεων.
Ολο αυτό ακούγεται ως η επιτομή ενός μεταμοντέρνου κιτς πλυντηρίου, ενός απίστευτου αχταρμά στον οποίο η μυθολογία ανακατεύεται με την Ιστορία και την επιστημονική φαντασία, τα ζητήματα φύλου και την πολιτική κριτική για να προκύψει μια εκβιασμένη και παντελώς αναληθοφανής αφήγηση με αδιευκρίνιστο target group αναγνωστών. Παραδόξως, για μια τέτοια πρώτη ύλη, το αποτέλεσμα ήταν ένας εκδοτικός θρίαμβος που θεωρείται ένα αριστούργημα της ένατης τέχνης, ένα έργο που επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη των κόμικς από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της επιτυχίας πιστώνεται αναμφίβολα στον Mike Barr, εμπνευστή και σεναριογράφο του Camelot 3000 και στον θρυλικό Brian Bolland κατά τα πρώτα βήματα της υπερατλαντικής καριέρας του. Κι αυτό γιατί κατόρθωσαν να συνθέσουν ιδανικά όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία και να δημιουργήσουν μια συναρπαστική ιστορία με σφιχτά δομημένο σενάριο και καταπληκτικά σχέδια, μια αφηγηματική και ζωγραφική πανδαισία που είχε σημαδέψει ανεξίτηλα τους νεαρούς αναγνώστες όταν πρωτοκυκλοφόρησε σε τεύχη (1982-1985).
Οπως επισημαίνει και ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου προλογίζοντας την ελληνική έκδοση (εκδόσεις Μικρός Ηρως, μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης, 322 σελίδες): «Το Camelot 3000 είναι ένα κράμα μεσαιωνικής μυθολογίας και διαστημικής όπερας που στοιχηματίζω ότι θα κερδίσει εσάς, τους νέους αναγνώστες του, όπως συνέβη και με εμάς, τους παλαιότερους, που δεκαετίες μετά εξακολουθεί να έχει περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη και την καρδιά μας».
Οπως περιγράφει ο ίδιος ο Mike Barr στην εισαγωγή του για την επίτομη έκδοση, η κεντρική ιδέα της ιστορίας άρχισε να διαμορφώνεται στο μυαλό του από τα χρόνια των κολεγιακών του σπουδών, τη δεκαετία του 1970. Για καιρό, όμως, δεν μπορούσε να βρει εκδότη. Αρχικά η DC την είχε απορρίψει, για να την εγκρίνει πολύ αργότερα αφού είχε μεσολαβήσει και μια ανεπιτυχής προσπάθεια με τη Marvel. Αποφασίστηκε, μάλιστα, το έργο να κυκλοφορήσει μέσω «direct market», απευθείας σε εξειδικευμένα καταστήματα κόμικς και όχι σε περίπτερα και κιόσκια, με τον πρωτοποριακό για την εποχή χαρακτηρισμό «maxi-series», δηλαδή με προκαθορισμένο αριθμό τευχών (12 στην περίπτωση του Camelot 3000) και όχι ως μια σειρά με ανοιχτό τέλος και διάρκεια, ανάλογα με τις πωλήσεις.
Οι ιδιαιτερότητες αυτές, δεδομένες στην εποχή μας, αποτελούσαν τότε μια ριψοκίνδυνη εκδοτική ακροβασία, έναν πειραματισμό που εισήγαγε νέα ήθη στον κόσμο των κόμικς στις ΗΠΑ. Επιπλέον, απομακρύνθηκε από το εξώφυλλο η γνωστή από τη δεκαετία του 1950 στάμπα «Approved by the Comics Code Authority» με αποτέλεσμα οι δημιουργοί να έχουν πολύ μεγαλύτερες ελευθερίες και να μην υπόκεινται σε λογοκριτικούς και αυτολογοκριτικούς περιορισμούς.
«Εχοντας προσθέσει έναν διεμφυλικό ιππότη, λεσβιακό έρωτα, αιμομιξία και ένα σωρό άλλα σημεία που ήταν αντίθετα με τον κώδικα δεοντολογίας, ένιωσα πως έσπρωξα τα πράγματα στα όριά τους όσο περισσότερο γινόταν, εκείνη την εποχή. Για κάποιον αναγνώστη που θα το διαβάσει για πρώτη φορά και θα βρει το περιεχόμενο σχετικά μετριοπαθές με βάση τα στάνταρ της σημερινής εποχής, ας έχει κατά νου πως η σειρά δημοσιεύτηκε πριν από σαράντα χρόνια, και πως τίποτα δεν γερνά πιο άσχημα όσο οι αιτίες των επαναστάσεων που έχουν παρέλθει», διευκρινίζει ο Mike Barr.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πρωτοφανούς αυτονομίας αλλά με βάση τις πολύ συγκεκριμένες σεναριακές οδηγίες και κατευθύνσεις του Barr, ο Brian Bolland, γνωστός ώς τότε κυρίως για τις ιστορίες του Judge Dredd που φιλοτεχνούσε στο εμβληματικό βρετανικό περιοδικό 2000AD, είχε μπροστά του ένα πεδίον δόξης λαμπρόν για να ξετυλίξει το τεράστιο σχεδιαστικό του ταλέντο. Οι φοβερές σκηνές μαχών με κάθε είδους όπλα, από ξίφη και δόρατα μέχρι φουτουριστικά οπλοπολυβόλα, οι πολυπληθείς, διονυσιακές συνθέσεις του με ανθρώπους, μεσαιωνικούς ήρωες, εξωγήινα πλάσματα και αποκρουστικά τέρατα, οι εντυπωσιακές ενδυμασίες των παράξενων χαρακτήρων που συνυπήρχαν σε ένα πανέμορφο και λίγο τρομακτικό παστίς πολιτισμών και προελεύσεων, το απειλητικό, αχανές διάστημα και οι ακόμα πιο εφιαλτικές ερειπωμένες πόλεις, όλα αυτά ήταν δικό του έργο. Ενα έργο που, παρά τον βραχύ εκδοτικό βίο του, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να θεωρείται μια ξεχωριστή στιγμή των σύγχρονων κόμικς που προσφέρει, έστω και διαφορετικής έντασης, μεγάλες συγκινήσεις σε αναγνώστες κάθε ηλικίας και προηγούμενης εμπειρίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας