Βάναυσα χτυπήματα στην ψυχική υγεία και την απεξάρτηση

Περισσότερες από 150 ομοσπονδίες, σωματεία και μαζικοί φορείς συνασπίζονται `
για να σταματήσουν το νομοσχέδιο-οδοστρωτήρα

«Δεν θα περάσει» είναι η δυναμική απάντηση στο νομοσχέδιο που δίνει το κοινό μέτωπο το οποίο δημιουργήθηκε αντανακλαστικά και αποτελείται από περισσότερες από 150 Ομοσπονδίες, σωματεία και μαζικούς φορείς που έδωσαν το «παρών» στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί» με πρωτοβουλία του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων του νοσοκομείου. Την ίδια ώρα, ένα ένα και όλα μαζί τα σωματεία προετοιμάζονται, στηρίζουν και συμμετέχουν στην πανελλαδική 24ωρη απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας την Τρίτη 16 Ιουλίου και την κλιμάκωση του αγώνα, όπως η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας-Πειραιά (ΕΙΝΑΠ).

«Με γρήγορα αντανακλαστικά δώσαμε απάντηση στο κατάπτυστο νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση μες στο κατακαλόκαιρο, ελπίζοντας να μας πιάσει στον ύπνο», κατέδειξε ο Θωμάς Δημουλάς, πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων στο ΨΝΑ «Δαφνί». Στήριξη με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και δημιουργία νέων, δωρεάν κρατικών δομών και όχι συρρίκνωση χρειάζεται η ψυχική υγεία, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε. Το κλείσιμο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), είπε, είχε αποτέλεσμα ασθενείς να οδηγούνται στα γονατισμένα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία Αττικής «Δαφνί» και «Δρομοκαΐτειο», 3.500 ωφελούμενοι του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Αγίων Αναργύρων να βρίσκονται «στον αέρα», 400 ωφελούμενοι του προγράμματος «Νοσηλεία κατ’ οίκον» επίσης να βρίσκονται ξεκρέμαστοι και οι εργαζόμενοί του να απολύονται με τη λήξη του προγράμματος, ενώ εκκρεμούσαν τουλάχιστον 3.000 αιτήματα!

«Μπορούμε να τους σταματήσουμε», επισημαίνει η Αφροδίτη Ρέτζιου, ψυχίατρος, πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών της χώρας (ΟΕΝΓΕ). «Τα αποτελέσματα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι 4.700 κλίνες στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, 900 κλίνες στα δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία.

Αυτή είναι η στόχευση που έχει τηρηθεί διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, νεοφιλελεύθερες, ανεξάρτητα από την απόχρωσή τους, γιατί η Ψυχική Υγεία –όπως και συνολικά η Υγεία– είναι κόστος για το κράτος και το κεφάλαιο. Θέλουν να εξοικονομούν ζεστό κρατικό χρήμα για να το δίνουν, π.χ., σε εξοπλιστικά προγράμματα, και από την άλλη είναι μια χρυσή ευκαιρία για να κάνουν μπίζνες τα ιδιωτικά συμφέροντα και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Υγείας».

Η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ αναφέρθηκε στα «τεράστια ποσά που προβλέπει το Ταμείο Ανάκαμψης και περιμένουν οι επιτήδειοι να ξεκοκαλίσουν για να ιδρυθούν ΜΚΟ και ΑΜΚΕ, με τα γνωστά αποτελέσματα, που όμως δεν απαντάει σε καμία ανάγκη των ασθενών μας, ούτε για απολύτως δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, απεξάρτησης σε όλα τα επίπεδα». Τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά, υπογράμμισε η Αφρ. Ρέτζιου και κάλεσε υγειονομικούς και κοινωνία να συμμετέχουν στη διεκδίκηση της απόσυρσης του νομοσχεδίου, κάνοντας λόγο για «περιπλανώμενους υγειονομικούς, για ασθενείς και οικογένειες που θα “πλοηγούνται” από τη μια δομή στην άλλη, από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, χωρίς αποτέλεσμα. Εχουμε τη δυνατότητα να το σταματήσουμε εδώ. Είναι κρίσιμο η απεργία να έχει μαζική, καθολική συμμετοχή και να στείλουμε μήνυμα ότι μπορούμε να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους τώρα, με προοπτική απεργιακής κλιμάκωσης. Παραμένουμε σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, κι ας είναι καλοκαίρι».

«Χρέος μας η ζωή, όχι το “Πάμε κι όπου βγει”», τόνισε ο Βασίλης Γρετσίστας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ. «Το 18ΑΝΩ, που λειτουργεί στα σπλάχνα του ΕΣΥ, προσφέρει υπηρεσίες χωρίς αποκλεισμούς, δίνοντας πρόσβαση στους πάντες», υπογράμμισε ο Ηρακλής Γκότσης, επιστημονικός υπεύθυνος στο θεραπευτικό πρόγραμμα. «Εμείς μάθαμε να αγωνιζόμαστε απέναντι σε έναν τεράστιο εχθρό, τα ναρκωτικά. Σε αυτόν τον αγώνα που έχουμε μπροστά μας θα πάμε όλοι μαζί», σημείωσε ο Γ. Καλαϊτζίδης ο οποίος εκπροσώπησε την Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ.

«Μόνο ο λαός μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια των από πάνω», υπογράμμισε η Κατερίνα Μάτσα, πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης του Κοινωνικού και Επιστημονικού Εργου του 18ΑΝΩ, εξηγώντας ότι «οι ψυχικά πάσχοντες, που όσο βαθαίνει η κρίση ο αριθμός τους μεγαλώνει, καταδικάζονται να ζήσουν σε συνθήκες χειρότερες απ’ αυτές που υπήρχαν πριν από την υποτιθέμενη “αποασυλοποίηση”. Θα βρεθούν σε ιδιωτικά κέντρα, όπου με γνώμονα το κέρδος θα κάνουν περικοπές στα πάντα, ακόμα και στο φαγητό. Συνθήκες Μεσαίωνα. Οι εξαρτημένοι καταδικάζονται να μείνουν στα υποκατάστατα, εξάλλου η δομή του ΕΟΠΑΕ είναι στα πρότυπα του ΟΚΑΝΑ».

«Το σχέδιο για την Ψυχική Υγεία δεν είναι ελληνικό, ούτε νέο – είναι απόφαση της Ε.Ε., που προωθείται από το 2006, με όλες τις κυβερνήσεις», ξεκαθάρισε ο Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου, πρώην διευθυντής του ΨΝΑ «Δαφνί».

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο

● Την κατάργηση του ΨΝΑ «Δαφνί» και του ΨΝΘ.
● Την κατάργηση των δημόσιων, δωρεάν «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης και την ενίσχυση της πολιτικής «μείωσης της βλάβης» σε βάρος της απεξάρτησης.
● Το κλείσιμο των 75 Κέντρων Πρόληψης, αφού δεν διασφαλίζεται η συνέχιση της λειτουργίας τους μετά το 2027.
● Τη γενναία χρηματοδότηση με κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης των «αμαρτωλών» ΜΚΟ, ΑΜΚΕ και των επιχειρηματικών συμφερόντων, για τη δημιουργία δομών και προγραμμάτων για λίγους και με ημερομηνία λήξης.
● Την εργασιακή περιπλάνηση των εργαζόμενων στις δομές ψυχικής υγείας, από τη μία δομή στην άλλη, από τη μία πόλη στην άλλη, ακόμα και από τη μία υγειονομική περιφέρεια στην άλλη, με την επίκληση «έκτακτων» υπηρεσιακών αναγκών που μόνο έκτακτες δεν είναι.
● Την αέναη «πλοήγηση» των ασθενών και των οικογενειών τους στην πανσπερμία των ψυχιατρικών δομών (δημόσιες, ιδιωτικές, ΜΚΟ, ΑΜΚΕ) που εντάσσονται σε έναν ενιαίο διοικητικό οργανισμό.
● Την ιατρικοποίηση και την ψυχιατρικοποίηση κοινωνικών φαινομένων όπως είναι η επιθετικότητα και οι παραβατικές συμπεριφορές των παιδιών και των εφήβων, τις οποίες βαφτίζει «παρεκκλίνουσες» συμπεριφορές. Τη δημιουργία «σύγχρονων αναμορφωτηρίων».
● Νομιμοποιεί κάθε μορφή ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε πρόληψη-θεραπεία-κοινωνική επανένταξη, δίνοντας στους ιδιώτες προκλητικά προνόμια και κρατική χρηματοδότηση.

Θα μας βρει όλους απέναντι!

Το φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας»
Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ)

Το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει τις ασυλικές συνθήκες νοσηλείας στις ψυχιατρικές κλινικές που καταλύουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το στοίβαγμα των ασθενών σε ράντζα λόγω της έλλειψης του αναγκαίου αριθμού δημόσιων ψυχιατρικών κλινικών. Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της “περιστρεφόμενης πόρτας”, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον στιγματισμό των ασθενών με ψυχικές διαταραχές λόγω των τεράστιων ελλείψεων δημόσιων ψυχιατρικών δομών πρόληψης και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Δεν καλύπτει καμία ανάγκη για σύγχρονες, δωρεάν παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες που πρακτικά είναι ανύπαρκτες στον δημόσιο τομέα.

Απεναντίας, θα μεγαλώσει τα αδιέξοδα των ψυχιατρικών ασθενών και των εξαρτημένων, των οικογενειών τους που επωμίζονται τεράστιο οικονομικό και ψυχικό φορτίο.

«Συνταγή» αύξησης των εξαρτήσεων
Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ)

Το νομοσχέδιο αποτελεί εφαρμογή της διακηρυγμένης στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα ναρκωτικά, που υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, στην κατεύθυνση της διαχείρισης των πιο ακραίων εκδηλώσεων του φαινομένου της εξάρτησης, με δείκτες τη μείωση των λοιμωδών νοσημάτων και την παραμονή των εξαρτημένων σε οποιαδήποτε υπηρεσία, ανακυκλώνοντας και οξύνοντας το πρόβλημα χρόνο με τον χρόνο, αφού δεν στοχεύει στα πραγματικά αίτια του φαινομένου. Μιας πολιτικής που δεν έχει κανένα πρόβλημα να αντιμετωπίζει τα ναρκωτικά ως πεδίο κερδοφορίας, αδιαφορώντας πλήρως για τις κοινωνικές συνέπειες.

Που τελικά βάζει τις κοινωνικές ανάγκες και την ίδια την ανθρώπινη ζωή στο ζύγι του κόστους - οφέλους, μετατρέποντας έτσι το αυτονόητο σε προνόμιο, μόνο για όσους αντέχει η τσέπη τους. Το νομοσχέδιο αποτελεί ευθεία επίθεση στο κοινωνικό δικαίωμα για δημόσια και δωρεάν υψηλού επιπέδου πρόληψη - θεραπεία. Είναι “συνταγή” αύξησης των εξαρτήσεων.